Kto odpowiada za dział emocji? Ciało migdałowate jest specjalistą mózgu od emocji. Bierze udział w powstawaniu emocji, w tym tak silnych jak strach, złość, a także nadaje emocjonalne zabarwienie napływającym informacjom. Emocje wydają się towarzyszyć naszym działaniom. Naukowcy odkryli kobietę, która nie odczuwa strachu z powodu uszkodzenia ciała migdałowatego w wyniku choroby. Pokazano jej z bliska przerażające węże i pająki, jej życie było zagrożone, pokazano jej kilka horrorów i umieszczono ją w pokoju strachu. Kobieta nie okazywała jednak żadnych oznak strachu, a jedynie odczuwała ciekawość. Naraziła się na niebezpieczeństwo, można powiedzieć, że naruszono jej instynkt samozachowawczy. Powstaje pytanie: czy nieustraszenie jest bezpieczne? Z tego badania możemy wyciągnąć następujący wniosek: nasze emocje są naszym wewnętrznym kompasem, który pomaga nam poruszać się po życiu. Rzeczywiście, jeśli w jakimś konkretnym momencie przyłapiemy się na złości, powinniśmy się zatrzymać i rozejrzeć. Co się dzieje teraz, kiedy zaczynam się złościć? Odpowiedź nie będzie długo czekać. Być może Twoje granice zostały teraz naruszone, a może ktoś wkracza w Twoje poczucie własnej wartości, a może Twoje życie jest w niebezpieczeństwie. Uczucia są sygnałami informującymi o naszych potrzebach. Na przykład wstręt sygnalizuje potrzebę odsunięcia się, uczucie sygnalizuje chęć zbliżenia się, a smutek może ukrywać potrzebę samotności. Kiedy jesteśmy świadomi otaczającej nas sytuacji i ustanawiamy związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy emocjami a rzeczywistością, czas wydaje się lepiej skanować obecną sytuację i wybierać odpowiednie zachowania. Tylko dzięki świadomości emocji możemy uzyskać klucz do zarządzania naszymi emocjami. Pomoże nam w tym umiejętność rozróżniania emocji. Konieczne jest rozwinięcie umiejętności nie upraszczania złożonych doświadczeń w proste. To prawda, że ​​złość może nas przetoczyć jak lawina, ale nawet w tym ogromnym i silnym przypływie jest miejsce na inne doświadczenia, ważne jest, aby je zidentyfikować.