EN WAAROM HEB JE HET ZO HEEL NODIG? Een van de typische situaties bij relatietherapie: de ene partner komt naar de counseling en begint luid te klagen over de ander. Er zijn trouwens ook genoeg voorbeelden van soortgelijke verzoeken op het forum. Na een klacht over een ander komt er vaak de vraag hoe je die ander kunt beïnvloeden. Ik laat buiten het bestek van dit artikel dat dit in feite een “verzoek over derden” wordt genoemd en dat het niet wordt aanbevolen om het als een werkend verzoek te accepteren. In dit artikel zal ik nadenken over wat een dergelijk verzoek uitlokt, en welke ideeën je zullen helpen niet te bezwijken voor provocaties. Ik zal ook mogelijke opties overwegen voor wat nuttig kan zijn voor dit echtpaar. Dus hoe verschrikkelijker de beschrijving van het gedrag van deze afwezige partner, hoe groter de verleiding om te vragen: "Waarom heb je hem zo nodig?" En geef dan advies: "Laat hem onmiddellijk achter, ren weg, je verdient beter." Er kan ook een grote verleiding zijn voor de nieuwe partner om medelijden met hem te hebben en verontwaardigd te zijn over het gedrag van de tweede, om zich te verbazen over zijn gemeenheid, zijn domheid, zijn wanorde, onverantwoordelijkheid en andere walgelijke dingen. Welke ideeën zullen je helpen dit te voorkomen? Idee #1: Het idee dat mensen zich aangetrokken voelen op basis van gelijkenis. En als er een stel is gevormd en mensen lange tijd bij elkaar blijven, betekent dit dat er een soort diepe gelijkheid tussen hen bestaat, die op het eerste gezicht niet altijd merkbaar is. Waar zou deze gelijkheid uit kunnen bestaan? Vaak op het niveau van persoonlijkheidsorganisatie. In eenvoudiger bewoordingen: in de mate van “verwonding”. Veel mensen met problemen koesteren soms het idee dat er een ‘gezondere’ partner in hun leven kan verschijnen, die hen zal helpen uit het ‘moeras’ te komen naar een helderdere en vreugdevollere realiteit. In werkelijkheid loopt alles anders. Omdat een geestelijk gezond mens niet geïnteresseerd is in een neuroticus als partner, zoekt hij een partner onder gelijken - een even geestelijk gezond mens. En een neuroticus is niet geïnteresseerd in de ‘spelletjes’ van iemand met een borderline-persoonlijkheidsorganisatie. Mensen die ongeveer gelijk zijn in de mate van hun geestelijke gezondheid (of niet-gezondheid) zijn verenigd in een paar. Laat ik een voorbeeld geven: stel dat de ene partner klaagt dat de ander drinkt en rookt, terwijl hij zelf beweert vrij te zijn van slechte gewoonten. Als er meer informatie beschikbaar komt, blijkt dat de eerste voor 5 jaar van tevoren medicijnen in huis heeft en een handvol tabletten per dag drinkt. Dat wil zeggen, beide zijn afhankelijk. Maar behandeld worden met goedgekeurde medicijnen, die bovendien door artsen worden voorgeschreven, wordt in de samenleving niet als een slechte gewoonte beschouwd. Idee nr. 2: beide partners leveren een gelijke bijdrage aan wat er in het paar gebeurt en dragen dienovereenkomstig gelijke verantwoordelijkheid voor wat er gebeurt. Dit idee veroorzaakt veel protest onder cliënten die klagen over hun wederhelft. En ook soms moeilijk te accepteren door psychologen (niet “familiemensen”). In feite verliest degene die klaagt meestal zijn daden uit het oog die voorafgaan aan het ‘niet-normale’ gedrag van de tweede, vaak is hij zich er eenvoudigweg niet van bewust. De één klaagt bijvoorbeeld over het agressieve gedrag van de tweede. Maar tegelijkertijd zegt hij niet dat hij voorheen deze tweede moreel 'trof' waar het het meeste pijn deed. En over het algemeen doet hij dit systematisch. Of hij praat er niet over dat hij eigenlijk een meester is in passieve agressie (hij weet de ander heel goed te negeren, ‘stil te houden’, de ander af te wijzen en te frustreren in zijn belangrijkste behoeften). De persoon die klaagt, gelooft vaak oprecht dat zijn gedrag normaal en volkomen onschadelijk is. Of probeert het zo voor te stellen. Deze twee ideeën zijn goed voor het behouden van de neutraliteit jegens beide partners, ongeacht of er een stel of slechts één partner naar u toe is gekomen. Wat zou passend zijn om te doen? In dit artikel analyseer ik de optie wanneer er maar één persoon van een stel voor ons staat, wat betekent dat we alleen met hem kunnen samenwerken. En het werk zal gericht zijn op zijn persoonlijke veranderingen. Eerste stap: maak duidelijk wat zijn bijdrage is aan wat er nu is.