Van de auteur: In een vorig artikel schreef ik over genetische programma’s die worden gelanceerd in moeilijke levenssituaties, waardoor we niet kalm en adequaat kunnen reageren het waarnemen van de situatie. Dit artikel vertelt je hoe je onderscheid kunt maken tussen biologische stress, waarbij de reacties van ons lichaam adequaat zijn, en psychologische stress, waarbij je de genetische respons moet blokkeren, rustig over het probleem moet nadenken en de optimale oplossing moet vinden. Ons lichaam zit vol met genen die we hebben geërfd van onze overgrootouders. Ooit waren ze nuttig en hielpen ze onze verre voorouders te overleven in de strijd om het bestaan, maar nu verstoren deze genetisch geprogrammeerde reacties, zoals een bonzend hart voor een examen of zweethanden tijdens een belangrijke zakelijke bijeenkomst, alleen maar het leven. Feit is dat er twee hoofdtypen stress zijn: biologisch en psychologisch, en je moet onderscheid tussen deze kunnen maken om de juiste actietactiek te kiezen. Laten we de belangrijkste verschillen opsommen die u zullen helpen begrijpen waar u op dit moment mee te maken heeft - met biologische stress, wanneer de reacties en instincten van het lichaam u echt helpen om met het probleem om te gaan, of is het psychologische stress, waarbij genetische reacties alleen maar zullen interfereren en moeten worden geblokkeerd met behulp van zelfregulatiemethoden: in het geval van biologische stress is de oorzaak een fysiek, chemisch of biologisch effect op het lichaam, en in de psychologische versie is de oorzaak sociale invloed of de eigen gedachten (vergelijk: de baas dreigt je te ontslaan of slaat je met een toetsenbord op je hoofd...). Met andere woorden: de aard van het gevaar onder biologische stress is altijd reëel, maar onder psychologische stress is het zelden reëel, maar vaker virtueel. De actie van de stressor is in het eerste geval gericht op het leven, de gezondheid, het fysieke welzijn, en in het tweede geval op de sociale status, reputatie, financiële toestand, zelfwaardering, enz. De aard van emotionele ervaringen zal ook verschillen. In het eerste geval zullen ‘primaire’ biologische emoties de overhand hebben – angst, pijn, angst, woede, enz., en in het tweede geval – ‘secundaire’ emotionele reacties gecombineerd met een cognitieve component – ​​angst, angst, melancholie, depressie, jaloezie, afgunst enz. Tijdelijke grenzen van het onderwerp stress (waar het zich bevindt): Bij biologische stress zijn ze specifiek, beperkt tot het heden of de nabije toekomst, en bij psychologische stress zijn ze vaag (de bron van stress kan zich in het verleden, een verre toekomst of in de nabije toekomst bevinden). voor onbepaalde tijd). De belangrijkste verschillen tussen biologische en psychologische stress kunnen worden uitgedrukt in één controlevraag: “Veroorzaakt de stressor duidelijke schade aan het lichaam?” Als het antwoord ‘Ja’ is, is er sprake van biologische stress. Als "Nee" - psychologisch. Als uw lichaam in het eerste geval de problemen zelf aankan of als laatste redmiddel een arts moet raadplegen, dan zult u in geval van psychologische stress niet alleen het ontstane probleem moeten oplossen, maar ook de ontoereikende reacties blokkeren die automatisch door genetische programma's teweeggebracht zullen worden. Anders kunnen fysieke problemen worden toegevoegd aan de virtuele problemen die door onze rijke verbeeldingskracht worden gecreëerd – in de vorm van psychosomatische ziekten zoals hypertensie, thyreotoxicose, colitis of neurodermitis. Je kunt onnodige reacties op stress stoppen met behulp van verschillende psychologische technieken - verankering, dissociatie, visualisatie, enz., En de juiste keuze daarvan is het onderwerp van een apart artikel.