Vaak noemen we liefde een grote verscheidenheid aan verschijnselen en toestanden, die er op zijn best op lijken vanaf de “gevel”, maar niet qua inhoud. Waarom is dit “slecht” naar mijn mening? Dit creëert destructieve illusies in combinatie met. Partners denken dat omdat we zeggen dat we liefhebben, niet alles verloren is. We moeten samen zijn, proberen keer op keer samen te zijn, waarbij we de gevoelens van onverschilligheid/wantrouwen/walging/neerbuigendheid/verveling/haat/kilheid/onbegrip negeren die al zo lang bestaan. is “voorgeschreven” bij het koppel/de angst (onderstreep wat van toepassing is). Dergelijke woorden van liefde worden uit traagheid en onbewust gesproken. We zeggen “Ik hou van jou” net zo gemakkelijk en onstoffelijk als we zeggen “Ik hou van chocolade.” Het woord ‘liefde’ lijkt zijn gewicht en inhoud te verliezen. Het ontbreekt ons aan de objectiviteit van onze visie, of aan de moed om de werkelijkheid te zien. Noem wat er met je gebeurt bij de juiste naam: aantrekkingskracht, genegenheid, sympathie, gemak, interesse... Wees niet in illusie en misleid je partner niet. Het is eerlijker om als reactie op ‘Ik hou van je’ te zeggen als er geen antwoord komt ‘Ik hou van je’, ‘Ik vind je echt leuk’, en het is eerlijker om precies deze laatste zin te horen dan om beledigd te zijn en om in een illusie verkeren Voor mij persoonlijk is acceptatie het synoniem en de essentie van liefde. En punt. Acceptatie van een persoon zoals hij is. Het belangrijkste punt is om hier te beginnen!!! Als er vanaf het moment dat je elkaar ontmoet, er voorwaarden in je hoofd zijn voor liefde en de verwachting dat een persoon zal veranderen, dan is dit alles behalve liefde voor deze persoon. Als we, figuurlijk gesproken, anders/anders moeten worden, onszelf moeten opbouwen of iets van onszelf moeten afsnijden om ‘geliefd’ te worden, is dit dan werkelijk liefhebben betekent accepteren? Geliefd zijn betekent geaccepteerd worden. Daarom is het erg belangrijk dat je waarden en opvattingen over de wereld en het leven zoveel mogelijk samenvallen. Niet naar elkaar kijken, maar in dezelfde richting kijken - dat is wat het betekent liefde “Land of Men” Antoine de Saint-Exupery Het is belangrijk om hierop afgestemd te zijn, zie dit - zowel je overeenkomsten als verschillen - vanaf het moment dat je de persoon ontmoet die je leuk vindt, en sluit geen compromissen met je geweten door een oogje dicht te knijpen naar wat je afstoot in een persoon, en verfraai jezelf niet, creëer geen opzettelijke illusies. Waarom deze impopulaire en ongemakkelijke, op het eerste gezicht, duidelijkheid en eerlijkheid? Dit is hoe je jouw persoon kunt ontmoeten en vinden - een gelijkgestemde, gelijkgestemde persoon, een geestverwant. En dan verschijnt de gedachte om iets in een medeklinker te veranderen eenvoudigweg niet. Dan wordt het belangrijk om het te begrijpen, uit te leggen en niet beledigd te zijn. Dan is het gemakkelijk om lief te hebben. Je kunt al het andere niet eens liefde noemen. Al het andere kan berekening, gewoonte, angst voor eenzaamheid, verliefdheid, seksuele aantrekkingskracht, medelijden, behoefte aan liefde zijn... Als de liefde onbeantwoord blijft en we er zeker van zijn dat we de persoon volledig accepteren en liefhebben, is dit een andere illusie. Hoogstwaarschijnlijk houden we van zijn beeld in ons hoofd of hart (waar ‘leeft’ liefde voor jou?). We streven er a priori naar om hem te veranderen als we blindelings willen dat hij van ons houdt, en we zijn boos dat hij niet verandert, we lijden onder de discrepantie met onze verwachtingen. Illusie is nodig om de leegte van binnen te verbergen teken van liefde. Tekenen van liefde zijn een gevoel van dankbaarheid, geluk, vreugde, vervulling, vrijgevigheid, vertrouwen en welzijn. Dit is precies wat een sfeer van acceptatie kenmerkt. De rest is, figuurlijk gesproken, een neurose van liefde. In de jeugd is niemand er veilig voor. Een teken van emotionele volwassenheid in een relatie is eerlijkheid tegenover jezelf en je partner, gebrek aan illusies, helderheid, verlangen om te begrijpen. Is acceptatie alleen voldoende? het opbouwen van een relatie. Tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat liefde van nature een werkwoord is. Het manifesteert zich door actie, namelijk door zorg, wanneer we oprecht en vrijelijk om ons willen geven, en zij om ons geven; wanneer er geen plaats is voor aandachtsvragen, manipulatie en wederzijdse claims; als het gemakkelijk is om er voor te zorgen. Uil: Ik wil je een gratis geschenk geven... Winnie de Poeh: Zonder wat? Dat wil zeggen: voor niets! Als er sprake is van zorgzaamheid, van het aanvaarden van liefde, is er geen plaats voor wrok, geen ruzie, geen vloeken.?