"Het is niet duidelijk wat ik moet doen?", "Ik weet niet wat ik moet doen?", "Hoe moet ik ermee omgaan?", "Hoe kan ik mezelf helpen?", denk ik, heeft ons dat tenminste afgevraagd ooit een soortgelijke vraag in situaties van onzekerheid. En ik heb resolutie-opties gevonden. Maar in een situatie van stress, conflict en angst kan het moeilijk zijn om een ​​oplossing te vinden als de omvang van de problemen de eigen mogelijkheden te boven gaat. Dan worden we in pijnlijke situaties geworpen waarin we machteloos waren. Omdat we niet op onszelf kunnen vertrouwen en de situatie niet alleen aankunnen, worden we afhankelijk van onze toestand. De spanning stijgt. En je kunt lange tijd in deze toestand blijven hangen. Hoe kun je jezelf onderhouden? Het is belangrijk om in te zien dat in een situatie van angst niet jij bang bent, maar het kleine meisje/de jongen in jou. Een kind dat veiligheid en bescherming zoekt. Hij is het die de opties doorneemt en niet in staat is de juiste te kiezen. Wat moeten we doen? Rennen of verstoppen. Hoe? Waar? Wat zal er gebeuren? Waar kan ik het antwoord vinden? Hoe verder te gaan? En zij (hij) is erg bang. En juist nu is het belangrijk om voor hem te zorgen. Ontdek wat zijn behoeften zijn, laat hem zich uitspreken en gehoord worden.1. Zoek contact met je kinderlijke deel. Stel je je kleine zelf voor. Hoe je eruit ziet, wat je draagt. Wat ben je aan het doen? Waar ben je? En vraag: Wat voel je nu? Wat wil je nu? Onveiligheid en instabiliteit. Dit kan een verlangen zijn om zich in een hoek te verstoppen, zich te verstoppen of weg te rennen. Of boos worden, woeden, schreeuwen, huilen. Op zulke momenten heeft het kind behoefte aan een warme volwassen figuur die beschermt, zorgt en troost. Zal een oplossing vinden. En het zit ook in jou.2. Zoek contact met haar. Zie jezelf in een situatie waarin je ermee omging. Bij jou is alles gelukt. Je wist wat je moest doen. We voelden ons veilig en ondersteund. Je had voldoende middelen. Hoe zie je eruit? Wat draag je? Voel je kracht en zelfvertrouwen.3. En vanuit deze staat, geef het kind alimentatie. Misschien wordt het een genezende knuffel, een woord, een glimlach of iets anders. Geef hem/haar een waardevolle boodschap. Bijvoorbeeld: Ik ben bij je. Ik kan je beschermen. Bij mij ben je veilig. Je hoeft niets te doen of te beslissen. Ik ben een volwassene en ik kan het alleen aan. Je kunt op mij vertrouwen. 4. Let op de feedback. Wat gebeurt er met jou als klein kind? Hoe ziet het kind er nu uit? Hoe voelt hij/zij zich? Vraag jezelf af: welke symbolische eenvoudige acties zullen je helpen deze toestand nu te behouden. Wat zal de kalmte bewaren. Keer indien nodig terug naar dit contact. Als je de techniek leuk vond, ontvang ik graag feedback. Als je een reactie, resonantie voelt, kom dan voor een consult, ik help je graag verder.