Kinderen weten hoe ze moeten verrassen! Ik word vaak verrast op mijn werk. Kinderen kunnen dit doen. Maar vandaag verraste het kind me niet, hij verbaasde me gewoon. Lief meisje. Ze is pas (of al) 9 jaar oud. Lief, vrolijk, zit niet stil. Kostbare bloem. Moeder houdt enorm veel van haar en doet haar best. En de bloem bloeit... Vandaag werken het meisje en ik op een diagnostische manier. De beste methoden voor zulke dingen zijn projectie, creatief. En ik koos voor de 'Cactus'-methode, maar vulde deze aan met het schrijven van een verhaal. Het verhaal begon als volgt: ergens ver, ver weg, lang, lang geleden leefde er een cactus... En toen had ik alleen maar tijd om te schrijven (en ik schrijf snel :))) Geniet: Er was eens een cactus. Hij woonde op een heel donkere plek, onder de trap in een oud huis. Er woonde niemand. Overal zaten spinnenwebben. Erg vies. En er waren een paar dingen kapot. Mensen hebben dit huis gevonden. Ze hebben het schoongemaakt. En ze vonden een cactus onder de trap. Ze besloten deze cactus te verkopen. Ze namen de cactus in pot, stopten hem in hun vrachtwagen en gingen door met het schoonmaken van het huis. We hebben nieuwe dingen geïnstalleerd. We hebben lang gewerkt. Het huis werd perfect schoon. En ze plakten er een papiertje op en er stond: huis te koop. En een telefoon. We hingen dit papiertje op en vertrokken met de cactus. Ze herinnerden zich dat ze de cactus geen water hadden gegeven. Ze reden snel om de cactus water te geven. Ze wasten hem met een tuinslang. En ze gaven hem water met een gieter. En plotseling werd de cactus dikker en groener. We besloten het huis te bekijken. We liepen rond het huis. Alles is in orde. Laten we terug gaan. Toen we vertrokken, lieten we een cactus op het balkon achter. En hij belandde op de tafel! Ze wreven in hun ogen, en hij was weer op het balkon! En er was niemand in huis. En toen herinnerden ze zich dat ze de cactus wilden verkopen. Ze namen hem mee en droegen hem in de auto. Ze brachten het naar de stad om te verkopen. Veel kinderen vroegen om deze cactus water te geven. En iedereen wilde het kopen. En een kind belde zijn moeder en vroeg om het te kopen. En zij liet het toe. Ik betaalde het geld en ze lieten de cactussen achter. Toen ze het thuisbrachten, speelde het kind en injecteerde zichzelf, maar het deed geen pijn. Er was bloed, maar het deed helemaal geen pijn. De jongen zag dat één naald bewoog. Hij draaide de cactus om en zag 2 vouwen. Het waren de ogen. Hij raakte het aan en zijn ogen gingen open. Hij werd bang en belde zijn moeder. Mama kwam, maar er waren geen ogen! Hij begon zich weer om te draaien en zag opnieuw zijn ogen, ze gingen open. De jongen was bang en sliep 's nachts niet goed. Hij droomde dat hij met ogen naar deze cactus keek, maar zijn ogen knipperden niet. Toen verschenen er scherpe tanden. De jongen werd wakker, keek naar de cactus, zijn ogen waren open en er verscheen een mond en er waren geen tanden of zelfs maar een tong. En de cactus begon te praten. zei de cactus En ze werden vrienden... Als ik niet was gestopt, zou ik waarschijnlijk nog steeds luisteren. Ik ben onder de indruk... Wat denk jij??