In eerste instantie wordt elk kind geboren met eigenliefde. Dit is een spiritueel gevoel dat van nature inherent is aan de mens. Het kind wordt geboren en voelt zich natuurlijk, hij accepteert zichzelf zoals hij is. De hele wereld leeft voor hem, en hij leeft voor de wereld. Het enige wat hij wil is liefhebben en geliefd worden. Een heel interessant feit is dat diepe eigenliefde de eigenschap in zich draagt ​​van een ware perceptie van de wereld en jezelf. Daarom zijn kinderen vaak wijs, dit is waar. Het is alsof iemand intuïtief voelt wat goed en wat fout is. Dit mag een wonder genoemd worden! In elke persoon schuilt een diepe bron van spirituele begeleiding: het hogere zelf, dat hem helpt door het leven te navigeren en zich in harmonie te ontwikkelen. Maar alleen tijdens het proces van zijn ontwikkeling, pijn, lijden, stress en teleurstelling, houdt een persoon op zichzelf te accepteren in zijn ware licht. Hij vertrouwt niet meer op zijn intuïtie en begint de mening van een sociale omgeving te vertrouwen, die zeer bevooroordeeld en wreed kan zijn in zijn beoordelingen. Eigenwaarde is wat we over onszelf denken en over onszelf weten. Gedurende het hele leven vormt een persoon zijn eigen beeld van zichzelf. Ten eerste communiceert hij met zijn ouders, waarbij hij hun lof of afkeuring hoort, glimlacht en dreigend hoofdschudden als teken van ‘nee’. Dan komt hij andere mensen tegen die ook hun houding ten opzichte van bepaalde handelingen van het kind laten zien. Hij geniet van momenten waarop hij moeilijkheden kan ontwikkelen en overwinnen. Zijn ouders zijn trots op hem, en daarom is hij trots op hem. Als hij van kinds af aan schuldig wordt gemaakt, worden zijn verlangens geschonden, geloven ze niet in zijn ambities voor doelen, maken ze hem verwijten, beledigen hem, en als gevolg daarvan wordt hij beledigd. kind vormt een negatief beeld van zichzelf, gelooft niet in zijn kracht, vergelijkt zichzelf met anderen, zoekt naar tekortkomingen in zichzelf, voelt zich vaak zonder reden schuldig, twijfelt, heeft moeite met het nemen van beslissingen, is bang voor verantwoordelijkheid, mensen, zijn verlangens en alles nieuw. Als gevolg van een laag zelfbeeld kan een persoon zijn hele leven de rol van ‘slachtoffer’, ‘tiran’ of ‘crimineel’ spelen. Een daling van het zelfrespect kan ook optreden als gevolg van stress of een levenscrisis: het vertrek van een geliefde, mislukking, voortdurende fouten, maar ook als gevolg van ziekte of lichamelijke gebreken als de ouders het kind met liefde behandelden begrip, probeerde hem de redenen voor de straf uit te leggen, zijn eigen mislukkingen, of hielp hem uw gevoelens te begrijpen, het kind zal objectiever tegenover zichzelf zijn. Zo iemand zal kalm kritiek accepteren, zijn fouten beseffen en tegelijkertijd een positieve houding ten opzichte van zichzelf hebben, een constructieve benadering van het werken aan zijn persoonlijkheid, het ontwikkelen van talenten, het bereiken van succes. Zelfwaardering hangt nauw samen met zelfwaardering. zelfvertrouwen en zelfacceptatie. Het is niet afhankelijk van de financiële sfeer en prestigieus werk. Dit is eerder een gevolg van een hoog adequaat zelfbeeld. Zelfvertrouwen ontstaat in de vorm van succesvolle ervaringen en wordt vanaf de kindertijd vastgelegd als een diep gevoel van eigenliefde, dat vooral door ouders wordt ingeprent met hun onvoorwaardelijke liefde voor het kind. Uit eigenliefde komt zelfrespect voort en het bewustzijn van zichzelf als een uniek persoon met eigen kenmerken en talenten. De staat van liefde creëert een gevoel van diep comfort en zogenaamde fundamentele veiligheid – dat wil zeggen een onwrikbaar geloof in iemands kracht en succes, ongeacht de omstandigheden. Het is in zo'n psychologisch klimaat dat het creatieve deel van iemands persoonlijkheid zich gemakkelijk en vrij ontwikkelt, waardoor hij een flexibel, sociaal en over het algemeen harmonieus persoon kan zijn. Een laag zelfbeeld kan een persoon bedreigen met zelftwijfel, wantrouwen jegens zichzelf en de wereld om hem heen. Dat wil zeggen, hij wordt angstig, achterdochtig, kwetsbaar en heeft een slechte weerstand tegen stress. De communicatie met de interne en externe wereld is verstoord. Dit kan leiden tot isolatie, agressie, toestanden van langdurige angst en zelfs verlies van zingeving in het leven. Een opgeblazen gevoel van eigenwaarde manifesteert zich in arrogantie, onzorgvuldigheid jegens mensen, harde kritiek en intolerantie jegens anderen, en manipulatie..