Hoe te communiceren met “bejaarde ouders” ⭕ Zoek geen vreugde uit het communiceren met hen. Als je naar het huis van je ouders gaat, moet je niet verwachten dat de avond geweldig zal zijn. Dit zijn ouderen. Ze zijn gemakkelijk prikkelbaar en prikkelbaar. Je hebt verschillende beelden van de wereld. En jullie zijn ‘kinderen’ voor hen. Daarom zul je, zonder te verwachten, niet teleurgesteld worden. En de bijeenkomst wordt eenvoudigweg een bijeenkomst, zonder verwachtingen. Hierdoor voelt je ziel zich beter. Accepteer ze zoals ze zijn. Ja, hij moppert. Ja, hij veroordeelt. Ja, hij geeft les. Ja, hij scheldt. Ja ja ja. Zo zijn ze. En als je naar hen toe gaat, besef je dat de kans groot is dat dit en dat zal gebeuren. Je bent gewaarschuwd en gewapend. (En als je bang bent dat je het niet volhoudt en “terugbijt”, speel dan het spel “Ik heb even kunnen zwijgen”! Ik ben geweldig. En prijs, prijs jezelf. En, verander voorzichtig het onderwerp. ⭕Begrijp het. Ze houden zo van je, als ze kunnen. Kom naar je moeder, en ze 'gooit een kom slop in je oren.' is , en je moeder 'heeft je niet gezegend met verwijten en veroordelingen', je zult al beginnen te denken: 'mijn moeder is op geen enkele manier gestopt met van me te houden'))) Begrijp het. Ze houden zo goed als ze kunnen (in hun tijd was er geen liefde, geen seks), niemand heeft hen geleerd deze liefde te tonen (de riem van papa was er voor alle gelegenheden). Daarom is hun liefde zo Een slecht voorbeeld om te volgen. Ik wil me niet zo gedragen tegenover mijn kinderen en kleinkinderen. Ze geven ons dus een impuls voor zelfontwikkeling, zodat jou en je kinderen niet oud worden Op een dag beseffen ze hoe hun kracht afneemt, hoe moeilijker het voor hen wordt om hun werk te doen. Stel je voor dat ze het einde naderen. Ze zijn boos dat ze de negende verdieping niet in één adem kunnen bereiken. Probeer te begrijpen hoe het voor hen is en vergeef hun woede, woede, gemopper, klachten, ontevredenheid, omdat ze in de vijfde klas geen sneakers hebben gekocht, omdat ze meer van je broer/zus houden dan van jou gaf niet genoeg, hield niet van... Als je vandaag plotseling ruzie had, bel of kom dan morgen. Bedenk dat ze morgen misschien niet hebben. Dit staat ons ook te wachten. Ook wij zullen op een dag worden zoals zij. En dit is een waardevolle les voor ons, onze kinderen, om tolerantie tegenover de ouderdom te leren. En hoe moet je het doen? Alleen door jouw voorbeeld. ⭕Houd ze bezig. Als iemand niets doet, voelt hij zich onnodig. Vandaar de ontevredenheid over jezelf, het leven, jou. Geef ze iets te doen. Je hoeft ze gewoon niet 24/7 je kleinkinderen te geven (dit is puur egoïsme). Als jij en je kinderen lange tijd niet samen kunnen zijn, stel je dan je ouders voor, die vijf keer minder kracht hebben dan jij. Alles is goed met mate. ⭕Weet hoe je ze aan het lachen kunt maken. En vergeet niet, een vrolijke oude dame is niet gevaarlijk).💡En op momenten dat je echt wilt terugspringen, onthoud dan dat dit een normaal verlangen is, je bent niet van ijzer. En met jou gaat alles goed! Kalmeer jezelf (er zijn veel praktijken) of ga naar een specialist om hem wat advies te geven. 💡En onthoud vaker dat je ouders nog leven. En het is geweldig!