I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Cognitieve bias: gevolgbeoordelingsbias Cognitieve biases zijn systematische afwijkingen van de norm in de perceptie en interpretatie van gebeurtenissen en informatie die optreden als resultaat van denkprocessen. Ze zijn een van de sleutelconcepten in de cognitieve psychologie en cognitieve gedragstherapie (CGT) (Beck, 1967). Bij deze cognitieve bias beoordelen mensen de kwaliteit van een beslissing op basis van de uitkomst ervan in plaats van op basis van de informatie die beschikbaar was op het moment dat de beslissing werd genomen. Deze bias werd voor het eerst beschreven in het werk van Baruch Fischhoff in 1975. Beschrijving van de biasConsequence bias is de neiging om de kwaliteit van een beslissing te beoordelen op basis van de uitkomst ervan in plaats van op basis van de informatie die op dat moment beschikbaar was. Als de uitkomst slecht is, zijn we geneigd te denken dat de beslissing verkeerd was, ook al was het de best mogelijke beslissing op het moment dat deze werd genomen. Op dezelfde manier zijn we, als de uitkomst goed is, geneigd te denken dat de beslissing juist was, zelfs als deze willekeurig of ondoordacht werd genomen (Baron & Hershey, 1988). In de medische praktijk kan uitkomstbias zich manifesteren in het feit dat artsen bij het beoordelen van hun beslissingen nadat de uitkomsten bekend zijn, geneigd kunnen zijn te denken dat de beslissingen die tot de slechte uitkomsten hebben geleid verkeerd waren, zelfs als ze gebaseerd waren op de beste informatie die op dat moment beschikbaar was (Caplan, Posner, & Cheney, 1991). In de financiële wereld kan impact bias zich manifesteren doordat beleggers, die hun beslissingen evalueren nadat de uitkomsten ervan bekend zijn, geneigd kunnen zijn te denken dat de beslissingen die tot het verlies van geld hebben geleid, zelfs verkeerd waren. hoewel ze gebaseerd waren op de beste informatie die op dat moment beschikbaar was (Shefrin, 2002). Manieren om de gevolgenvooroordelen te overwinnen vereisen bewustzijn van het bestaan ​​ervan en het actieve gebruik van kritische denkstrategieën. Eén manier om deze vooringenomenheid te overwinnen kan zijn door het principe toe te passen ‘het doel heiligt niet de middelen’, dat wil zeggen dat het beoordelen van een beslissing op basis van de uitkomst niet altijd correct is. Het is belangrijk om beslissingen te evalueren op basis van de informatie die beschikbaar was op het moment dat ze werden genomen, en niet op basis van de uitkomst ervan (Arkes, 1991). beslissingen. Door ons bewust te worden van deze vooroordelen en strategieën toe te passen om deze te overwinnen, kunnen we doordachtere en effectievere beslissingen nemen. ReferentiesBeck, A.T. Depressie: klinische, experimentele en theoretische aspecten. New York: Harper & Row.Fischhoff, B. (1975). Achteraf ≠ vooruitziendheid: het effect van uitkomstkennis op het oordeel onder onzekerheid. Journal of Experimental Psychology: Human Perception and Performance, 1(3), 288. Baron, J., & Hershey, JC (1988). Resultaatbias bij beslissingsevaluatie. Journal of Personality and Social Psychology, 54(4), 569. Caplan, R.A., Posner, K.L., & Cheney, F.W. (1991). Effect van de uitkomst op het oordeel van de arts over de geschiktheid van zorg. Jama, 265(15), 1957-1960. Shefrin, H. (2002). Voorbij hebzucht en angst: inzicht in gedragsfinanciering en de psychologie van beleggen. Oxford University Press. Arkes, HR (1991). Kosten en baten van beoordelingsfouten: implicaties voor debiasing. Psychological Bulletin, 110(3), 486. Op consequenties gebaseerde evaluatiebias in het werk van een psycholoog In het werk van een psycholoog kan deze bias ernstige gevolgen hebben doordat deze de evaluatie van de effectiviteit van een therapeutische aanpak of interventie beïnvloedt op basis van van de uitkomst ervan, in plaats van op basis van het proces dat tot de uitkomst heeft geleid. Beschrijving van vervorming Vervorming van de beoordeling door consequenties komt tot uiting in het feit dat we de neiging hebben te oordelen, 4(4), 390-398.