Psychologen horen vaak de zin: ‘Ik ben abnormaal’, ‘Ik reageer zo – het is niet normaal’, ‘Is dit normaal in het algemeen?’ En andere varianten van zorgen over iemands normaliteit Natuurlijk zijn er klinische concepten van normen uit de grote psychiatrie (zoals chronische ziekten als schizofrenie, bipolaire affectieve stoornis en epilepsie). En dan zijn ze vaak erg vaag en is het niet zo eenvoudig om een ​​diagnose te stellen. Maar nu heb ik het over andere problemen waar niemand immuun voor is , enz. ). De enorme pijn van mensen die met dergelijke aandoeningen worden geconfronteerd, is dus het gevoel dat ze abnormaal zijn, niet zoals iedereen, dat ze ziek en ongezond zijn. En als je ernaar kijkt, is wat hen de grootste pijn bezorgt niet eens de pijn constante angst zelf bijvoorbeeld, of de afwezigheid van kracht en humeur tijdens depressie. En het feit dat ze een vreselijke eenzaamheid en een soort verkeerdheid voelen. Iedereen is normaal, maar ik niet. We bedenken zelf een aantal 'normen' en 'abnormaliteiten' voor onszelf, en dan lijden we er zelf onder. Bovendien zijn het juist deze ‘afwijkingen’ die ons tot veel angststoornissen drijven. Nou ja, bijvoorbeeld een persoon met sociale angst. Hij ervaart ongemak bij het communiceren met andere mensen. Ja, hij ervaart angst (om zijn eigen redenen, die in de therapie geleerd kunnen worden) en lichamelijk ongemak. Maar dit wordt pas een probleem (en een stoornis) als hij het als ABNORMAAL begint te beschouwen – en begint te proberen er vanaf te komen. Dat wil zeggen, het probleem zit niet in de angst zelf, maar in het gevoel dat hij het verkeerd voelt, hij zou het niet moeten voelen, hij is niet zoals iedereen. Maar als je observeert welke gedachten iemand in zijn hoofd heeft, welke ervaringen uit het verleden die hij heeft, zijn make-upkarakter, kenmerken van het zenuwstelsel - dan is het absoluut NORMAAL om angst te ervaren in dergelijke situaties. HET IS NORMAAL om stil te zijn in een bedrijf waar iedereen NORMAAL communiceert om bang te zijn voor waar anderen niet bang voor zijn of er geen kracht is, ook al heb je niets gedaan (uiterlijk) NORMAAL om boos te zijn op degenen van wie je houdt NORMAAL om verdrietig te zijn, zelfs als iedereen plezier heeft NORMAAL om zich angstig te voelen en niet te begrijpen waarom NORMAAL om niet te willen/willen wat anderen willen NORMAAL zwak zijn NORMAAL om van kleine dingen te genieten als de hele wereld instort. Het is NORMAAL om te huilen, schreeuwen, verdrietig te zijn, boos te zijn, jaloers te zijn, niet te willen communiceren, alleen te zijn/NIET alleen te zijn... ALLES IS NORMAAL!!!! !!!Ik kan het eindeloos opsommen. Terwijl ik dit artikel aan het schrijven was, kwam er een idee bij me op: stuur de cliënt na voltooiing van de therapie een herdenkings-T-shirt met de inscriptie: WETENSCHAPPELIJK BEWEZEN - Het is oké om niet oké te zijn. Ik help je graag verder. Om u aan te melden voor een consultatie, klikt u op de knop Vraag een consultatie aan of schrijft u naar Tg