Onze fysiologie zorgt voor onze fysieke ontwikkeling, en dit is iets waarvoor geen tussenkomst nodig is. Het lichaam groeit en rijpt zonder onze deelname. Maar psychologische rijping vereist soms onze bewuste tussenkomst. Als het ongemakkelijk wordt, wordt iemand 100% volwassen en kan hij omgaan met geld, zijn gevoelens, toestanden en beslissingen - als hij volwassen wordt. Een groot aantal volwassenen blijft kind of tiener. Als ze in opstand komen, raken ze beledigd en protesteren: ‘Ik heb gelijk, en de rest is dwaas.’ Er zijn vier indicatoren waarmee je het niveau van je psychologische volwassenheid op dit moment kunt ‘meten’. Een volwassene is een verantwoordelijk persoon. Verantwoordelijkheid betekent dat ik mezelf als de oorzaak zie van wat er in mijn leven gebeurt. Dit is niet om mezelf de schuld te geven, maar om te zien wat ik van deze situatie heb geleerd. Verantwoordelijkheid is een punt van kracht. Verantwoordelijkheid is het zien van mijn stappen en acties die ik de volgende keer anders kan doen acties die mijn leven zullen verbeteren. Ik kijk niet naar wat er mis is. Dit is zo'n oud stokpaardje - dit is onverantwoordelijkheid. Want als we lange tijd in het leven kijken naar wat NIET ZO is, accepteren we onszelf niet, we respecteren onszelf en andere mensen niet. En we ondernemen op dit moment geen actie. Omdat we bang zijn om een ​​“fout” te maken en als gevolg daarvan gestraft te worden.2. Emotionele onafhankelijkheid en onafhankelijkheid van ouders zijn meestal onbeschaamd, maken hun ouders van streek, gedragen zich misdragen, protesteren - en als dit niet gebeurt in de adolescentie, kan dit een leven lang duren. Wij zijn het er in die periode over eens dat we het als goede jongens of meisjes leven , volgzaam en gehoorzaam blijvend, uit angst moeder te beledigen of van streek te maken. Maar heel vaak houden we ons op zulke momenten in en onderdrukken we veel interne strijd en weerstand. Emotionele onafhankelijkheid is wanneer ik mijn gevoelens kies, ongeacht wat mijn moeder voelt. Maar dit betekent niet dat het tegen de moeder is om het haar te bewijzen of haar te overtuigen. Mam, met haar lot en haar levensvisie, zal dit niet begrijpen. Ik accepteer heel kalm de gevoelens van mijn moeder, ik laat haar voelen wat ze wil voelen. Maar ik ga verder met mijn leven, naar mijn lot. Ik scheid mezelf rustig af op basis van mijn gevoelens. Ik ben anders. Ik kan doen wat het beste voor mij is. Het is belangrijk om niet te vechten, niet te weerstaan, niet te bewijzen, maar om heel kalm hun opmerkingen en hun gevoelens te accepteren - dit betekent niet dat je je eraan moet aanpassen , maar om bij jezelf te zeggen: “Ik begrijp het, mama, waarom ben je van streek, ik begrijp wat je anders zou doen. Maar ik wil op mijn eigen manier leven.” Het is heel belangrijk om dit in jezelf te zeggen, zodat de gebruikelijke resten van negatieve gevoelens niet achterblijven. Als je het hardop zegt, zal moeder het niet altijd begrijpen. Het is belangrijk dat je in jezelf onderhandelt. Dit is iets belangrijks dat moet gebeuren tijdens de adolescentie. Kom uit de cirkel van moeders invloed, voogdij en liefde. Doe een stap terug. Maar dit betekent niet dat je voorgoed moet vertrekken. We gaan dan terug naar onze ouders, maar in verschillende opzichten: wij zijn onafhankelijk en zij zijn onafhankelijk. En we vernietigen deze mondiale afhankelijkheid. Want als mijn moeder zich slecht voelt en ik bang ben mijn moeder van streek te maken, offer ik mijn leven op.3. Spontaniteit. Wanneer iemand spontaan weet te handelen. Spontaniteit is wat ons in staat stelt risico's te nemen, bepaalde acties te ondernemen waarvan we niet 100% zeker zijn. Als een persoon niet weet hoe hij spontaan moet zijn, is hij erg rigide, hij is erg controlerend, wantrouwend, hij analyseert, niet. handelen. Spontaniteit staat gelijk aan vertrouwen in jezelf, het universum. Dit is heel belangrijk als je zegt: ik wil = het komt wel goed, ik zie het, ik voel. Het ligt heel dicht bij intuïtie. Spontaniteit is wat volwassenen onderscheidt. Ze creëren, ze handelen, creëren projecten en voeren deze uit. Spontaniteit is het ondernemen van acties die niet altijd gerechtvaardigd zijn, niet altijd begrijpelijk voor anderen. Omdat dit jouw leven is, dit zijn jouw acties en dit is jouw lot, project, relatie, etc.4..