Zelfmedelijden! Op welk punt gebeurt het? Hoe herken je het? En wat kunnen we doen om de baas over ons leven te blijven? Wanneer ons iets niet overkomt zoals we willen, wordt ons bewustzijn overweldigd door gevoelens en begint het ons te lijken dat “dit nog nooit iemand anders is overkomen, dat wij de ergste van allemaal zijn”! Nee, met onze geest begrijpen we wat “was”! Maar dan begint onze vindingrijke geest ons nog een provocatie te ontfutselen: "Ja, het is gebeurd, maar niet zoals bij jou!" We voeren dus een interne dialoog met de meest geïnteresseerde gesprekspartner - met onszelf. Aan de ene kant geeft dit kenmerk van onze innerlijke wereld (het vermogen tot interne dialoog) ons de mogelijkheid om ons een afgescheiden wezen te voelen, maar aan de andere kant... Aan de andere kant speelt ditzelfde prachtige kenmerk een wrede grap uit. op ons afkomt en, met een sterke ‘levensstorm’, ons leven kan leiden en verwarren, is het zelfs nog sterker, en vooral als er pijn of problemen op ons afkomen. Het ‘lijkt’ ons toe dat ‘niemand anders ons kan begrijpen, niemand heeft zoveel pijn gehad als wij, niemands leven is zo doodgelopen’ en is niet als een ‘kaartenhuis’ ineengestort. We voeren een mentale dialoog. En de overwinning en verdere vooruitgang hangen sterk af van het standpunt dat wij in deze dialoog innemen. We kunnen besluiten dat we “de meest ongelukkige” zijn, dat we “niet de kracht hebben om hiermee om te gaan” en “in het algemeen ben ik de eerste die dit overkomt”! (En het gevoel van interne isolatie zal ons hierbij helpen!) Op deze manier kunnen we gemakkelijk afglijden naar medelijden met onszelf en dit zal ons gevoel van ‘ongelukkigheid’ alleen maar versterken. Dan gaan we op zoek naar de schuldigen, d.w.z. de verantwoordelijkheid verschuiven voor wat er met iemand anders is gebeurd. We zullen dus een van de belangrijkste levenswetten overtreden: 100% verantwoordelijkheid. Welnu, als we “helemaal wit en donzig” zijn, en ons leven is geruïneerd door een slecht iemand anders, hoe kunnen we dat dan veranderen? Dat klopt, nee! Denk je dat ons leven beter of slechter zal worden? Dat klopt, na verloop van tijd zal het “onder de plint” zinken, maar... Maar dit geeft enorme kansen om keer op keer medelijden met jezelf te hebben! Is dat geen mooi vooruitzicht?! En het begon allemaal eenvoudig: ik nam de verkeerde positie in in de mentale dialoog! Dus wat kunnen we doen als er een gebeurtenis in ons leven plaatsvindt die ons leven op zijn kop zet? Lees verder ...