Vermoeden is de bereidheid en het geloof in slechte gevolgen voor jezelf als gevolg van de intentie van de mensen om hem heen om iemand kwaad te doen. Een dergelijke bereidheid leidt ertoe dat iemand zich terugtrekt. vijandige; overheersende activiteit: bereidheid om schade te lijden. Zo iemand zal zijn activiteiten voortdurend sturen op basis van het feit dat hij zichzelf moet beschermen tegen de gepresenteerde bedreigingen; elke actie of gebeurtenis zal worden beschouwd als gericht tegen hem hem te beschermen tegen de gebeurtenissen om hem heen, die niet noodzakelijkerwijs tegen hem gericht waren. De daaruit voortvloeiende angst maakt het niet langer mogelijk om het gedrag van anderen te interpreteren. Het systeem van levensregels voor zulke mensen is ook de herinnering aan iemand die ooit misschien iets deed dat niet op de beste manier voor hen was. Als dit mogelijk is, moet er dan alles aan worden gedaan om ervoor te zorgen dat er bij zo iemand geen angst ontstaat. Het onvermogen om een ​​andere gedragsoptie te kiezen vermindert de communicatiemogelijkheden, verergert het wantrouwen en verandert de mogelijkheid tot zelfrealisatie. Dit leidt tot emotionele ontevredenheid en lijden, dat soms voor de tweede keer kan worden gecompenseerd. Verdenking kan ontstaan ​​wanneer een persoon tijdens de vorming van zijn persoonlijkheid emotionele pijn ervaart door de daden van mensen met wie hij vertrouwd is, dit kan zijn. : Familieomgeving: Kinderen die opgroeien in gezinnen met meer conflicten kunnen een achterdochtige houding ten opzichte van anderen ontwikkelen, omdat ze kunnen zien hoe volwassenen elkaar niet vertrouwen en niet in staat zijn hun meningsverschillen op te lossen zonder conflicten. Ontevredenheid en ontevredenheid in het gezin kan ervoor zorgen dat kinderen eerder naar bijbedoelingen gaan zoeken in de daden van anderen, omdat ze kunnen zien dat het vervullen van behoeften en wensen niet altijd een eerlijk proces is de scheiding ging gepaard met conflicten en ruzies tussen de ouders. Het ervaren van geweld of het verlies van dierbaren kan bij kinderen angst veroorzaken en de angst dat andere mensen hen ook kwaad zullen doen, wat kan leiden tot achterdocht of verraad ervaren verraad door mensen die dicht bij hen staan, kunnen een wantrouwige houding tegenover anderen ontwikkelen, omdat ze bang kunnen zijn dat dit opnieuw zal gebeuren. Sociaal-culturele context: Culturele normen en waarden kunnen de mate van wantrouwen beïnvloeden. In sommige culturen kan het normaal zijn om achterdochtig te zijn tegenover vreemden of gezagsdragers, vooral als die culturen meer gesloten of voorzichtiger zijn in hun interacties met buitenstaanders. Genetische factoren: Genetische aanleg kan een rol spelen bij persoonlijkheidskenmerken, waaronder achterdocht. Het is echter belangrijk op te merken dat genetica gewoonlijk een wisselwerking heeft met de omgeving, en dat niet alle kinderen met een genetische aanleg achterdocht zullen ontwikkelen: kinderen die onderwijs en opvoeding krijgen waarin de nadruk wordt gelegd op het ontwikkelen van kritisch denken en het analyseren van informatie, kunnen vatbaarder worden. tot achterdocht omdat ze zijn getraind om informatie te analyseren en vragen te stellen. Ervaring en training: Ervaring met verschillende situaties en mensen kan ook de vorming van vermoedens beïnvloeden. Als een kind te maken krijgt met bedrog of oneerlijk gedrag van anderen, kan dit zijn wantrouwen vergroten. Persoonlijkheidsvorming reageert het meest op gebeurtenissen uit de kindertijd. Daarom zijn gebeurtenissen uit de kindertijd het meest consistent in het oproepen van achterdocht.