I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Wat heeft het voor zin om te doen alsof je niet boos bent als deze emotie echt bestaat? Misschien is het beter om woede te temmen? Als je dit artikel leest, vrienden, dan ben je dapper genoeg om over iets te lezen waar niet zo vaak over gesproken wordt. Dit is een onderwerp om over te praten, toch? Nou, zoals jullie wilden, beste vrienden, draait het leven niet alleen om koekjes en jam. Er zijn zulke emoties! En het is ook belangrijk om erover te praten. In een van mijn artikelen schreef ik dat elke emotie zijn eigen belang heeft. Zo'n emotie als WOEDE heeft ook dit belang. En hoe belangrijk het is. Van kinds af aan wordt ons geleerd niet boos te zijn. Weet je nog hoe vaak we uitspraken hoorden als "Boos zijn is slecht!", "Kom op, wees niet boos!", "Wees alleen boos op jezelf!", "Waag het niet boos te zijn op mama!" , "Ben jij boos?!? ! (en dan is er nog dat verontwaardigde, verontwaardigde gezicht).” Dus je kunt echt niet boos zijn? Ik zal je zoiets niet vertellen. Je moet boos zijn! Alleen in plaats van ons te leren boos te zijn, leerden volwassenen ons NIET boos te zijn, maar in feite leerden ze ons een dergelijke noodzakelijke en reddende emotie als woede te verbergen, te verbergen, te onderdrukken en niet te herkennen! Maar ook zij hebben nergens de schuld van, ze hebben hetzelfde geleerd en niet geleerd wat het leven echt gelukkig en vol zal maken. Helaas (en wetenschappers hebben dit al honderd keer bewezen), een persoon die onderdrukt en dat wel doet Als hij zijn eigen woede niet herkent, loopt hij het risico ziek te worden. Ik maak geen grapje. Hart-en vaatziekten. Daarom is het uiten van deze emotie belangrijk en levensreddend, tenminste voor de gezondheid. Natuurlijk is het absoluut niet de moeite waard om in paniek te raken en naar rechts en links te rukken, met een klauwpoot alles weg te vegen wat helder en goed is. Er zijn veel manieren om met woede te werken. Maar voordat je deze draak in bedwang houdt, stel ik voor om hem beter te leren kennen en uit te zoeken waarom Moeder Natuur ons zo'n kostbaar geschenk heeft gegeven: onze woede. Vooruit! Ontmoeten! In slimme boeken schrijven ze dat WOEDE een gevoel van kwade wil, irritatie, woede, frustratie en woede is. Dit is een fysieke toestand die het karakter heeft van de emotionele structuur van de hersenen. Denk eens aan de laatste keer dat u boos was. Wat voor situatie was dit? Waar was je boos over? Wat gebeurde hieraan vooraf? Wat waren de gevolgen? Persoonlijk denk ik dat WOEDE heel belangrijk is, omdat het een speciaal signaal voor ons is, een signaal dat er iets mis is om ons heen, dat iets ons kan bedreigen. Herinner je je de keren dat dieren woede of agressie tonen? Maar daarvoor waren ze bang. Er gebeurde iets naast hen, wat onverwacht was, iets maakte hen bang... Er wordt dus aangenomen dat WOEDE ontstaat als een specifieke reactie op een situatie die de bevrediging van een behoefte verstoort, en die verband kan houden met het opgelopen psychologische trauma. afhankelijk van de situatie, kan hij zich zowel met een persoon bemoeien als zijn capaciteiten mobiliseren. Wanneer een persoon boos is, wil hij iedereen vermoorden, alles bederven, vernietigen, vernietigen, wraak nemen voor zijn eigen mislukkingen of beledigingen. Dit is een negatief gekleurde emotie die gericht is tegen het ervaren onrecht en die gepaard gaat met het verlangen om het uit te bannen. Woede ontstaat wanneer de gedachte flitst dat de wereld vijandig is... De broers en zussen van Woede zijn Woede, Verontwaardiging, Resultaat, Afgunst, Jaloezie, Woede. .. Je voelt waar elk woord voor staat, een bepaalde toestand, een bepaald verhaal, levendige ervaringen, waarvan de essentie vaak het volgende is: “Ik wil..., maar dit is niet...” Er is een verschil tussen beide , bijvoorbeeld, WOEDE - gerichte agressie door openlijke directe druk op een partner, meestal uitgedrukt door energiek met een krachtige kreet - een uitbarsting van energie die sterke gevoelens, actieve ontevredenheid, verontwaardiging en levendig emotioneel protest uitdrukt. Outrage is een mengsel van twee reagentia: VERRASSING en RAGE. En in RESULT bestaan ​​agressie, lijden, protest en beschuldigingen prachtig naast elkaar (waar zouden we zijn zonder hen, want “iedereen in de buurt heeft de schuld...”). Alles volgt één doel: “laat ze aandacht aan mij besteden en hun gedrag corrigeren.” RAGE is de hoogste graad van woede, de extreme vorm van de manifestatie ervan, de strijd tegen het feit dat het schade toebrengt, interfereert,