In het vorige deel van het artikel onderzochten we de belangrijkste uitgangspunten en voorwaarden voor positieve therapie voor wanen, en identificeerden we ook de ‘winsten’ die een cliënt met schizofrenie zou moeten ontvangen als gevolg van werk. Dit artikel is te vinden op de link. Het doel van dit artikel is om het proces van CGT voor delirium, methoden en posities onder de aandacht te brengen. Laten we dus beginnen. Het proces van het behandelen van waansymptomen binnen het raamwerk van het CB-paradigma wordt weergegeven door de volgende reeks fasen: 1. Enquête;2. Het overwegen van opruiende gebeurtenissen;3. Studie van de emotionele en gedragsgebieden van de cliënt;4. Studie van waanvoorstellingen (structuur van wanen); Laten we elk van de fasen in meer detail bekijken ============================ ======= ========================================== = Onderzoek Bij het overwegen van wanen is het eerst nodig om problematische situaties en negatieve emotionele gedragsreacties die de patiënt tegelijkertijd ervaart, te identificeren. Nadat hij voldoende informatie heeft verzameld over de triggers en reacties van de patiënt, begint de therapeut zijn gedachten, interpretaties en beoordeling van de situatie te onderzoeken. Bij het overwegen van waanideeën worden eerst specifieke interpretaties in bepaalde situaties overwogen, en even later de thema's die de situatie vormen basis van de betreffende waan worden beoordeeld. In dit geval worden de termen 'schizofrenie' en 'waanvoorstellingen' in de regel niet gebruikt, maar wordt het waangeloof van de patiënt gezien als zijn mening, en deze opvattingen worden niet beschouwd als een teken van een psychische aandoening, omdat dit kan leiden tot verstoring van de therapeutische relatie en beëindiging van de therapie vanuit het perspectief van de patiënt. Overweging van gebeurtenissen die tot waanvoorstellingen leiden, duiden vaak op psychologische kwetsbaarheid van de patiënt op het gebied van autonomie, verbinding met andere mensen en zelfbeeld. Tijdens het onderzoek naar deze triggerende stimuli en situaties moeten de volgende regels worden gevolgd: 1. Het is noodzakelijk dat de patiënt zich concentreert op het beschrijven van een specifieke gebeurtenis die hem emotioneel ongemak en waanideeën veroorzaakte. Deze gebeurtenis kan zowel extern als intern zijn (stemmen, gevoelens van controle, fysieke symptomen);2. Het is noodzakelijk om te bepalen welke situaties geen waanideeën bij de patiënt veroorzaken, omdat deze kennis binnen het kader van de therapie kan helpen waanideeën te verlichten stressvolle gebeurtenissen en ervaringen, bijvoorbeeld stemmen, gevoelens van controle op afstand, etc. De patiënt beschouwt deze mentale ervaringen als bewijs van de betrouwbaarheid van waanverklaringen. Onderdeel van cognitieve gedragstherapie bij wanen is het zoeken naar andere mogelijke verklaringen voor deze ervaringen. Onderzoek naar de emoties en het gedrag van de patiënt. Het is noodzakelijk om speciale aandacht te besteden en erachter te komen welke gevoelens de patiënt precies ervaart in een bepaalde situatie (angst, depressie, woede), hem te vragen deze emoties op te schrijven en hun intensiteit op een eenvoudige schaal te bepalen (bijvoorbeeld 0- 4). Het meten van waangedrag is complexer dan het meten van emoties. Openlijk gedrag veroorzaakt door wanen komt onregelmatig voor en kan variëren. U moet de patiënt vragen wat hij precies niet doet vanwege zijn waanvoorstellingen, en wat hij zou doen als hij niet meer in zijn waanideeën zou geloven. Waanvoorstellingen zijn een complexe overtuiging die vele dimensies kent. Belangrijkste dimensies: Overtuigingskracht: hoe zeker de patiënt is van de waarheid over zijn delirium (0-100%). Bij het overwegen van overtuigingskracht moet de therapeut de volgende fout vermijden: de patiënt vertellen dat hij zijn waanideeën wel of niet gelooft, moet open zijn en moeite doen om de situatie op te helderen: 'Jij gelooft dit zeker, maar ik niet weet nog. Je kunt gelijk hebben, maar je kunt ook ongelijk hebben, want ieder mens is in staat fouten te maken. Samen gaan we proberen te achterhalen hoe dit werkelijk zit.” Onderzoek naar wanen: Hoeveel uur per dag denkt de patiënt na over zijn wanen]