I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Als we een kind willen steunen, denken we vaak niet dat onze dagelijkse instemming met zijn ‘willen’ op een dag kan veranderen in jouw ‘moeten’. Dit is manipulatie. Eenmaal gevormd, is het erg moeilijk om te vechten. Zou het niet beter zijn om "wat stro te verspreiden"? (Gepubliceerd op mir-detej.kiev.ua/) Elke communicatiesituatie met een kind kan worden geanalyseerd, zelfs door een paar zinnetjes in het voorbijgaan. “Mijn Syoma is een echte leider! – Svetlana is ontroerd terwijl ze met haar buurvrouw praat. “Hoe ik hem ook overhaal om iets te doen, hij zal het nog steeds op zijn eigen manier doen.” Hij zal iedereen in het gezin bouwen, hij zal iedereen instructies geven! En als iets niet volgens zijn plan gaat, wordt hij boos en stampt hij met zijn voeten...''De Nastasya van mijn grootmoeder 'draait de touwen.' Waar hij zal vragen, waar hij zal zeuren, waar hij vleierij of bedreigingen zal gebruiken. Na een bezoek aan haar is het alsof ze een kind vervangen. Ze wordt te veeleisend van mij, verwijt mij 'onoplettendheid'. Laten we eerst eens uitzoeken. Het blijkt dat manipulatie de meest voorkomende vorm van menselijke communicatie is. In woordenboeken zullen we een definitie vinden dat manipulatie het beïnvloeden van mensen is en hen met een bijzonder kleinerende ondertoon controleert. Als we zeggen dat een kind volwassenen manipuleert, hebben we het natuurlijk niet over echte manipulatie. Het kind kan zichzelf nog niet ten doel stellen ‘controle te krijgen over het gedrag en de gedachten van een ander’, omdat hij zelf niet altijd op de hoogte is van zijn eigen handelen, laat staan ​​dat van anderen, om nog maar te zwijgen van het plannen van zijn handelen. Bovendien voelen we meteen ‘hoe het ruikt’, we hebben geen enkele illusie van ‘onafhankelijkheid van de genomen beslissingen’. Maar de hele vraag is dat ouders vaak, als ze de tekenen van het manipulatieve gedrag van een kind herkennen, ontroerd raken en dit ten onrechte aanzien voor ‘leiderschap’ of ‘kunstzinnigheid’. Er bestaat een prachtig Arabisch spreekwoord hierover: “Wat er ooit is gebeurd, is een ongeluk. Wat twee keer is gebeurd, is een patroon.” Dit betekent dat als u het gedrag van het kind in een bepaalde situatie begint te raden, het kind al zijn eigen scenario heeft gecreëerd en uw gedrag daarin verwacht. Dit betekent natuurlijk helemaal niet dat we het hebben over monsters of energetische unieke wezens die iedereen aan hun macht kunnen onderwerpen. Simpelweg door te leren communiceren (vaak niet zonder onze hulp) krijgt het kind dit soort communicatie onder de knie.!!Waar komt manipulatief gedrag vandaan?!!Er is één reden voor het verschijnen van een commandant in het gezin die de vervulling eist van alle verlangens en houdt niet van bezwaren - dit is de natuurlijke liefde voor een kind voor herhalingen. Want wat hem ooit lukte, kan hij vele malen herhalen. Een baby van tien maanden kan bijvoorbeeld onvermoeibaar op zijn nog zwakke benen hurken en vervolgens zijn grootmoeder dwingen aan zijn been te zwaaien of zijn grootvader om hem over te geven. Even later ontstaat er een verlangen om de resulterende "invloed" op het gedrag van mensen om je heen te herhalen. Kijk eens naar je gedrag. Baby wil niet eten? En we leiden hem af, we beloven: "Nou, de allerlaatste lepel!", Gevolgd door de volgende "laatste lepel." Moeder belooft nog een sprookje te lezen als haar zieke dochter mosterdpleisters ‘toestaat’. De kleuterjuf bewondert: "Wat een prachtige jurk!", waarbij hij het kind in gesprek brengt, zodat het afscheid van zijn moeder niet zo pijnlijk zou zijn. En de dreigementen met straf!? Hoeveel ouders hebben dit meegemaakt! En waarschijnlijk zullen ze er niet mee instemmen om de ‘wortel’ en ‘stok’ uit het onderwijsarsenaal te verwijderen. Dergelijke communicatie met het kind is in bijna alle gezinnen aanwezig. Maar het is niet gevaarlijk als het gepaard gaat met overreding, uitleg en discussies. Het voortdurend dwingen van een kind om beslissingen te nemen zal het kind immers niet helpen om met mensen te leren ‘onderhandelen’, maar de school voor ‘manipulatief gedrag’ zal uitstekend zijn. Wacht dan even, familieleden, bereid je voor op de adolescentie (en misschien zullen de vruchten zelfs eerder rijpen, als er geen tijd is om geraakt te worden door de “leiderschapskwaliteiten” van het kind)!! Egoïsme is de vader van manipulatie?!! Het moet gezegd worden dat de applicatie).