Vele honderdduizenden mensen worden alleen maar ‘vaste cliënten van klinieken’ omdat ze zich richten op behandeling in plaats van op herstel. Wanneer het hele zenuwstelsel van een persoon is afgestemd op de behandeling, zal hij zeker worden behandeld, maar dit impliceert geen herstel. De wereld vecht al jaren tegen terrorisme. En het zal eindeloos doorgaan totdat de strijders begrijpen dat ze, om resultaten te bereiken, VOOR (vrede, rust, veiligheid) moeten vechten. Anders wordt het een eindeloos spel van ‘denk niet aan de witte aap’. Feit is dat ons brein een vreemd apparaat is: het is voortdurend bezig met productiviteit. Of het negatief of positief zal zijn, is volledig een keuze van jouw vrije wil. Als je geen positieve doelen hebt, hebben je hersenen geen andere keuze dan negatieve resultaten na te streven. En omgekeerd: met het nodige vertrouwen is dit prachtige belichamingsmechanisme in staat om positieve verwachtingen te verwezenlijken in de meest verbazingwekkende omstandigheden. Bijvoorbeeld het beroemde placebo-effect, waarbij positieve verwachtingen alleen iemand kunnen genezen die slechts een nepmedicijn neemt in plaats van een echt medicijn. Er schuilt inderdaad veel waarheid in de uitdrukking ‘voor ieder naar zijn geloof’. Zoals uit onderzoek van psychologen blijkt, beïnvloeden dergelijke verwachtingen zelfs wetenschappelijke conclusies die als objectief werden beschouwd. Bijvoorbeeld een onderzoek van R. Rosenthal, die de intellectuele ontwikkeling van eersteklassers van 18 scholen testte. Maar hun leraren kregen ongeveer 20% van de potentiële genieën te horen, die willekeurig werden gekozen, zonder rekening te houden met de testresultaten. Acht maanden later werden de kinderen opnieuw getest: de kinderen uit de pseudo-begaafde groep lieten veel hogere resultaten zien dan de echt begaafde kinderen in de controlegroep. Dit onderzoek bevestigde, net als vele andere, de kracht van verwachtingen. Leraren verwachtten dat deze kinderen meer begaafd zouden zijn dan anderen, dus behandelden ze ze anders. Ze werden tijdens het leerproces met meer zorg en aandacht omringd. Vaak vergeten we gewoon hoezeer we zelf de gebeurtenissen in ons leven bepalen. We vergeten dat we zeker geen slachtoffer zijn, maar de belangrijkste regisseur van alles, ook al zijn we niet altijd een goede en effectieve regisseur. Verwachtingen zijn eenvoudigweg een gekozen levensscenario. Omdat geloof geen kwestie is van “echt of niet”, maar een kwestie van “moet ik dit pad volgen of een ander?” De gelovige zal op elk pad bevestiging krijgen van de realiteit van de gekozen koers. Terwijl andere richtingen slechts mythische contouren op zijn kaart zullen blijven. Of ongerealiseerde richtingen van je eigen leven.