Hoe je het ook bekijkt, in de psychotherapie stelt de psychotherapeut de cliënt allerlei verschillende vragen. En als gevolg daarvan een ogenschijnlijk simpele vraag: “Ben je zeker van je verklaring?” verandert vaak het wereldbeeld van de cliënt. En hij realiseert zich plotseling: "Oh, dat klopt, er klopt hier iets niet", en verandert zijn idee van iets belangrijks. En soms vraag je de cliënt integendeel: "Weet je het zeker?", En hij begrijpt dat, ja, verdomme, dit voor hem uiterst belangrijk is voor zulke zogenaamd verontrustende vragen van deze cliënten heeft een grote hekel aan psychotherapeuten. Ze leggen hen hun negatieve projecties op (de donkere, afgewezen kanten van hun persoonlijkheid) en zeggen dat deze walgelijke persoon een psychotherapeut is, er is niets heiligs in hem, hij leidt cliënten op een dwaalspoor van dit pad dat door deze familieleden is uitgestippeld. Leert je te vertrouwen op je eigen gevoelens, en niet op de gevoelens van invloedrijke familieleden. Het helpt je om uit de strikte controle en ondergeschiktheid te komen, God verhoede het, de Karpman-driehoek (agressor/redder/slachtoffer) zal je ook helpen om uit de wederzijdse afhankelijkheid te komen, het niet meer te ondersteunen, blijkbaar een nachtmerrie, denken ze. In sommige opzichten zijn ze dat ook Juist, wanneer de cliënt zijn gevoelens begint te herkennen en er rekening mee te houden, begint hij zich vaak anders te gedragen tegenover de mensen om hem heen. Perestroika is nooit gemakkelijk, denk aan de jaren 90. Maar in sommige opzichten hebben ze ongelijk: als relaties belangrijk zijn voor mensen, zal de perestrojka ze alleen maar hechter, sterker en helderder maken. En als ze niet belangrijk zijn, zal het alles onthullen wat onderdrukt is, en zullen ze helaas niet naar een dieper niveau van intimiteit gaan, maar ze zouden hoe dan ook niet vooruit zijn gegaan. Het is jammer... Wanneer de cliënt zijn gevoelens begint te herkennen, ontdekt hij niet alleen liefde, vreugde en tederheid, maar ook gevoelens zoals: - walging - een gevoel dat zegt dat er ergens teveel van is in de relatie of dat om de een of andere reden is het giftig voor de cliënt - teleurstelling - een gevoel dat iemand terugbrengt naar de realiteit, zonder fascinatie en idealisering - een gevoel dat vaak iets heel kwetsbaars, kwetsbaars en pijnlijks verhult om bij stil te staan ​​- verveling - een gevoel dat vaak gepaard gaat met woede en irritatie - een gevoel waardoor je niet in het hier en nu kunt navigeren. Deze complexe gevoelens interfereren niet, maar helpen bij het opbouwen van relaties, het reguleren van afstand, weggaan en komen dichterbij. Creëer saamhorigheid…