De adolescentie lijkt de belangrijkste fase te zijn in de ontwikkeling van iemands geestelijke en geestelijke gezondheid. Kinderen op deze leeftijd zijn erg hard tegen elkaar. Ze bespringen zwakke kameraden en kwellen hen genadeloos, net zoals een roedel wolven op een hert jaagt om het te doden. De moeilijkste periode in het leven van tieners: 10-12 jaar voor meisjes en 12-14 jaar voor jongens. Waarom? Het is in deze tijd dat zelftwijfel en minderwaardigheidsgevoelens hun hoogtepunt bereiken, en de omgeving van de tiener een zeer sterke druk uitoefent. over hem: familie, vrienden, leeftijdsgenoten, de samenleving... Wat vinden tieners het meest vervelend aan zichzelf? Ze zijn ontevreden over bepaalde details van hun uiterlijk, ze voelen zich lelijk en onaantrekkelijk, en dit probleem houdt hun gedachten het grootste deel van de tijd bezig. Dit probleem leidt tot ernstige stress, angst en depressie. Hoe help je een kind een gevoel van zelfvertrouwen en waardigheid te krijgen? Help te begrijpen dat het kind niet alleen is. Help het kind om niet voor problemen weg te lopen, maar om ze met succes aan te pakken: maak een lijst van alles wat hij niet doet. zoals over zichzelf of waar hij zich zorgen over maakt, en laten we de punten markeren die hem het meeste zorgen baren en waar hij voortdurend aan denkt. Laat hem een ​​persoon kiezen die hij vertrouwt en wiens mening hij waardeert. Dit moet een volwassene zijn die de problemen van jongeren begrijpt: een leraar, een hulpverlener, een ouder... die zijn gedachten over zijn problemen kan uiten. En voor die problemen die onoplosbaar lijken, ACCEPTEER gewoon rustig wat niet veranderd kan worden. Je kunt van deze lijst afkomen, hem opnieuw aanwakkeren. Help het kind zijn tekortkomingen te compenseren, d.w.z. breng uw zwakke punten in evenwicht met uw sterke punten. Leer uw kind hoe hij vrienden kan maken en leg uit welke waarde echte vrienden bieden. “Als je vrienden wilt hebben, word dan zelf een goede vriend.” Als een kind zich zelfverzekerd voelt en een hoog zelfbeeld heeft, zal hij de wereld om hem heen kunnen weerstaan, die hem probeert te onderwerpen. Zijn antwoord zou ongeveer zo zijn: “Als jullie iets stoms gaan doen, ga je gang. Maar ik ga dit niet doen!” - dit is geen kinderachtigheid, maar een uiting van moed om de “risicogroep” te confronteren. Wat zijn de “do’s” en “nots” in het onderwijsproces? Kwets hun gevoelens niet en irriteer ze niet. Het is erg belangrijk om zelfvertrouwen en zelfrespect op te bouwen, aangezien ze op deze leeftijd een bepaalde ‘grenspositie’ innemen. Ze leven in een wereld waarin ze nog niet kunnen genieten van de privileges van volwassenen en tegelijkertijd niet langer kunnen genieten van de voordelen van kinderen. Hen tot samenwerking aanzetten = vrede + begrip. Tieners moeten leren verantwoordelijkheid te nemen voor hun beslissingen, het verlangen meewerken. De basis van alles is het huis. ouderschap... Effectieve formule: een combinatie van vriendelijkheid + stevige discipline. Stel redelijke grenzen in overeenstemming met de leeftijd van het kind. Combineer de naleving ervan met sancties op overtredingen. Bijvoorbeeld: je bent op tijd thuisgekomen van een wandeling, waardoor je de volgende keer langer kunt spelen. Later aangekomen dan afgesproken, waardoor de volgende keer de tijd om met vrienden te communiceren korter zal zijn. Vertel uw kind dat u wilt dat hij met vrienden speelt en met hen communiceert, maar laat hem zelf beslissen wat hij de volgende keer krijgt: een beloning of een straf. Wees consistent in het volgen van vastgestelde regels. Zorg ervoor dat uw woord overeenkomt met uw daad. Als u ongehoorzaamheid niet onmiddellijk kunt straffen, zorg er dan voor dat u later uw toevlucht neemt tot disciplinaire maatregelen. Laat het motief van straf altijd liefde zijn, en nooit woede. Wees streng omdat uw kinderen het nodig hebben, niet omdat ze u van streek of boos hebben gemaakt. Vertel uw kind dat u niet tegen hem bent, maar tegen zijn verkeerde gedrag.