Van de auteur: Emotioneel misbruik van moeders tegen hun zonen is een taboe-onderwerp, hard en relevant. Het grootste aantal aandelen op internet in 2 jaar. Eerste keer hier van de auteur. VERKRACHTE MANNEN De afgelopen decennia is de wereld openlijker gaan praten over geweld tegen vrouwen en kinderen. Er worden hele sociale programma's opgezet om slachtoffers van geweld te beschermen. Vrouwen die fysiek of seksueel geweld hebben meegemaakt, verbergen niet langer hun gezicht, maar worden leiders van deze bewegingen. We leren allemaal met hen mee te sympathiseren en te steunen. We leren niet tolerant te zijn tegenover verkrachters, maar ze tegen te houden, ook al lijkt het hard. We zijn er nog niet helemaal klaar voor om hun motieven te begrijpen, maar dat is misschien niet nodig. Er zijn dingen in deze wereld waar je gewoon duidelijk en duidelijk ‘NEE’ tegen moet zeggen. In mijn werk kom ik voortdurend tegen dat slachtoffers van geweld zich schuldig voelen over wat er is gebeurd. Goede mensen lieten hen op ondoorzichtige wijze doorschemeren dat het hun provocatie was die het geweld veroorzaakte. Ik zal niet ontkennen dat het gedrag van het slachtoffer de verkrachter aantrekt. Maar er is een ‘gouden regel’ bij het werken met geweld: ‘GEWELD IS ALTIJD DE SCHULD VAN DE VERKRACHTER.’ Geen enkele provocatie rechtvaardigt het feit dat iemand zijn impulsen niet beheerste en op ruwe en zonder pardon de grenzen overschreed van een ander die zwakker is dan hij extreem moeilijk. Deze wonden genezen niet volledig, het lijkt erop dat dat nooit het geval is. En nu kom ik bij het belangrijkste waarover ik vandaag wilde schrijven. Dit is geweld tegen mannen. Ik bedoel het emotionele geweld van moeders tegen hun zonen. “Mama is heilig” hoorde ik vaak van verschillende mannen. Achter deze zin kan een werkelijk prachtig beeld schuilen van een sterke en liefdevolle moeder. En dan zal de man niet praten over de heiligheid van een vrouw. Hij zal gewoon een goede echtgenoot en vader zijn. Een andere versie van het verhaal gaat over hoe een echt monster in vrouwelijke vorm zich verschuilt achter een heilig beeld. Mensen vragen mij wel eens: bestaat er een vrouwelijke versie van Blauwbaard? Ja, zowel in mijn leven als op mijn kantoor heb ik veel volwassen mannen ontmoet die nog steeds in de macht van dit monster zijn. Om hun nek hangt een dik touw, schuldgevoel genoemd, waarvan het andere uiteinde in de kleine en hardnekkige handen van hun moeders ligt. Elke impuls naar vrijheid veroorzaakte een scherpe vergelding, en deze mannen leerden voorspelbaar, consistent en zeer betrouwbaar te zijn is geenszins een gevolg van een bewuste keuze, dit is een essentiële noodzaak om niet volledig te stikken en aan dit touw te blijven hangen, waarbij je je ziel aan God overgeeft. Nee, niet God...mama. Hun ziel is tenslotte van haar. Ze is bevallen, wat betekent dat ze de volledige eigenaar is van zowel ziel als lichaam. Ik ontmoet de moeder van een van mijn jeugdvriendinnen, die nog steeds bij haar moeder woont. Nou, vraag ik, is Vanechka (Petechka, Vasenka) niet getrouwd? ‘O, praat er niet eens over,’ antwoordt ze, ‘ik wil kleinkinderen, maar hij, de parasiet, wil niet trouwen. Ik zou medelijden moeten hebben met de oude dame, maar dat kan ik niet.’ Omdat ik weet dat Vanechka niet alleen trouwde, maar dat het zelfs niet veilig voor hem was om met meisjes uit te gaan. Ik herinner me hoe deze lieve oude dame (jonger natuurlijk) dertig jaar geleden naar school kwam rennen om het 'verwende' meisje Yulia te ontmaskeren, met wie Vanechka kuste tijdens een reis naar Dombay. Je vraagt, hoe wist ze hiervan? Nou ja, de telefoon afluisteren, de koffer controleren, de zakken doorzoeken - dit is gebruikelijk voor zulke moeders. En dit gebeurde in de Sovjettijd en eindigde met een lesuur met het onderwerp 'Seksuele voorlichting voor tieners', een ouderbijeenkomst met een openbare geseling van Yulia's moeder, en uiteindelijk werd Yulia uit schaamte overgeplaatst naar een andere school macht over de jongen van wie ze het leven heeft geschonken, riskeert een vrouw al haar ontevredenheid en woede die met mannen gepaard gaat, op hem af te reageren. Hij is het die nu verantwoording zal afleggen voor alle zonden, en hij is het die al haar hoop zal waarmaken. Nu zal ze hem zeker verliefd opvoeden, maar het belangrijkste is respect voor een vrouw. Ze zal hem zeker dwingen zichzelf te respecteren, omdat het zo'n nobel doel is: een echte man opvoeden. En dit…