I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Soms stellen we deze vraag, terwijl we niet weten wat we moeten doen. Moe van het heen en weer geslinger tussen schoonmoeder, echtgenoot en kind. Hoewel familierelaties over het algemeen bij je passen, maar soms... Moeilijkheden stapelen zich op, hinken op materiële rijkdom, weersafwijkingen en een heleboel andere problemen die in de regel niet uit elkaar vallen. Dit alles stapelt zich op, waardoor er problemen in relaties ontstaan. Vaak is het kind de hoofdpersoon in een stressvolle situatie. Hij bevindt zich in het centrum van de ‘Bermudadriehoek’, terwijl volwassen RELATIEVE mensen de dominantie van de tegenstander proberen te weerleggen. Het sleutelwoord hier is familieleden, omdat In de drukte vergeten we deze verbindende kwaliteit. En als je verantwoordelijkheidsgevoel plaats maakt voor een schuldgevoel, en dan de vraag “waarom in vredesnaam?”, zal het antwoord zijn: “omdat we familie zijn, omdat we van je houden. Allereerst houdt het kind van! Hij houdt van en moet geliefd worden en in harmonie leven. Hij zal deze harmonie van relaties zijn hele leven met zich meedragen. Het zal tot uiting komen in zijn karakter, relaties met de oudere generatie, ouders en kinderen. Ik stel voor om samen met de helden van dit gedicht een van deze gezinssituaties te beleven. Hoe moeten we omgaan met onze grootmoeder? Ze weet alles van de wereld! En ze zal op alles het antwoord vinden, hoe kinderen moeten eten, en wat de meest geschikte kleur is. Grootmoeder zal moeder lesgeven en vader goed advies geven. Alleen moeder kookt als een wolk de lunch met oma. En 's avonds fluistert hij tegen papa: Er is helemaal geen geduld! Wat, vertel me eens, ben ik helemaal in de war? Ik hou meer van mama en oma dan van wie dan ook ter wereld. Ik heb jullie allebei nodig, geloof me! Sluit vrede, ik smeek je! Mama glimlachte zachtjes en zette thee met munt. Ik riep uit: “Dit is de uitweg mama, schenk het snel in!” Ik zal mijn geliefde oma zachtjes bij de hand nemen, ik zal je liefkozend op de wang kussen, ik zal je strelen en omhelzen. Geurige kruidenthee giet witheid in kopjes, mama lacht naar mama: "Wil je één kopje drinken?" En het meest geliefde dessert zal haar dichter bij haar brengen. Er is niets aangenamer dan balsem en het gezelschap van familieleden! Dit is hoe mijn moeder en ik besloten: we hebben afgesproken: als oma koppig is, beginnen we geen ruzie. We zetten een vaas in haar slaapkamer en een paneel naast de spiegel. En zij wordt er meteen blijer van, samen met ons! Dus wat denk je? Ik ben het ermee eens dat niet alle situaties over één kam moeten worden geschoren. Toch denk ik dat eerst de optie van een vredesakkoord moet worden overwogen. Hou van elkaar! Houd goede familietradities in stand en geef ze van generatie op generatie door!