Uit een brief aan mij op de site: “Olga Yuryevna, goedemiddag! Dit is mijn situatie. Ik heb een vriendin, we kennen elkaar ongeveer zes maanden, dankzij haar heb ik een specialist gevonden om mijn kind te behandelen. Ze is een heel slim en interessant persoon. Ik wil graag met haar blijven communiceren. En nu de kern van de zaak. Nog niet zo lang geleden, betekent dit, belt ze mij en nodigt mij uit om haar te bezoeken. De agenda is deze: zij is mede-eigenaar geworden van de online winkel en nodigt mij daarom uit voor een bijeenkomst met geïnteresseerden, waar de producten van deze winkel besproken zullen worden. Ik heb vrije tijd en ik stemde ermee in. Ik kwam, er waren daar nog meisjes. Over het algemeen netwerkmarketing. Bekende fabrikant. Maar deze producten zijn duur - niet iedereen kan ze betalen. Het is van zeer hoge kwaliteit, als ik het inkomen had om dit product te kopen, zou ik het kopen! Over het algemeen leggen ze in het gesprek dat ze mij aanbieden als vertegenwoordiger uit dat er in principe niets bijzonders te doen is. Ik: “Als je het niet nodig hebt, kun je het proberen.” Ze gaven me de cd's (ik heb er nooit naar geluisterd) en gingen uit elkaar. Een paar dagen later ontmoetten ze elkaar weer. En zij en een ander meisje (mentor) zeiden tegen mij: “Maak een lijst van 100 mensen. Bel gewoon je vrienden en zeg..." Ze geven me een tekst om te onthouden. Ik ben in de war - een soort sms... mmmmm... Ik zal zo'n sms niet tegen mijn vrienden kunnen zeggen (en de meeste van hen zijn niet alleen kennissen voor mij!). Ik merk niet hoe ik erin werd gezogen of zoiets... Het is op de een of andere manier ongemakkelijk om te zeggen dat ik dit niet kan doen... Als ik bij ze zit en praat, praten ze zo interessant - nou, ik "koop het"... Als ik zeg dat ik het niet kan, verzekeren ze: “Dat kan wel!”. Hoe kan ik duidelijk mijn standpunt aangeven (dat ik van gedachten ben veranderd)? Ik wil mijn relatie met dit meisje niet verpesten... Hmm... hoewel mensen in ons leven komen en gaan omwille van de ervaring... zoiets als dit) Bedankt voor de mogelijkheid om contact met je op te nemen, Elena!' , 33 jaar oud (huisvrouw) Goedemiddag, Elena! Bedankt voor je vertrouwen. Laten we het uitzoeken. De situatie, als ik het goed heb begrepen uit uw brief, is als volgt: er is een persoon aan wie u ergens dankbaar voor bent en met wie u wilt blijven communiceren, maar u wilt zijn aanbod niet accepteren. werk in netwerkmarketing. Nu is de vraag hoe je een gesprek kunt structureren om een ​​aanbod te weigeren en een vriendschappelijke relatie te onderhouden Elena, laten we eerst begrijpen dat het weigeren van een aanbod van iemand, zelfs de dichtstbijzijnde, helemaal niet betekent dat je de relatie met hem verbreekt. “Ik wil met je communiceren, maar ik heb geen zin om me bezig te houden met netwerkmarketing. Ik wil het niet, mijn ziel zit niet in deze business”, ik denk dat deze gedachte (als je het ermee eens bent) op je vriend kan worden overgebracht. Het is raadzaam om dit één op één, in een privégesprek, beleefd en vastberaden te zeggen, zonder verontschuldigende toon. Als ze uw weigering om te werken als een belediging beschouwt en beledigd is, dan zijn dit haar persoonlijke zaken. Je bent niet almachtig en het is onwaarschijnlijk dat je haar keuze kunt beïnvloeden. Als de relatie voortduurt, wees er dan op voorbereid dat er misschien aanbiedingen voor werk in netwerkmarketing van haar naar je toe zullen blijven komen - verleidelijk en aantrekkelijk. Een aanbod weigeren betekent dat u iets niet wilt doen en dat is alles. Over waarom je dat niet wilt, je hoeft aan niemand iets uit te leggen of excuses te maken. Nu zit er geen vastberadenheid en vastberadenheid in je weigering om dit werk te doen - in plaats van een eenvoudig antwoord te bedenken, verzin je excuses. kom weer naar bijeenkomsten, ook al weet je zeker dat je er weer zult zijn, ze zullen je overhalen om te werken. Je vriend voelt het. In een gesprek met haar zeg je dat je niet aan deze activiteit kunt deelnemen, en het is haar taak om je ervan te overtuigen dat je dat wel kunt. Dit is wat ze doet. Als je het herformuleert als ‘Ik wil niet’, dan zullen er veel minder argumenten zijn om je ervan te overtuigen actie te ondernemen, daar ben je het mee eens. Het is mogelijk om iemand ervan te verzekeren dat hij het kan, maar niet dat hij het wil. De vraag is: wil je dat echt niet? Bepaal vóór het gesprek je gevoelens - beantwoord de volgende vragen: Waarom schaam ik me?