I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Ik gaf eens een massage aan een baby van 5 maanden, en de moeder werd verschillende keren achter elkaar afgeleid door een telefoontje, haar dochter uit de eerste klas belde en zei dat haar maag pijn deed; en ze wilde een pil nemen. Omdat dit werd geweigerd, belde ze opnieuw met hetzelfde verzoek en vroeg waar en wat voor pil ze moest innemen. Een paar minuten later belde ze opnieuw met de nadruk dat ze het medicijn zelf wilde innemen. Moeder overtuigde haar dochter al angstig om te wachten tot ze thuiskwam. Het blijkt dat dit niet de eerste keer was dat een dergelijke situatie zich voordeed. En toen werd dit sprookje geboren. Als kabouter bezocht Konfetkin de mensenwereld. In een voor ons onzichtbare wereld leefden mensen, een familie van kabouters, en ze hadden een zeer nieuwsgierige zoon - de kabouter Konfetkin! Hij hield natuurlijk van snoep en andere zoetigheden. En toen overkwam hem op een dag een vreemd verhaal... Er gebeurden allerlei verhalen in het land van de kabouters, maar zoiets was nog niet gebeurd de mogelijkheid om zich te manifesteren in de echte wereld van mensen wanneer ze dat wilden, was nodig toen ze daar hun eigen bedrijf hadden, en ze verschenen altijd op het juiste moment en op de juiste plaats met behulp van een magische spiegel. En dan op een dag onze kabouter Konfetkin benaderde de magische spiegel en besloot te proberen hoe deze werkt. Hij had al gehoord en gezien hoe mama en papa in de echte wereld aan het werk gingen, op een paar knoppen drukten, wat woorden zeiden, en... kijk maar! Ik kwam terecht in de mensenwereld. Eindelijk zag hij ze, zo groot en vreemd, ze hadden ergens haast, maakten veel bewegingen, verhuisden een paar dozen... Hij bekeek dit alles vanuit het raam. Om de een of andere reden belandde Konfetkin tenslotte in de apotheek - hij drukte op de verkeerde knop, of hij zei de verkeerde woorden, of hij verprutste iets anders... - Oh, wat een rijkdom!!! - schreeuwde de dwerg toen hij een hele hoop tabletten en siropen zag. Natuurlijk besloot de kabouter dat dit snoepjes in alle kleuren waren: blauw, wit, roze, geel, rood, groot en klein, in potten en glimmende verpakkingen. En hoeveel flessen zoet water!!! En het allerbelangrijkste: neem zoveel als je wilt!!! En Konfetkin at zoveel mogelijk pillen en dronk zoveel siroop als hij kon. Degenen die smakeloos en bitter waren, verrasten hem, maar hij bleef smullen en hij at totdat de pillen effect begonnen te krijgen. Eerst deed de maag van de kabouter pijn als nooit tevoren in zijn leven, daarna begon hij zich erg ziek te voelen en hoofdpijn te krijgen, en toen viel hij gewoon in slaap. Hij wist niet hoe lang hij sliep, maar in de onzichtbare wereld zochten zijn moeder, vader, broers en zussen, opa’s en oma’s al heel lang naar hem. Een van hen raadde naar de magische spiegel te gaan, en toen werd duidelijk waar Konfetkin was. Toen de kabouterfamilie bij de apotheek verscheen, sliep Konfetkin al een hele tijd, met zijn handen nauwelijks aan zijn pijnlijke buik slaagde erin Konfetkin terug te brengen naar hun onzichtbare wereld, hij deed een maagspoeling, 2 klysma's en zelfs een injectie! En toen Konfetkin tot bezinning kwam, legden ze hem uit dat dit helemaal geen snoepjes waren, maar medicijnen: tabletten, poeders en siropen. Hoewel ze er heel mooi uitzien, zijn ze gevaarlijk om te eten omdat ze chemicaliën zijn en ernstige vergiftiging kunnen veroorzaken. Dus Konfetkin had geluk. Medicijnen kunnen worden ingenomen als ze door de ouders worden gegeven. Konfetkin lag nog een aantal dagen in het ziekenhuis onder toezicht van onzichtbare doktoren, en tot zijn grote spijt kreeg hij al die tijd geen snoep en andere lekkernijen, wat de kleine kabouter enorm van streek maakte mooi van uiterlijk kan oneetbaar blijken te zijn. En papa en mama vertelden Konfetkin over de magische spiegel, hoe je deze kunt beheersen, waarom ze naar de mensenwereld komen en waarom mensen ziek worden. Ze vertelden de kleine kabouter hoe ze, onzichtbaar, met hun kleine spiegels naar een persoon komen, zodat hij daarin de weerspiegeling kan zien van het onzichtbare Zelf, degene die hij niet kent. Als je bijvoorbeeld beledigd, boos of hebzuchtig bent, dan zul je in het leven overtreders en hebzuchtige mensen ontmoeten, en als je daarentegen weet hoe je je moet verheugen en verrast moet worden, dan zal de wereld je eindeloos verrassen en verrassen!! ! Maar wij mensen merken in de drukte de kabouters en hun spiegels niet op en worden soms nog steeds boos!