Soms moet je iedereen met rust laten. Jezelf in de eerste plaats. Doe geen moeite, trek niet, val niet lastig met vragen. Laat alles zoals het is, ga er niet mee in discussie, verander niet, haast je niet en maak je geen zorgen. Adem in, kalmeer. Ben het er gewoon mee eens dat de manier waarop het gisteren goed leek, niet langer het geval zal zijn. Er zal iets anders zijn, iemand anders, of jijzelf zult anders zijn, iets volkomen onbekends en niet gepland. Maar dat zal later gebeuren, en nu, op dit moment, is het het beste om er vanaf te komen en niemand lastig te vallen met je angst en ongezonde interesse, inclusief jezelf. Ga gewoon akkoord met wat is, zonder er ook maar één keer extra over na te denken. Zo'n gebrek aan weerstand en een beetje onverschilligheid voor absoluut iedereen maakt het in ieder geval mogelijk om te ontspannen en kracht te behouden om te leven zonder gek te worden. Ik denk dat er meestal niets voor ons werkt als we deze innerlijke vrijheid van onze eigen verwachtingen verliezen. We weten hoe we moeten willen van het leven, van mensen, van onszelf, maar we weten niet hoe we van bijna alles kunnen genieten van wat we ontvangen en ontvangen. wat we hebben. Daarom moet je iedereen met rust laten - proberen wat je nu hebt en het op jezelf en je eigen leven toepassen. Misschien is wat iedereen al heeft voldoende, zodat er vandaag of morgen niets ergs gebeurt. Maar meestal missen we zo lang, maar heel kort, en dan nieuwe doelen, nieuwe plannen - en hier trekken we weer aan elkaars touwtjes, die we hebben weten te binden aan de meest 'mobiele' delen van het lichaam, om meer te krijgen dan we al beschikbaar hebben. Maar het is stom om te denken dat als iemand meer kan geven – en in de regel hebben we allemaal meer dan we zelfs aan onszelf geven – we hem daartoe moeten dwingen... Het is niet nodig om hem te dwingen, want wat kunstmatig wordt ontvangen, zal kunstmatig blijven. Het is beter om iedereen met rust te laten en weg te gaan, zodat zij, en jijzelf, de verwachtingen en de ongemakkelijke sjablonen die worden aangeboden niet beu worden. Uiteindelijk hebben we maar één keuze: het eens of oneens zijn met wat is. En iedereen heeft het precies hetzelfde.