Onvervulde hoop die we hebben ten aanzien van andere mensen leidt meestal tot ruzies en misschien zelfs tot echtscheiding. We uiten echter zeer zelden verwachtingen en houden ze in de regel binnen onszelf. Als gevolg hiervan ervaren we een enorme ontevredenheid, een gevoel van machteloosheid, woede, wrok, die overgaat in haat. En nu zijn we alweer vergeten dat we niets mogen verwachten als er vanaf het begin geen duidelijke afspraken waren. Hierbij een voorbeeld uit mijn persoonlijke omgeving. Een week voor haar verjaardag zei een vrouw tegen haar man: 'Weet je, lieverd, volgende week ben ik jarig. Ik wil je eraan herinneren dat ik echt van gouden sieraden houd.” Waarop hij glimlachte zonder een woord te zeggen. De vrouw praatte graag met haar man als hij ergens mee bezig was. Een week later vergat mijn man zijn verjaardag. Wat er daarna gebeurde was voorspelbaar. Woede, emoties, een belofte van wraak, en dit werd een van de redenen voor de scheiding. Ik verzeker je dat de man nooit heeft beloofd zijn verjaardag te herdenken en hem sieraden te geven. Heeft niemand ons ooit geleerd duidelijke en precieze verzoeken te doen? Het is erg moeilijk voor iemand die lijdt aan een gebrek aan eigenliefde om zijn ware behoeften te uiten. Zonder te beseffen hoe groot het trauma in ons leven is, voelen we acuut de pijn die wordt veroorzaakt in verschillende situaties en bij verschillende mensen. Laten we onszelf de vraag stellen: "Wat waren onze verwachtingen?" En we zullen heel snel begrijpen dat we het in deze kwestie met niemand specifiek eens waren. En nog een belangrijk punt: een mens kan niet beloven dat hij iemand of iets zal zijn; men kan het alleen maar eens worden over wat hij zal doen. Maak een afspraak, heren! Als we ons realiseren dat we vaak loze verwachtingen hebben van andere mensen, en er vooraf geen overeenstemming was. Dit suggereert dat we hetzelfde met onszelf doen. Hoe kan iemand anders liefde voor ons tonen als we de wet van onvoorwaardelijke eigenliefde niet kennen? Onze omgeving is onze houding ten opzichte van onszelf. Het is niet nodig om jezelf te beoordelen of je schuldig te voelen. Behandel jezelf met zorg, eis niet het onmogelijke van jezelf, wees alleen verantwoordelijk voor je daden, want alleen wij zijn de scheppers van alle gebeurtenissen die ons overkomen.