In 2010 was ik uit gewoonte op een datingsite aan het rondhangen op zoek naar het volgende avontuur, en het gebeurde. Ik ontmoette een meisje, raakte aan de praat en zij nodigde me uit voor een therapiegroep. Natuurlijk had ik geen idee wat daar zou gebeuren, maar het verlangen om op de een of andere manier mijn leven te veranderen was sterker dan de angst voor het onbekende. Daarvoor vonden er veel gebeurtenissen in mijn leven plaats die nauwelijks vreugdevol konden worden genoemd. Een moeilijke scheiding, waarna ik een paar jaar lang mezelf langzaam van het leven heb beroofd met eten en alcohol. Na twee jaar van zo'n leven was ik al bijna dood, ik kon mezelf alleen wegen op een industriële weegschaal, omdat geen enkele huishoudelijke weegschaal ontworpen was voor een gewicht van meer dan 180 kilogram Met een gewicht van 188 kg besloot ik dat niets mij zou helpen en bleef zelfmoord plegen. Onszelf wegen was gewoon eng. Ik denk dat mijn gewicht bijna 200 kg bedraagt ​​en hoogstwaarschijnlijk deze grens heeft overschreden. Ik bewoog me met grote moeite, maar de dorst naar het leven leefde nog steeds ergens diep in mij, zonder hulp van buitenaf slaagde ik erin om af te vallen tot 150 kg en praktisch de alcohol op te geven, maar het was moeilijk alleen en geleidelijk begon ik weer steeds meer te drinken en aankomen. Ik heb tenslotte alle problemen alleen aangepakt, zonder ondersteuning. Mijn omgeving zag dit niet als een groot probleem. Het leek meer op de krabemmertheorie, het trok me terug. Ik probeerde eruit te komen, zocht naar verschillende manieren. Hoewel ik niet weer dik werd tot een gewicht van 200 kg, was er een neiging om aan te komen; ik was al weer 165 kg. Ik besloot een afslankcursus te volgen, binnen een paar maanden verloor ik 24 kg, het Het bleek dat het leven geweldig en verbazingwekkend is, dat vrouwen mij leuk kunnen vinden en er zijn er heel veel in mijn leven verschenen, het was een leuke tijd. Mijn euforie duurde anderhalf jaar. Na een korte cursus, die een zekere aanzet gaf tot veranderingen, werd ik immers weer alleen gelaten met mijn problemen, in een vertrouwde omgeving. Het belangrijkste is dat mijn psychologische redenen voor overgewicht op hun plaats bleven en dat het gewicht weer begon te groeien. Het was op dat moment dat mijn noodlottige ontmoeting op internet plaatsvond. De groep werd voor mij de steunbron die ik zo hard miste. Het begon vrij laat, om 20.00 uur, duurde drie uur en eindigde dienovereenkomstig om 23.00 uur. Het was november, donker, koud, laat, maar ik rende vrolijk naar de groep. Ik had het nodig. Ik geloofde in psychotherapie. In mei van het volgende jaar ging ik naar mijn eerste intensieve cursus, en aan het einde van de intensieve cursus besloot ik te gaan studeren in het Gestalt-programma. Dat jaar was een jaar van zeer drastische veranderingen in mijn leven. Tegelijkertijd begon ik met een opleiding in het basisprogramma Gestalttherapie, gespecialiseerd in gezinstherapie, begon met persoonlijke therapie en ging naar de universiteit voor de hoofdvak psychologie. De tijd vloog heel snel voorbij, ik studeerde af, ontving een diploma, voltooide verschillende specialisaties en speciale cursussen. Nu schrijf ik dit, en het is moeilijk te geloven dat dit mogelijk is. Maar het feit is het feit. Nu leid ik groepen, geef ik persoonlijke therapie en geef ik lezingen. Op de recente Smolensk Gestaltconferentie heb ik de workshop “Metamorphoses” geleid. Waar onderzochten de deelnemers wat hun overgewicht verbergde? Ze kennen mij niet alleen in Smolensk, maar ook in andere steden. Ik heb iets om trots op te zijn, iets om mezelf voor te prijzen. Mijn gewicht is nog steeds niet ideaal, maar ik heb nu meer mobiliteit en kracht dan 10 jaar geleden. Gewichtsverlies, verhoogde mobiliteit, bijwerking van psychotherapie. Wanneer je je emotionele blokkades opruimt, wanneer je jezelf beter begint te begrijpen. Ik wil mijn toestand steeds minder op destructieve manieren reguleren. Ik ben blij dat ik de kans heb gehad om mijn leven te veranderen. Het is geweldig dat ik op het juiste moment op de juiste plaats was. Mijn leven is veranderd, de kwaliteit van het leven is veranderd, er zijn schaduwen en ondertonen verschenen, er zijn mensen verschenen met wie ik kan praten, er zijn vooruitzichten verschenen. Ik ben de mensen dankbaar die mij steunden, mij leerden, bij mij waren en nu blijven. Terwijl ik dit schrijf, springen de tranen in mijn ogen, zou ik tegen degenen die twijfelen willen zeggen)