Van de auteur: De essentie van mijn probleem is dat ik een amoureus persoon ben en dat ik hou van de staat van verliefdheid. Vraag: Goedemiddag, Natalya Anatolyevna! Ik lees uw column ‘Antwoorden op vragen’ al een hele tijd. Je doet iets heel noodzakelijks en nuttigs: ten eerste kunnen meisjes bij veel problemen zichzelf zien en hun probleem oplossen zonder zich zelfs specifiek tot jou te wenden. Ten tweede, voor degenen die geen antwoord van anderen hebben gevonden, kunnen ze hun eigen vragen stellen en duidelijkheid krijgen... Ik heb lang geaarzeld om je te schrijven, ik hoopte een soortgelijke vraag in andere artikelen te vinden, maar nee. Maar dat kan ik niet zijn... De essentie van mijn probleem is dat ik een amoureus persoon ben en dat ik hou van verliefdheid. Ik ‘vond’ mijn eerste liefde uit toen ik 9 was. Ja, dat is precies wat ik bedacht heb. Ik had twee jongensvrienden en ik besloot dat ik verliefd moest worden op een van hen. Ik herinner me hoe ik in bed lag voordat ik naar bed ging en dacht: wie is het waard :) Ik koos en werd verliefd :) Ik keek er echt naar uit om hem te ontmoeten, bleek te worden, te blozen enzovoort... alles zoals dat zou het moeten zijn :) Weet je waarom ik naar school ging? Elke ochtend werd ik wakker en dacht: vandaag zal ik Hem zien. Mijn verliefdheid duurde meestal een jaar tijdens schooltijd. Toen was er nog een kanshebber :) Ik studeerde op een gewone school, was een gehoorzaam meisje. En dus besloten ze op de middelbare school mij over te plaatsen naar een gymzaal voor meisjes (dit is niet Samara). Wat huilde ik... Ik verklaarde de eerste en enige boycot van mijn ouders in mijn leven. Ik lag op de bank met mijn gezicht naar de muur, praatte niet, studeerde niet... Mijn moeder wist zeker dat ik me zorgen maakte om mijn vrienden. Ze overtuigde mij ervan dat ik over drie jaar toch niet meer naar de universiteit zou gaan, ik moest wennen aan de veranderende omgeving. Wat geef ik om vrienden - eerlijk gezegd! Buiten school konden we ze altijd zien. Ik werd gekweld door de vraag: waarom, waarom zou ik naar school gaan als daar geen jongens waren? En op dat moment was ik niet eens verliefd op iemand van school! Dat wil zeggen, mijn hysterie ging over potentiële liefde, die ik niet zal hebben in de meisjesgymnasium... Voor mij is verliefd worden een levensstaat die mij vooruit helpt. Mijn belangrijkste motief. Ik ben vreemd??? Ik ging eindelijk naar het gymnasium en na 3 maanden gebeurde de eerste wederzijdse liefde en de eerste kus met een jongen in mijn leven :) Ik vond eindelijk liefde voor mezelf buiten de schoolmuren :) en was gelukkig :) Natuurlijk, toen deze jongen en ik rende weg en ik was verliefd op anderen, maar daar gaat het niet om :) Mijn laatste sterkste liefde, de enige die zo gek is (wederzijds, met seks, en niet alleen met kussen), met protesten van ouders en wegrennen nacht, gebeurde als student op 18-jarige leeftijd. We waren twee jaar gek op elkaar en toen gingen we uit elkaar. Ik werd tot de laatste druppel verteerd door de waanzin van die periode, maar aangezien ik niet zonder mannen kan bestaan, haastte ik me om op zoek te gaan naar een nieuwe heer. Ik heb verbinding gemaakt met een datingsite. Maar ik besloot dat ik de stormachtige emoties nu niet kon overleven en ik wil iemand vinden bij wie ik me warm en op mijn gemak zal voelen. Ongeveer zes maanden op date gaan en, oh, hier is het - mijn veilige haven van een ideale echtgenoot... Over het algemeen vond ik een man op wie ik nooit verliefd was, maar die een geweldig persoon bleek te zijn. Mijn ouders waren dol op hem, zijn ouders werden verliefd op mij (wat precies het tegenovergestelde was van de vorige stormachtige relatie) en ik trouwde. Het was een bewuste keuze - ik was op zoek naar zo'n man en ik vond hem, maar... Toen hij me op de bruiloft met blije ogen aankeek, weet je wat ik voelde? Angst... Angst dat hij mij niet kent, dat ik hem misschien op een dag pijn zou doen... Na mijn huwelijksnacht werd ik 's ochtends wakker en huilde bitter terwijl mijn man sliep. Ik huilde dat ik nu voor altijd alleen hoorde. Het is onmogelijk voor een geweldig persoon om te verraden, wat betekent dat het onmogelijk is om van anderen te houden, het is onmogelijk om verliefd te zijn, en in feite is het onmogelijk om te leven zoals mijn hart dat verlangt. Momenteel ben ik 10 jaar getrouwd en hebben we een zoontje van 8 jaar. En ik slaagde erin te balanceren op de rand van interesse in andere mannen en loyaliteit aan mijn man. Zoals je zegt op het seminar ‘Seks in het leven van een vrouw’ is seksualiteit altijd een interesse voor mannen. DitPrima. Dus ik was geïnteresseerd en voelde me normaal. Ik werk in een vrouwenteam; mijn zoon heeft alleen vrouwen op de kleuterschool en op school. Dat wil zeggen, ik heb geen mannen met wie ik regelmatig zou communiceren en die mijn hoofd zouden kunnen verliezen. Ik let op interessante buren. We wonen in een goede buurt en onze buren zijn stijlvolle, rijke mannen :) Ik voelde door de jaren heen ook enige interesse in mezelf en had zelfs een paar specifieke voorstellen die voor mij niet interessant bleken te zijn :)))) Maar een Een paar maanden geleden nam ik mijn zoon mee naar de sportafdeling en daar was een jonge mannelijke coach. Mijn God, hij is 24 jaar oud, hij is verdomd charmant, atletisch. En ik ben 8 jaar ouder, helemaal niet atletisch, maar eerder bloed en melk, zacht... Over het algemeen werd ik volledig weggeblazen :( er zou een snikkende emoticon zijn... Wetende hoeveel ik verliefd word, ik Ik probeerde weg te blijven, ik zal een paar woorden zeggen ... En hij begon zelf naar voren te komen, te praten over de successen van het kind, enz. Hij is een goede coach, hij heeft me al 100 jaar niet nodig, maar verdomme , waarom zoveel tegen me praten, lachen en mijn hersenen steeds meer uitschakelen. Het probleem is dat ik alle symptomen van tienerliefde heb - ik slaap weinig, eet weinig, kan me nergens op concentreren, denk constant aan. hem en het is tijd dat ik kalmeringsmiddelen neem.... Ik heb het gelezen en het is het meest grappig - nou ja, een zieke vrouw... .. En ik heb nu net het gevoel dat ik leef, dat ik 16-18-20 jaar ben weer oud.... Ik ging sporten en begon meteen te eten - nu heb ik motivatie. En de vraag is niet eens in deze situatie: ik weet dat er niets zal gebeuren tussen ons. Ik ben zelfs bang om dit te schrijven... Ik wil verdomd dat er iets gebeurt... Ik ben bang en ik wil het... Ik tril overal... Maar ik ben nog heel jong ! Nou, ik zal deze periode overleven. Ik zal overleven, waar zal ik heen gaan... En opnieuw zal ik mezelf beheersen en niet leven... Wat moet ik doen, zo verliefd en liefhebbend dit gevoel? Ernaar leven? Ik wil niet geloven dat ik de enige ben... Op de een of andere manier leiden amoureuze vrouwen een volwaardig leven, maar tegelijkertijd zonder hun echtgenoten te bedriegen en zonder zichzelf zenuwachtig te laten trillen door het verbod 'Ik ben een fatsoenlijke vrouw'. vrouw, ik heb een geweldige echtgenoot”... Trouwens, ik hou van mijn man!!!!! En ik denk nog steeds dat hij BIJNA het beste is wat er in mijn leven kan gebeuren! Sorry voor de lange brief, ik moest mijn hele leven beschrijven om mijn eigen essentie en relatie tot mannen en gevoelens beter weer te geven.... __________________________________ Antwoord: Lisa... dacht lang na over het antwoord voor jou.. Hier volgen enkele ideeën die nuttig kunnen zijn. De staat van verliefdheid is inderdaad een behoorlijk sterke stimulans. Een mens leeft zolang hij iets voelt... en gevoelens zijn het meest waardevolle wat een mens heeft. Omdat ze niet kunnen worden nagemaakt, kunnen ze niet naar believen worden in- of uitgeschakeld. De gevoelens die iemand ervaart zijn de weinige dingen die hem onder geen enkele omstandigheid kunnen worden ontnomen. Dit is de moeilijkste valuta van het leven... Het gevoel van verliefd worden is BIJNA het mooiste gevoel, het raakt de basiswaarden van een persoon, vervult je met betekenis, kracht, bevrijdt je van de angst voor de dood.. Verliefd worden is wanneer je een ideale persoon ontmoet, en zijn bestaan ​​in jouw wereld geeft je hoop, bevestigt je eigen waarde en idealiteit, je begrijpt niet alleen dat alles niet voor niets was, je voelt niet alleen je uniekheid in deze ontmoeting, maar je ontvangt ook een magisch glas waardoor de hele wereld er helderder en lichter uitziet. Verliefd worden is de belangrijkste drug, de belangrijkste brandstof voor zoveel mensen. Je realiseert je dit en herkent zijn macht over jou... En hoeveel mensen leven in wezen in dezelfde staat - van verliefd worden tot verliefd worden, maar willen geen verantwoordelijkheid nemen voor deze eigenaardigheid van hen. En ze verschuiven de verantwoordelijkheid naar hun dierbaren, naar het weer, naar hun beroep, naar wie dan ook, voor - hun onvermogen om voor zichzelf de zin van het leven te creëren, - hun onvermogen om de echte wereld als helder en vriendelijk te zien. , - hun luiheid en onwil om dagelijks, soms routinematig werk te doen, creëer redenen voor jezelf om trots op jezelf te zijn, om jezelf te respecteren.. Ik nam een ​​pil van liefde - en voila!het leven begon weer te schitteren van kleuren... Ik beantwoordde net een brief: “Mijn man hield niet meer van mij en verliet ons. Ik ben zijn derde vrouw, onze dochter is zijn derde kind.”. Veel van deze “kolibries” zijn er - van bloem tot bloem... Ik ben uit liefde gevallen - wat is nu de vraag van hem... In jouw geval zijn er veel zoals zij, die niet zonder externe brandstof kunnen, jij bent er ook actief naar op zoek en gebruikt het, maar je accepteert de verantwoordelijkheid voor deze eigenschap van je persoonlijkheid, besef het, begrijp het - dit is “ mijn schuld”, zoek je naar manieren om er op zo’n manier mee te leven dat je de mensen om je heen minimaal traumatiseert. Als verliefd worden echt het enige was, wat voor jou belangrijk is, dan weet ik zeker dat dit huwelijk niet zou zijn had plaatsgevonden, zou het al die 8 jaar niet voorspoedig hebben kunnen blijven, zou je niet gekweld zijn door kwelling - wat te doen, wat te doen ... je zou publiekelijk hebben aangekondigd - je stopte met liefhebben, wat te doen , je kunt je hart niet ordenen. Herinner je trouwens de cartoon over de verliefde kraai nog? ))) Het ging dus allemaal om verliefd worden. Die, volgens alle levenswetten, óf een einde moet maken, óf liefde worden. En liefde is al het vermogen om een ​​niet-ideaal persoon te bewonderen, - het vermogen om een ​​mooie en heldere niet-ideale wereld te zien, - dit is het plezier van wat verdiend wordt, en niet van wat gewonnen wordt, - en de ontdekking dat (met een bijvoeglijk naamwoord citeer ik de meest gerespecteerde goochelaar en wijze A.E. Berezovsky) “de zin van het leven is om de volledige zinloosheid van het leven te ontdekken, het als een absoluut gegeven te accepteren en onder deze omstandigheden gelukkig te kunnen worden. Liefde is over het algemeen heel belangrijk, je kunt niet zonder. Maar in jouw geval is er een andere invalshoek: het probleem is niet alleen en niet zozeer dat je verliefd bent en niet kunt leven zonder verliefd te zijn. Maar het feit is dat al deze liefdes geen liefdes worden... Het probleem is de overgang van verliefdheid naar liefde. Je hebt intuïtief als echtgenoot een man gekozen op wie je het stadium van verliefdheid leek te hebben overgeslagen, misschien intuïtief uit angst dat de liefde dan niet zou werken...) Kijk - al degenen op wie je verliefd was - dat zijn ze niet meer in je leven... maar de enige, op wie je niet verliefd was - je leeft met hem, je vindt hem geweldig, de beste (of BIJNA de beste) persoon ter wereld... (ik citeer) “Ik huilde omdat ik nu voor altijd alleen hoor. Het is onmogelijk voor een geweldig persoon om te verraden, wat betekent dat het onmogelijk is om van anderen te houden, het is onmogelijk om verliefd te zijn, en in feite is het onmogelijk om te leven zoals mijn hart dat verlangt. De sleutelwoorden hier zijn ‘het is onmogelijk om van anderen te houden’. Liefhebben - ja, het is onmogelijk. MAAR het is niet nodig. Liefde is als de zon: als die bestaat, dan is alleen zij genoeg. Over ‘verliefd voelen’ is een andere zaak. Ik las onlangs zo'n grappige grap: aan een Jood werd gevraagd - als hij de keuze had - een miljoen dollar of vijf dochters, wat zou hij kiezen? Hij antwoordde - vijf dochters. Waarom? - ze vroegen het hem. - Omdat ik acht dochters heb. ))) Het lijkt mij dat als ik het aan je man zou vragen, wat zou hij dan kiezen? - zodat je verliefd op hem zou worden, en het zou helder en onvergetelijk zijn, maar dan is het geen feit dat je verliefd op hem zou kunnen worden, en hoogstwaarschijnlijk zou je je interesse in hem verliezen als de liefde zou opbranden ... of sla het stadium van verliefdheid over, zie nooit deze vurige passie in je ogen, hoor niet de geur van kokend zweet, die wordt bestudeerd door een persoon vol verlangen... maar om een ​​lang leven met jou te leiden in liefde, vriendelijkheid en trouw... Ik denk dat de keuze voor de hand ligt.. Ik weet het niet, misschien verzin ik alles over jou.. misschien wil ik gewoon denken en geloven dat dit mogelijk is.. - om ervaar het volledige scala aan gevoelens van de smaak van het leven, en tegelijkertijd de grenzen van de moraliteit niet overschrijden, dierbaren niet verraden... Ik heb zo vaak gezien hoe mensen een keuze maken ten gunste van slechts één ding. .. Beide vervormingen zien er even triest uit. Maar het lijkt mij dat je in staat zult zijn om het evenwicht te bewaren. Een tijdje zul je in vuur en vlam staan, en als je niet over de grens stapt waar geen terugkeer meer mogelijk is, ‘richt dan je energie in een vreedzame richting’ en win alleen maar. van deze liefde, en niet iets belangrijks verliezen... Waar gaat het heen, lijn zonder terugkeer - ik neem niet aan te zeggen, waarschijnlijk voor iedereen. )))