Zelfgenezing en zelfherstel van het lichaam is een prachtig geschenk dat de natuur ons heeft gegeven. Vroeg of laat genezen blauwe plekken en schrammen, verdwijnen verkoudheid en genezen wonden. Het lichaam heeft een natuurlijk vermogen om zichzelf te genezen. Ons lichaam en geest, fysiologie en psyche zijn nauw met elkaar verbonden en vertegenwoordigen één systeem. Als je je bijvoorbeeld voorstelt dat je een gele, sappige citroen snijdt, de geur voelt, het zure sap dat langs je vingers stroomt, het kraken van een mes op de citroenschil hoort, zul je waarschijnlijk speeksel inslikken. Je speekselvloed is toegenomen. Feit is dat het voor onze hersenen niet uitmaakt of we daadwerkelijk een citroen snijden of ons alleen maar voorstellen dat we dat doen. De endocriene klieren reageren op hersensignalen, ongeacht of het beeld echt is of alleen in onze verbeelding. Het centrale zenuwstelsel, waar onze herinneringen en emoties zich bevinden, is verbonden met het endocriene systeem en het immuunsysteem via een netwerk van neurotransmitters en biochemicaliën. Door dit vermogen van onze hersenen te gebruiken, kunnen we onze interne hulpbronnen voor zelfgenezing activeren. Laten we dus het beeld van onze ziekte coderen, zodat het lichaam onbewuste signalen begint te ontvangen voor zelfgenezing. Stel je voor dat je al gezond bent. Wat zie, hoor, voel je als je het resultaat bereikt? Hoe weet u dat het genezingsproces aan de gang is? Denk aan uw ziekte of verwonding, die vergelijkbaar is met de huidige en vanzelf is verdwenen. Bijvoorbeeld krassen, verkoudheid, verstuikingen 4. Stel je dit beeld voor. Waar zie je hem? Is er beweging of staat het stil? Hoe ver is hij van jou? Welke kleuren zijn dominant? Kun je geluiden horen? Hoe voel jij je als je weet dat alles vanzelf wel goed komt? Wat zegt jouw innerlijke stem? Hoe klinkt het? De antwoorden kunnen worden opgeschreven. Stel u een beeld voor van uw ziekte of letsel en beantwoord dezelfde vragen als in paragraaf 4. Zoek het verschil in de manier waarop u deze twee beelden hercodeert voor zelfgenezing. Verplaats het beeld van ziekte naar het beeld van zelfgenezing. Dus als je genezing van een kras op je hand op het scherm ziet, plaats dan ook je ziekte, bijvoorbeeld artritis, op het scherm. Laat het beeld van genezing van de ziekte volledig samenvallen met het beeld van zelfgenezing in kleur, grootte, afstand, beweging of het ontbreken daarvan. Voeg dezelfde gevoelens, dezelfde stem toe. 8. Controleer opnieuw of er een verschil is tussen de twee beelden in de codering, en bereik volledige overeenstemming in sensaties met het beeld van zelfgenezing. 9. Schenk aandacht aan de sensatie in je lichaam wanneer Je denkt aan de ziekte. En nadat u langs uw levenslijn naar het verleden bent gelopen, vindt u de eerste gebeurtenis, met dezelfde sensatie in het lichaam, die de ziekte veroorzaakte. Wat is dit evenement? Welke overtuigingen en overtuigingen heb jij ervan weggenomen? Wat vond je van jezelf? 10. Accepteer jezelf zoals je toen was. Ben het eens met alle labels. Zeg tegen jezelf: “Ja, dat ben ik, en dan?” Verander uw overtuigingen in positieve. 11. Controleer of uw ziekte secundaire voordelen heeft. Ontspan, ga naar binnen en vraag welke positieve dingen de ziekte je geeft. Het is heel goed mogelijk dat een deel van jou op deze manier liefde, aandacht, rust of iets anders wil krijgen. Spreek vervolgens met uzelf af hoe u het op een andere, nuttiger en gemakkelijkere manier zult ontvangen. 12. Vraag uw onderbewustzijn welke veranderingen in uw levensstijl moeten worden aangebracht om het genezingsproces te ondersteunen. Dit kan een verandering in het dieet, de slaap- en rusttijd zijn, het opnemen van ontspanningsoefeningen in uw dagelijkse routine, en meer. Bedank uw onbewuste voor het goed uitgevoerde werk en verwacht veranderingen. Als u nu aan uw genezing denkt, stel u dit dan alleen op een nieuwe manier voor. Het kan zijn dat u onmiddellijk veranderingen voelt, of misschien na een tijdje. Je onderbewustzijn kiest zijn eigen hersteltempo. Een goede gezondheid voor jou! Klinisch psycholoog Lyudmila Tomashevskaya.