Van zwart-witfilm tot kleur. Over het vermogen om van het leven te genieten. Kunnen wij ons verheugen? Waar halen we dit gevoel vandaan? Hoe ontstaat het? Toen ik begon te ‘wakker worden’ na een hele moeilijke periode in mijn leven, herinner ik me hoe enorm mijn gevoel over alles om me heen veranderde. Ik ging naar buiten, het was een warme herfst, eind september. En plotseling begon ik alles om me heen op te merken: wat een helderblauwe lucht, en hoe mooi de bomen zijn, zo blijkt, het gebladerte ritselt aangenaam onder de voeten, de lucht is ongewoon lekker... Ik herinner me deze verandering van binnen heel goed, alsof Ik was ontwaakt uit een lethargische slaap. Het leven was een zwart-witfilm en plotseling werd het kleur. Natuurlijk niet plotseling. Het kostte mij veel moeite voor dit wonder. Maar het moment van ‘openbaring’ zelf was magisch. Sindsdien ben ik een ander mens geworden. Ik kan, net als iedereen, verdrietig en verdrietig zijn, maar ik heb geleerd mezelf te helpen, ik heb geleerd me te verheugen, dankbaar te zijn voor wat er wordt gegeven, en dit redt me onder alle omstandigheden. In feite is vreugde overal. En het belangrijkste om te leren is om het te zien. We lopen door de straat, begraven in de tenen van onze schoenen, en toch zijn er zoveel mooie dingen in de buurt: een huis met een ongelooflijke architectuur, een interessante man met een prachtige baret op zijn hoofd, een donzige kat die vanaf het begin naar de stad kijkt. vloer raam. Als je het begint op te merken, zal er vreugde aanwezig zijn in het leven. In plaats van het gebruikelijke: “alweer de grijze lucht, ik ben moe”, kun je zeggen: “wat is het mooi en rokerig vandaag.” Je moet heel je best doen om schoonheid te zien. Het zal een dag niet lukken, het zal niet lukken voor twee, maar het zal wel lukken op de derde. Nogmaals, als ik begrijp dat ik me op de een of andere manier niet erg gelukkig voelde, dan weet ik wat deze gevoelens mij kunnen geven. Mensen kiezen in principe het eenvoudigste en handigste pad. Ga naar een bar, word dronken en voel een illusoire verheffing hiervan. Waarom wemelt het van de mensen in onze hypermarkten? Omdat eten en alcohol een soort surrogaten zijn, ‘vulstoffen voor het grijze dagelijkse leven’. Of je kunt een andere kant op gaan. Ga bijvoorbeeld naar de kade om de zonsondergang op de Neva te bewonderen, wikkel jezelf in een warme deken en kijk naar je favoriete film, of maak een wandeling door het park met een vriend. Iedereen heeft hiervoor zijn eigen recept. Deze dingen lijken elementair. Maar velen blijven op het ‘we hebben gehoord, we weten’-niveau. Wat is het hele punt? Wat ze moeten doen. Alles vergt inspanning van ons. Misschien houden mensen nu niet echt van dit woord, maar in ieder geval heeft de ‘vreugdespier’ ook training nodig. De meesten van ons wachten tot er iets prachtigs op ons hoofd zal vallen. Er zal een wonder gebeuren. Maar er komt een wonder voor degenen die er klaar voor zijn. En bereidheid wordt ontwikkeld door eenvoudige dingen als deze. Er wordt van ons verwacht dat we ons perspectief op de eenvoudige alledaagse gebeurtenissen van het leven veranderen. Wees in staat het goede te zien en dank te zeggen. Het beste hieraan is dat de hersenen snel wennen aan de nieuwe perceptie. Wij zijn de persoon die we zelf creëren. Ik kan mezelf creëren als een zeurder en overal ontevreden over zijn. Maar ik kan proberen mezelf te creëren als een persoon die van dit leven houdt. Het beeld van de wereld verandert – de wereld verandert. Van binnen naar buiten. Dit werkt 100%. Het universum reageert op ons. Alle materialen staan ​​op de website