Het aanvaarden van verantwoordelijkheid is het belangrijkste principe van het gezinsleven. Maar wat als de partner er niet klaar voor is en deze verantwoordelijkheid niet wil dragen? Dit is precies waar u op moet letten voordat u naar de burgerlijke stand en u zult plezier hebben op de bruiloft. Dit geldt vooral voor de man die je kiest. Zijn verantwoordelijkheid is van fundamenteel belang bij het stichten van een gezin, omdat hij het hoofd is. Waar kijken meisjes en vrouwen nu naar? Uiterlijk, auto, appartement, kleding, inkomen... - een extern imago dat met behendigheid en perfectie wordt gepromoot. En waarom ineens zoveel verrassing als de maskers vallen en jouw uitverkorene gemakkelijk achter elke “koningin” aan rent of verdwijnt. wanneer we worden geconfronteerd met moeilijkheden en problemen die voorkomen in het leven van elk getrouwd stel, hebben we er een gekozen en het gewenste resultaat bereikt. Nu is het in de mode om consumentenkwaliteiten in de mensheid te ontwikkelen, om elke uiting van het leven als een product te adverteren, te doden en te zwijgen over gezond verstand, zolang er maar interesse is en een mooie verpakking. Waar is het voor? Wat zijn de criteria voor het beoordelen van de behoefte, verdere geschiedenis, ontwikkeling - dit is niet belangrijk, het belangrijkste is om te verkopen bij het nastreven van een externe beoordeling. We bevinden ons dus in een situatie: als het knippert, pak je het, en dan heb je geluk, helaas is dit zeldzaam in de loterij. Verantwoordelijkheid is zo'n mondiaal concept dat het ook de houding ten opzichte van zakendoen omvat woord, tegen familie, enz.., dit is geen controle, maar het bezit van het vermogen om je leven te beheren, je eigen scenario te creëren en tot leven te brengen. En voor een duurzaam huwelijk is dit voldoende. Natuurlijk vraag je: “Hoe zit het met gevoelens, liefde, passie?” Ik wil tenslotte een sterk en gelukkig gezin hebben. En je zult volkomen gelijk hebben. Het is immers niet nodig om zonder sympathie een huwelijk aan te gaan; alle berekeningen zullen naar de hel gaan als je emoties volledig worden uitgesloten. Maar verwar liefde en passie niet. Passie overschaduwt de geest, je leeft met je lichaam en emoties, maar liefde, ware liefde, waar plaats is voor vriendschap, respect, acceptatie van elkaars anders-zijn, steun, enz. – dit ontstaat geleidelijk, komt in de loop van de tijd, naarmate we elkaar beter leren kennen en de relatie verdiepen. Maar zulke liefde is eeuwig. Neem daarom de tijd, kijk eens goed naar de door jou gekozen persoon, het kan zijn dat er niet die passie is die in boeken beschreven staat, maar er is sympathie en veel contactpunten, dan is dit een kans dat LIEFDE geboren kan worden , dat gevoel dat jou en je huwelijk gelukkig zal maken. Laten we terugkeren naar het eerste deel van dit artikel. Irina K. (Krasnodar) Ik ben snel getrouwd uit grote liefde, ik ben 5 jaar getrouwd, er is een kind. maar er is geen geluk, en mijn liefde verdween gedurende het eerste jaar. Wat moeten we doen? Scheiding? Wat als je weer pech hebt? Ja, de keuzesituatie doet zich opnieuw voor, je moet opnieuw een beslissing nemen. Er zijn zeer moeilijke levenssituaties waarin de man slaat, drinkt, loopt, niet werkt en niet helpt hoe dan ook in huis, vernedert en zelfs “het leven is niet leuk”, maar ze kan niet de beslissing nemen om te vertrekken. Ze kan voor zichzelf niet de JUISTE beslissing nemen, net zoals ze dat voorheen niet kon doen toen ze trouwde, in de hoop dat ze geluk zou hebben, brandend van passie, of om andere redenen hoor ik vaak: “Ik ben het niet, maar het leven wel zoals dat." Dat leven brak en plotseling verscheen er in plaats van een menselijk gezicht een ‘dierengezicht’. Maar we kennen uit de natuurkundecursus op school de wet van behoud van energie: "Energie verdwijnt niet, maar gaat over in een andere vorm", en nieuwe dingen ontstaan ​​niet uit het niets. Bepaalde gedragskenmerken zijn altijd aanwezig in een persoon, alleen als je verblind bent door passie of je eigen gedachten, wordt dit niet opgemerkt, of is er geen wens om het op te merken en moet je echt trouwen. En als alles al duidelijk is en het lijkt erop dat dit de oplossing is, maak je dan klaar en vertrek, nee, ze sluiten weer hun ogen en zoeken naar verschillende excuses. Ze beginnen te zeggen dat het gezin gered moet worden. Hoewel er eigenlijk geen familie is. En ze is bang om alleen te zijn. Het is verbazingwekkend, wat voor soort persoon moet je zijn, wat is er eng aan jezelf? En vaak beginnen ze te praten en proberen ze de uitstraling van martelaarschap en opoffering uit. Hier is hij, en ik ben een “heilige”)