Er zit nog steeds magie in psychologische begeleiding! Nou ja, zo lijkt het van buitenaf. En nu zal ik je het geheim van een van de magische technieken vertellen. In de toespraak van de cliënt zijn oproepen waardevol psychodiagnostisch materiaal. En door de aandacht van de cliënt te vestigen op de eigenaardigheden van de manier waarop hij andere mensen en zichzelf noemt, kan er aanzienlijke vooruitgang worden geboekt in de therapie. Ik ben zelf twee keer getuige geweest van verbazingwekkende veranderingen in het leven na veranderingen in de spraak. In onze cultuur is dit woord heel gebruikelijk als een moeder over haar kind praat, en daarmee alleen hem bedoelt. Dit woord markeert het feit dat je in een codependente relatie verkeert. Het is vaak te horen van dierbaren die aan alcohol- of drugsverslaving lijden. Normaal gesproken heeft het kind een samensmeltende relatie met zijn moeder tot hij 1,5-2 (3) jaar oud is, waarna zijn autonomie zich ontwikkelt met de steun van de moeder. . ‘Wij’ uit de lippen van de moeder wordt getransformeerd in de som van twee ‘ik’: kind en ouder. Als dit niet gebeurt, lijden beiden. Niemand heeft zijn eigen leven, er is alleen een gemeenschappelijk leven, het onze. Ik ben het zat om naar je te luisteren als je altijd zegt: 'mijn auto', 'mijn tv', 'mijn bandrecorder.' Omdat we man en vrouw zijn, kunnen we niet jouw of mijn spullen hebben, maar alleen ‘de onze’. Hoor je, manlief, de onze!! Trouwens, wat zoek jij in je garderobe? — Ik ben op zoek naar onze broek. Als ik met zo'n klant werk, steun ik hem niet in ons, maar vraag hem om te herformuleren en duidelijk te maken over wie we het precies hebben. Tussen de sessies door geef ik de taak om “wij” in de spraak op te merken en deze onmiddellijk te scheiden. Voorbeeld: we zijn vandaag naar de dokter geweest…. Stop. Vandaag ging ik met mijn kind naar de dokter, en het kind bezocht de dokter. In de Gestalttherapie markeert 'wij' de methode om het contact te verbreken als 'samensmelten'. Na de geboorte van een kind hebben de echtgenoten een nieuwe rol : ouders. Maar soms overschaduwt ze andere rollen. We waren Petya en Vika voor elkaar, maar we werden mama en papa. Het gebruik van voornamen in de familie is verdwenen. Nu heeft alleen onze baby een naam: Ivan Petrovich. - Moeder, heb je iets te eten? - Nee, papa, ik had geen tijd. Het lijkt erop dat er niets ergs aan de hand is. Nou ja, mama en mama. Ze is echt de moeder van Ivan. De echtgenoten zien mensen van middelbare leeftijd (dat wil zeggen ongeveer de leeftijd van hun ouders toen zij zelf kinderen waren) en dan zet het onderbewustzijn zijn taboes op. En seks verdwijnt of brengt geen bevrediging uit het verleden. Dat klopt, je kunt niet met je moeder naar bed gaan. In dit geval werkt de magie van het hernoemen misschien niet als een dergelijke behandeling al jaren aan de gang is. Maar als je alles laat zoals het is, wordt de situatie alleen maar erger. Jij ‘Jij’, over jezelf gezegd, is veel minder vaak te horen dan ‘wij’. Maar als het oor wordt getraind, is het verschil geenszins duidelijk. Wat kan zo’n monoloog vertellen? Je zou het graag willen uitleggen, maar het lukt niet. Je zou het graag willen vragen, maar je voelt je ongemakkelijk. Je begint boos te worden, je barst al van woede, maar de woorden blijven bevroren in je keel. Ik zal opnieuw de Gestalttherapie inschakelen voor hulp. 'Jij' in spraak, wat over jezelf wordt gezegd, duidt op een dergelijke methode om contact te onderbreken als retroflectie (naar jezelf toe keren). De man wilde iets doen, maar hield zich in. Dat zou niet moeten, het is beschamend, eng, verkeerd…. Er zijn veel redenen om te stoppen, maar er is maar één mechanisme. Bij het werken met zo’n cliënt is het belangrijk om dit mechanisme in te zetten. Begrijp waar hij zichzelf tegenhield en waarom. Het gebeurde mij dat ik maar een paar keer iemands aandacht vestigde op zijn overgang naar jou, en hij begon het perfect zelf te volgen. Hij-Zij spreekt over zichzelf in de derde persoon in een bepaalde periode van het leven. Degene waarin het ‘ik’ niet verscheen. En bij traumatische neurose komt vaak regressie voor, en het is vooral dit dat zich verschuilt achter de derde persoon in spraak. De derde persoon markeert de verwonding. Anechka heeft de pop gewassen, en nu zal Anna Alexandrovna graag zien dat het huis schoon is. Het is beter om Anna Alexandrovna niet boos te maken. Ik heb zo'n adres in het artikel opgenomen omdat het anders is dan 'ik'. Maar in dit geval gebeuren er geen wonderen. Omgaan met trauma is een lange en inspannende reis, die in het geval van nucleair letsel (opgelopen tijdens/32106/