I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Artikel voorbereid voor Red Lips Journal Ik stap met hoop de toekomst in! Op een nieuwe, heldere relatie! Een einde aan pathologische vrijgezellen en getrouwde mensen/bitches en luie mensen bij wie niets uitblinkt! Ik ben het eindeloze wachten en gedoe beu! En hier is hij - dezelfde persoon in mijn leven! Nu zal alles zeker anders zijn! Ik spring hals over kop in de liefde en stap meteen op dezelfde hark! Belt niet/houdt niet van/is onbeleefd/bedriegt/drinkt/heeft geen haast om te trouwen/oeps! gehuwd (onderstreep wat van toepassing is). Het is pijnlijk, beledigend, vervelend! Wat gebeurd er? Wat is er mis met me? Waarom alweer?! Hoe trek ik zulke partners in mijn leven aan? Wat houdt mij tegen om normale relaties op te bouwen? Om deze vragen te beantwoorden, moeten we eerst de terminologie begrijpen. “The One” is het ideaalbeeld van een partner met wie je je leven graag zou willen verbinden. Beschikt over kwaliteiten waarmee je gelukkige relaties kunt opbouwen. Hij is vriendelijk/zorgzaam/attent/respectvol/liefdevol, etc. ‘De verkeerde’ is een echte persoon met wie je een relatie opbouwt die niet bij je past. Waarom denken we aan sommigen en kiezen we voor anderen? We willen een gezin, maar we zijn niet tevreden met vrouwen thuis, maar voelen ons aangetrokken tot slimme en ontoegankelijke vrouwen. We dromen van een ideale man, en tegelijkertijd zorgen de slimme en zorgzame mensen in ons voor verveling, en worden we opgewonden door de ‘slechteriken’ die er niet naar streven een serieuze relatie op te bouwen. Intellectuele keuze werkt niet als deze niet in harmonie is met het interne beeld van de wereld. Je hebt waarschijnlijk al gehoord dat mensen in ons leven niet toevallig verschijnen. Iemand praat over het lot en de lessen die het met zich meebrengt. En iemand zegt dat we op zoek zijn naar degenen wier afbeelding al binnen is. Onbewust. Dit betekent een persoon die onze levensscenario's aanvult. Het zou leuk zijn om een ​​relatie met jezelf op te bouwen voordat je een relatie aangaat. Het is immers onmogelijk voor een zwak, gewond, angstig, uitgeput persoon om gezonde partnerschappen op te bouwen. Maar vanuit zwakke posities is het gemakkelijk om een ​​redder/moeder/tiran enzovoort te vinden. Dit is een van de redenen waarom de ‘verkeerde’ tegenkomen. Onvermogen om zelf ‘gezonde’ relaties op te bouwen. Bang om alleen te zijn Een andere reden om de verkeerde te kiezen is de angst om alleen te zijn. Er is geen keuze vanuit deze staat. Grijp de eerste persoon die je tegenkomt en ren om een ​​relatie aan te gaan! Het is veel gemakkelijker om de "verkeerde" te pakken - er zijn er meer dan er zijn die bij je passen. Angst en ongerustheid geven je niet de mogelijkheid om te stoppen, naar degenen te kijken die er zijn, niet overhaast beslissingen te nemen, te voelen hoe goed het is en te vergelijken. Afhankelijke/angstige relaties ontwikkelen zich zeer snel. En als de roze sluier valt, blijkt dat er weinig gemeen is, iedereen verschillende doelen heeft en het ook moeilijk is om elkaar te begrijpen. Maar weggaan is al te moeilijk. Moeten we niet richting eenzaamheid gaan en zoeken naar wat zo ondraaglijk is? Ontoegankelijke mensen zijn aantrekkelijk. Een man gelooft dat hij zal bereiken wat hij wenst, maar is ongenaakbaar, waardoor hij zichzelf en anderen zijn waarde bewijst. Een vrouw hoopt dat alles zal veranderen en dat er geluk zal komen waarin ze zich aantrekkelijk en wenselijk zal voelen. Maar wederkerigheid komt in de regel niet voor. Wanneer u een niet-beschikbare partner kiest en wederkerigheid van hem eist, bedenk dan of u er klaar voor bent om zelf een serieuze relatie aan te gaan? Misschien is dit gewoon een manier om ze daadwerkelijk te vermijden. En is dit niet een intern conflict tussen ‘ik verdien beter’ en ‘het is onmogelijk om van me te houden zoals ik ben’? Er is iets dat je niet over jezelf weet. Ieder van ons heeft wel een aantal ideeën over onszelf. En er zijn kanten die we in de schaduw houden. Soms niet alleen van anderen, maar ook van jezelf. Hoe meer we het verbergen, hoe meer het opduikt in relaties. Wanneer iets in jezelf niet wordt geaccepteerd, kan het op een ander worden geprojecteerd. Uit deze opera volgt een minachtende discussie over elkaars tekortkomingen en, in het algemeen, beschuldigingen van imperfectie. Ben je jaloers? Moet jij jouw verborgen verlangens niet vinden en hoe je daarmee omgaat? Ben je jaloers? Het is mogelijk dat iemand uw “schaduw” ziet, die u zorgvuldig probeert te verbergen... Hoe is uw visie?/)