Dit bericht is geïnspireerd op een advertentie voor een nieuwe opleiding in “one-session therapie”. Zoals therapie in één bijeenkomst. Als dit bestaat, waarom hebben we dan überhaupt therapie nodig, waar we al jaren en regelmatig naar toe gaan? Laten we eens nadenken over wat we eigenlijk in één uur kunnen doen? Wat kun je in een uur met je lichaam doen in de sportschool? Er worden twee opties getrokken: het een beetje verbeteren of het beschadigen. Wat voor soort relaties kun je in een uur opbouwen? Op zijn best vriendelijk, maar hoogstwaarschijnlijk niets. In een uur kun je soep bereiden, die je al kunt koken, maar het is onmogelijk om haute cuisine te leren. We komen naar therapie om onszelf, ons leven en de relaties waarin we ons bevinden te heroverwegen. Welke ervaring kan ervoor zorgen dat je dit binnen een uur heroverweegt? Alleen maar (bijna-)traumatisch. Je bent bijvoorbeeld bijna neergestort in een vliegtuig en je hele leven ligt voor je ogen - heroverwegen is gegarandeerd. Je bent erachter gekomen dat je partner je al zes maanden bedriegt of dat je moeder kanker heeft gekregen - deze relaties zullen opnieuw worden bekeken. Maar eerst: tegen welke prijs. Ten tweede is dit heroverwegen vaak niet duurzaam: na een paar jaar (of zelfs maanden) wordt alles weer normaal. In één ontmoeting voel je je misschien beter, maar dit betekent niet dat de therapie heeft plaatsgevonden. Therapie gaat over blijvende, diepgaande veranderingen. Ze vereisen investeringen van verschillende aard: mentaal, tijdelijk, materieel. En het is natuurlijk jammer dat het zo is. Ik zou graag magie willen, de absolute auteur van mijn leven zijn - precies zoals ik wilde, veranderde alles in één keer. Maar de psyche heeft tijd nodig, het heeft zijn eigen verdedigingen, weerstanden, het symptoom (in de brede zin van het woord) is logisch en is ergens voor nodig. Als je abrupt van een symptoom afkomt, zal er een nieuw symptoom verschijnen zijn plaats, of desintegratie zal plaatsvinden. Laten we zeggen dat uw symptoom een ​​relatie is met een koude, afwijzende partner. Na 1 sessie gebeurde er een “inzicht” - dat is alles, je moet ermee stoppen. Zonder verdere therapie zal er hoogstwaarschijnlijk een periode van euforie zijn, en dan kom je in een relatie terecht met dezelfde koude partner, maar met een andere naam. Of er komt een depressieve periode die eindigt met een terugkeer naar de ex-partner. Naast de redenering van het artikel geloof ik in het werk van andere, kortere termijnmethoden (CGT, EMDR, counseling, etc.) . Maar de indeling in langetermijn- en kortetermijnmethoden is niet gebaseerd op het principe ‘Hoe snel zal het helpen?’ maar volgens het principe “Waar kan het bij helpen?” Als het doel heel specifiek is, kan een kortetermijnmethode daarbij helpen. Als het doel mondiaal is, is het de moeite waard om naar langdurige therapie te gaan. Maar als je probeert een mondiale taak in een korte tijd in te passen in de categorie 'een leider worden in 1 bijeenkomst', 'een miljoen in een keer'. uur”, “een persoonlijkheid harmoniseren in 1 training”. Dan kun je teleurgesteld of overspannen (geblesseerd) raken. Dit is de reden waarom beroemde trainingen, coachingsessies, etc. zulke tegenstrijdige recensies hebben. Het hielp iemand, iemand verspilde zijn geld en iemand raakte gewond. Om dit te voorkomen, verloopt de psychoanalytische therapie geleidelijk: met respect voor het tempo van de cliënt en de structuur van zowel zijn specifieke psyche als het mentale apparaat van de persoon. Bovendien is het bij langdurig werk dat men niet alleen op bewust, maar ook op onbewust niveau volledig kan communiceren. En hij levert in de regel een grote bijdrage aan elk symptoom/verzoek. Daarom is langdurig en regelmatig wandelen noodzakelijk zodat de veranderingen veilig, verteerd en duurzaam zijn. Meld u aan voor een consultatie: 89834644664 Met vriendelijke groet, Litvinenko K. S.