I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Een casus uit de praktijk. Om de vertrouwelijkheid te waarborgen zijn de naam van de cliënt en bepaalde gegevens gewijzigd. Ik wil een levendige herinnering uit mijn praktijk met u delen. Enkele jaren geleden, toen ik nog in een staatsziekenhuis werkte, verscheen er een tenger, klein meisje aan de deur van mijn kantoor. Laten we haar Olga noemen. Ze werd na een zelfmoordpoging naar de acute afdeling gebracht en vervolgens naar mij verwezen. De sessie duurde 90 minuten, gedurende welke tijd ik het moeilijke verhaal van haar jeugd hoorde. Over hoe haar ouders scheidden toen ze 7 jaar oud was, hoe haar moeder vaak mislukte relaties aanging, over het gebrek aan vrienden door frequente verhuizingen, over slechte prestaties op school... In haar familie was het niet gebruikelijk om over gevoelens te praten , ze had geen recht op haar mening en moest gehoorzaam zijn. Ik was vreselijk bang mijn moeder van streek te maken, omdat ik bang was dat ze in de steek zou worden gelaten. Ze voelde zich altijd onnodig, waardeloos en slecht. Ze praatte vooral, en dan waren er tranen en pijn door het besef van de realiteit. Uitgeput, moe en de tranen wegvegend keek ze me smekend aan. Ik had al een beeld van mijn innerlijke kind, dit mooie meisje, in mij. Olga sloot zich aan bij mijn psychotherapiegroep, waar ze steun en een positief gevoel kreeg van een vriendelijke gemeenschap. Al snel overwon ze een depressie en haar relatie met haar moeder verbeterde, maar we werkten lange tijd aan de angst om een ​​fout te maken, om ‘fout’ te zijn. Geleidelijk besefte ze dat ze zichzelf kon zijn en haar eigen verlangens kon volgen. Het doen ‘zoals het hoort’ betekent niet dat je beter wordt, het is de weg naar jezelf vernietigen. Ik was niet meer bang voor de vragen ‘Wat wil je?’ en vraagt ​​niet langer: “Wat moet ik doen?” Zes maanden gingen voorbij voordat ik de vonk van leven in haar ogen zag. Ik ben iedereen die ik in mijn praktijk ontmoet dankbaar, elke cliënt, voor de kans om jouw wereldbeeld te raken. Jouw successen zijn zo belangrijk en zo hartverwarmend. Ik ben klaar om daar te zijn, te luisteren, feedback te geven. Accepteer. Als u uzelf en uw vrienden herkent, raad ik u aan om voor hulp een specialist in te schakelen. Of is er iets misgegaan in je leven dat misschien de moeite waard is om te heroverwegen en te veranderen? Op dit moment... Je hoeft alleen maar te beginnen. Vergeet niet op 'bedankt' te klikken." :)