I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Deze vraag kwelt zowel cliënten als, geloof me, ook wij psychologen. Ik wil mijn gedachten over deze kwestie met u delen. Stel dat u naar een psycholoog gaat en therapie ondergaat. Je zit een uur per week in een comfortabele stoel en gaat dan weg, nadat je er een bepaald bedrag voor hebt betaald. Hoe te begrijpen dat dit geen verspilde tijd en geld is? Laten we eens kijken waar uw leven uit bestaat: werk, familie, ontmoetingen met vrienden, tv-series in het weekend, training, studie, computerspelletjes, uitstapjes, winkelen... Wat nog meer? Nu zullen we het niet hebben over of je het leuk vindt of niet, maar gewoon over wat je eigenlijk tijd kost. Ik stel voor dat je, zonder enige psycholoog, gewoon alleen met jezelf denkt: dit is mijn leven. - Vind ik haar leuk? - Vind je mijn werk leuk? Heb ik het gevoel dat ik waardevol ben als ik dit doe? - Vind ik de mensen die naast mij staan ​​leuk? Vind ik mezelf leuk? - Vind je mijn huis leuk? - Voel ik mijn kracht om mijn leven ten goede te veranderen? - Zie ik kansen voor mezelf? “Ben ik ergens in dit leven in geïnteresseerd?” Misschien antwoordt u niet met Ja op al deze vragen, maar als u op de meeste vragen Nee antwoordt, moet u er iets aan doen. Ik blijf geloven dat psychotherapie geen wondermiddel is want elk probleem heeft zijn eigen oplossing, maar als je tijdens de therapie deze vragen steeds vaker 'ja' begint te beantwoorden, dan is het effectief. Als je het kantoor van de psycholoog verlaat, duik je meteen in je dagelijkse realiteit. Je ziet dezelfde mensen en werkt hetzelfde Hetzelfde werk. Er verandert niets. Maar je kunt veranderen. Neem je plek in, laat zien wat er in je zit. Leer jezelf kennen en stel jezelf voor aan de wereld. Persoonlijk beëindigde ik de therapie op het moment dat ik merkte dat mijn leven zo vol was . gebeurtenissen en dingen die voor mij belangrijk zijn, dat er geen tijd of energie meer was voor therapie. Ik voelde dat ik mezelf helemaal wilde en kon investeren in onze mooie en wonderlijke wereld. En ik ben mijn therapeut erg dankbaar voor de woorden “De deuren staan ​​altijd open!” Als het moeilijk wordt om met mijn beste leven ter wereld om te gaan, heb ik iemand om naar toe te gaan. Ik controleerde. Er is geen taak om de therapie correct te starten en af ​​te ronden, maar er is wel een taak om goed te leven. Het blijkt? Prachtig! Nee? Probeer therapie en keer terug naar de wereld met nieuwe kansen. Ik help je graag dit pad te bewandelen via persoonlijke consultaties op het Vasilyevsky-eiland in Sint-Petersburg of online.