I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Degenen die waardige kinderen willen hebben, zullen verstandig handelen als ze zichzelf eerst waardige ouders maken. Kennen wij onze kinderen? En hoe kennen we ze? Wat moeten we over hen weten, zodat ze opgroeien tot zelfverzekerde en onafhankelijke individuen? Wat is de rol van de ouders in deze bijdrage? Wat is het eerste dat ouders moeten weten?1. Onze kinderen zijn niet van ons. Wij als ouders hebben onze kinderen gedurende een bepaalde periode nodig om hen te helpen opgroeien, onafhankelijk te worden en hun eigen levenspad te gaan. Daarom is het zinloos om een ​​kind als ‘persoonlijk bezit’ te beschouwen. Met een dergelijke positie zijn conflicten onvermijdelijk en, als gevolg daarvan, een breuk in relaties op spiritueel niveau. Een kind is een afzonderlijk, onafhankelijk persoon en het is de taak van ouders om hen te helpen onafhankelijk van ons te worden. Een kind mag niet verantwoordelijk worden gehouden voor de keuze van de ouders om hem ter wereld te brengen. Sommige ouders krijgen kinderen met een ‘voordeel’ voor zichzelf: zodat ze op hun oude dag iemand een glas water kunnen schenken. Zulke ouders manipuleren hun kinderen, controleren hen door middel van schuldgevoelens en vernietigen daardoor de psyche van het kind. Ik zou willen vragen: waar komt zulke wreedheid jegens het eigen kind vandaan? De wetten van het universum zijn harmonieus, en er zal onvermijdelijk een periode van vergelding volgen voor wat ze hebben gedaan: de opgejaagde en geruïneerde menselijke ziel is om aan hun eigen ziel en hun eigen problemen te werken, om niet te overschaduwen de vreugdevolle periode van gezamenlijke groei van de menselijke ziel. Door de weg vrij te maken voor de problemen die zich in het verleden hebben opgehoopt, bereik je een nieuw niveau van relatie met je kind, omdat je bewustzijn niet langer zo vervormd is door de opgelopen trauma's. Elk kind, ongeacht de leeftijd, verdient respect. Een kind is dezelfde persoon als jij en ik, volwassenen. Het enige verschil is dat hij weerloos is. Maar u moet het ermee eens zijn: hoe kan een sterke (volwassene) een zwakke (kind) beledigen? Helaas gebeurt in het leven het tegenovergestelde: zo nu en dan hoor en zie ik hoe ouders hun kinderen mishandelen. Op welk niveau van bewustzijnsontwikkeling bevinden zulke ouders zich? Door hun lagere behoeften (naar macht, superioriteit) te bevredigen, onderdrukken ouders de persoonlijkheid van het kind, vindt de groei van de ziel niet plaats en wordt het kind gedwongen in een onderontwikkelde staat te blijven, zelfs als volwassene... Hier is een van de Typische voorbeelden van een onderontwikkelde volwassene: een 50-jarige man die geen onafhankelijke beslissingen kan accepteren en om welke reden dan ook naar mama rent. Klinkt dit bekend in de oren? Een gebrek aan respect voor een kind in de kindertijd gaat gepaard met een gebrek aan zelfwaardering bij een volwassene. Zulke mensen hebben vaak geen eigen standpunt, ze worden geleid, ze zoeken naar autoriteiten. Gebrek aan respect voor zichzelf maakt ze afhankelijk van andere mensen en veroorzaakt vaak chemische afhankelijkheid: zo iemand haat zichzelf van binnen, ziet zijn eigen waarde niet in en lijdt aan negatieve gevoelens die voortkomen uit de ervaring van gebrek aan respect en zelfs vernedering van de persoonlijkheid van het kind, verworven in de kindertijd. 3. Het wereldbeeld van het kind wordt gevormd door zijn naaste familieleden. Het is heel belangrijk om te weten welke invloed de naaste familieleden op het kind hebben: ouders of mensen die hen vervangen; welke boodschappen brengen ze over op dit kind? Onder gunstige omstandigheden (het kind is goed in zichzelf, nodig, geliefd) begint zich een basisvertrouwen in de wereld te vormen. Het is heel belangrijk voor een kind om vast te stellen dat zijn huis en zijn ouders de beste zijn. En het wereldbeeld van dit kind bestaat uit acceptatie, vertrouwen, liefde, vreugde, eigenwaarde. Onder ongunstige omstandigheden (in een weeshuis, afkeer van het kind, misbruik) wordt er geen basisvertrouwen gevormd, de wereld lijkt vijandig en vreemd. het kind. En het beeld van de wereld bestaat uit bedrog, wreedheid, afwijzing, vernedering. Het eerste teken van de vorming van een wereldbeeld zal de houding zijn van belangrijke volwassenen ten opzichte van het kind Je vormt door middel van kinderliedjes, slaapliedjes, grappen, sprookjes, persoonlijk contact met het kind ook zijn beeld van de wereld. Het is via populair