Van de auteur: Als je denkt dat de omringende wereld ons beïnvloedt (in psychologische zin), dan is dat niet zo, het is een illusie. Laten we uitzoeken waarom dit niet het geval is en hoe het werkt. ‘Hij heeft me al beu van zijn gezeur,’ ‘ze noemde me een dwaas,’ ‘waarom praat je op die toon tegen me?’ Situaties bekend? Terwijl we daarin zijn, zijn we ervan overtuigd dat de mensen met wie we praten ons beïnvloeden en irritatie, woede, angst, teleurstelling of wrok veroorzaken, en ons woedend maken. Dit is voor iedereen zo duidelijk dat er niemand aan twijfelt. Dit is echter een illusie. Niemand beïnvloedt ons ooit (in psychologische zin). Wanneer we met andere mensen omgaan, reageren we alleen op onszelf. Eerst ervaren we een bepaalde emotie in overeenstemming met ons beeld van de wereld, en vervolgens, weerspiegeld in deze reactie, reageren we op onszelf, dat wil zeggen op onze eigen reactie. Laten we uitzoeken hoe dit gebeurt. Laten we zeggen dat je in een kaksituatie terechtkomt. Wat zal de reactie zijn? Iedereen zal zijn eigen hebben: iemand zal lachen, iemand zal overgeven, een mousseline jongedame zal flauwvallen, alles zal afhangen van wat voor soort reactie hierop in de persoon eerder werd gevormd. Slechts twee groepen mensen zullen geen reactie hebben: loodgieters, omdat zij hier vrijwel dagelijks mee te maken hebben en voor hen hetzelfde middel is als ieder ander, en jonge kinderen die nog niet te horen hebben gekregen hoe ze in zo'n situatie moeten handelen. Je ziet dat de inhoud van ons bewustzijn heel voorwaardelijk is, het hangt af van de inhoud van het socialisatieproces, d.w.z. van hoe hij werd onderwezen of hoe hij besloot op deze of gene gebeurtenis te reageren. Dus laten we verder gaan. We namen de geur, het uiterlijk, de kleur, de toon en het volume van geluid waar, een fase of een afzonderlijk woord. Hierna veroorzaakt deze waarneming onmiddellijk een bepaalde emotionele reactie in ons, in overeenstemming met de inhoud van ons bewustzijn, in overeenstemming met onze conditionering. Dan reageren we op onszelf, dat wil zeggen onze eigen reactie. Dat wil zeggen: we handelen in overeenstemming met wat we voelen. De emotie die we ervaren doet ons de legitimiteit en rechtvaardiging van deze reactie voelen, en we reageren niet langer op wat we waarnemen, maar op onze afschuw, onze woede, onze irritatie of ons plezier, dat wil zeggen: op zichzelf, op een deel van de inhoud van hun eigen bewustzijn. Niemand en niets heeft enige invloed op ons! Dit zijn slechts onze eigen egoconstructies. Wij beïnvloeden onszelf! In de wereld om ons heen doet niemand iemand iets aan. We doen onszelf alles aan. Laten we nog een voorbeeld nemen: een man staat voor ons en roept iets. In feite is dit gewoon een persoon die bepaalde geluiden maakt voor een specifiek doel. Wat gebeurt er met ons? We nemen deze geluiden waar en ons beeld van onszelf, ons waardesysteem, d.w.z. wij reageren er zelf op, d.w.z. we ervaren een soort emotie, en dan beginnen we te handelen, niet op basis van de realiteit, niet op basis van een adequate visie op de situatie, d.w.z. van waarom hij schreeuwt, wat hij wil, maar van wat we voelen, welke emotie we op dit moment ervaren. Dat wil zeggen, we beginnen weerspiegeld te worden in onze emoties, te reageren op onszelf, op onze gevoelens. Het blijkt dat niemand ons ooit beïnvloedt. Het is maar een illusie! Wij reageren, als gevolg van het serieus nemen van onszelf, als gevolg van de inhoud van ons bewustzijn, altijd op onszelf. We worden voortdurend weerspiegeld in onze eigen emoties en relaties..