I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Harmonie is het moment waarop de Goden in ons dansen, wanneer het vrouwelijke (Anima) en het mannelijke (Animus) zich verenigen in een heilig huwelijk. Bij het verbinden vormen Anima en Animus een brug tussen het Ego en het Zelf. Een schets over integriteit in de eenheid van lichaam, ziel en geest. Shakti danst terwijl Shiva naar haar kijkt. De avond bedekte de ruimte met zachte vlokken. Sneeuwvlokken die in de avond blauw werden, bedekten de straten. Hetzelfde blauw vulde de kamer. Het licht van het nachtlampje was niet langer voldoende. Ze miste dit licht en zette de kroonluchter aan, hoewel ze normaal gesproken de voorkeur gaf aan zwak licht. Gisteren brandde ze kaarsen, terwijl ze zag hoe de was smolt en op het oppervlak van de console stroomde. Ze draaide de kroonluchter ‘vol aan’ en concentreerde zich op zichzelf - op haar lichaam. Vandaag was het voor haar vooral belangrijk om in haar lichaam te zijn. Door met haar tenen te wiebelen leek ze zichzelf eraan te herinneren: “Ik ben hier.” Nadat ze een tijdje stil had gezeten en haar gedachten had uitgeschakeld, ving ze een lichte beweging op in haar lichaam. Het was alsof een onzichtbare golf vanuit haar midden naar de bovenkant van haar hoofd opsteeg. Ergens boven haar hoofd bloeide een witte lotus in een paarse gloed. Dit gevoel was rustgevend. Warmte verspreidde zich door haar lichaam en vervulde haar met de vreugde van het zijn en de vrede. Ze stond op en liep rond, lichtjes zwaaiend met haar heupen, op het ritme van onhoorbare muziek melodie, en de kamer was gevuld met goddelijke klanken. Het was iets klassieks met etnisch-oosterse motieven. Ze kende deze melodie niet. Dus ik vond iets meditatiefs op internet leuk. En nu zong de ziel op het ritme van de muziek. Geleidelijk vulden de geluiden niet alleen de buitenruimte, maar drongen ook door tot in haar essentie ziel verenigd in een lichte dans. Ze had het gevoel dat dergelijke dansen ooit deel uitmaakten van een mystiek ritueel dat de ontmoeting van God en de Godin symboliseerde. Gevuld met muziek, voelde ze ze vanbinnen alsof de innerlijke goden haar, gehoorzaam aan haar gedachten, vulden met een oceaan van kalmte. Alles zwaaide op de golven van gelukzaligheid - haar ziel, lichaam, kroonluchter en de hele kamer. Ze zag zijn silhouet en, hoewel in de innerlijke ruimte, was Hij voelde als een godheid, het beeld dat ontstond werd gezien als een echte aardse man. Hij gaf haar een gevoel van vrede, precies datgene dat aanleiding geeft tot het vertrouwen van een vrouw zit niet in de ernst van vormen, niet in een hetero maar een oceaan vol vrede. Hij, degene die ze van binnen kende, degene die als silhouet voor haar verscheen, vulde haar lichaam met vrede. Maar dit was een bijzondere oceaan - een plek waar Hij Haar ontmoette de Godin God legt een sneeuwwitte krans van een duizendbladige lotus op het hoofd van de Godin en de Godin buigt voor hem en aanvaardt zijn geschenk. Vervolgens kroont de Godin het hoofd van de God met een paarse kroon, en hij buigt voor haar , haar geschenk aanvaardend. Licht straalt van hen uit en spoelt de innerlijke ijdelheid weg. Het hele lichaam is gevuld met een violetwitte gloed. God en Godin versmelten en verdwijnen in de vlam - worden één enkele stroom van licht. Ze voelt het licht in haar trillen, naar boven spiraalsgewijs. - zegt ze tegen haar nieuwe zelf. Ze weet dat het heilige huwelijk heeft plaatsgevonden, ze voelt dat ze er anders uitziet. De wereld om haar heen wordt anders gezien en haar ogen gloeien van goddelijk licht - het licht van liefde vanbinnen, God en de Godin houden van elkaar en verenigen haar geest en ziel met lichaam. “Ik ben hier!” - zegt ze. fluistert ze tegen zichzelf. Nu voelt ze haar lichaam en weet precies wat ze het moet geven... Haar rug doet een beetje pijn... Maar eens leek ze de vermoeidheid niet te merken. Haar armen zijn gespannen... Maar zij merkte dat ook niet. En er deed iets pijn onder de rib aan de zijkant van het hart. Maar het lijkt erop dat dit niet het geval was... Haar hele wezen vraagt ​​om liefde. Nu leeft ze weer! God en de Godin vullen het, doen het herleven en geven het terug aan het lichaam, aan het lichaam, dat net als de ziel liefde nodig heeft. PS Ons lichaam heeft ook aandacht en zorg nodig. Iemand zei prachtig dat het lichaam het huis van de ziel is. We hebben geleerd de geest te ontwikkelen, voor de spirituele ontwikkeling te zorgen, en slechts af en toe herinneren we ons de ziel... en nog minder vaak het lichaam.O.