Mijn vurige liefde voor Smeshariki is deels te danken aan het feit dat hoe ouder ik word, hoe meer betekenis ik vind in de afleveringen van de animatieserie . Daarom besloot ik een reeks artikelen te schrijven over verschillende psychologische verschijnselen, waarbij ik het voorbeeld van de avonturen van deze prachtige personages gebruikte. Vandaag analyseer ik het karakter van Kopatych. Dit karakter wordt gekenmerkt door emotionaliteit, gevoeligheid, hij huilt van teleurstelling, lacht luid van vreugde en is gemakkelijk bang en boos. Kopatych maakt zich grote zorgen over zijn vrienden, hij haast zich onmiddellijk om te helpen, zonder te proberen de situatie te analyseren. Een sterk uitgedrukt kenmerk van deze beer is de mensheid. Hij is voorzichtig met de natuur, houdt ervan om planten te kweken en voor dieren te zorgen. De emotionaliteit van Kopatych werd meer dan eens het onderwerp van conflicten tussen hem en zijn vader. Zijn vader eiste dat hij zijn gevoelens voor zichzelf zou houden en een 'echte beer' zou zijn, maar Kopatych is nog steeds bezig met een rustig, meditatief beroep: voedsel verbouwen voor de gemeente Smeshariki. Dit kenmerk laat zien dat het centrale geaccentueerde kenmerk van het personage emotionele labiliteit is. Dit soort accentuering verenigt Kopatych met Nyusha, Barash, Sovunya en Losyash, over wie ik al heb geschreven. Het is niet verrassend dat de helft van de Smeshariki deze eigenschappen vertoont - de emotionaliteit van deze karakters maakt het immers gemakkelijk mogelijk om een ​​conflictsituatie op te bouwen en maakt interactie interessant. Het voor de vijfde keer beschrijven van labiele accentuering is niet zo interessant, dus ik zal me concentreren op de kenmerken die Kopatych onderscheiden van de rest van de emoties van Smeshariki, die vaak negatief zijn. Hij verliest gemakkelijk zijn geduld als een gebeurtenis zijn plannen voor die dag beïnvloedt, als dingen mislukken en mislukken. Als anderen zich vreemd gedragen, lacht hij eerst verlegen, fronst dan en eist dat het stopt. Kopatych zelf is niet erg gevoelig voor de ervaringen van anderen. De beer geeft liever praktisch advies of probeert ‘op te vrolijken’ dan te luisteren en ervaringen te delen. Tegelijkertijd toont Kopatych zelf vaak kwetsbaarheid en ervaart hij acuut opmerkingen over de jaarlijkse winterslaap - een gebeurtenis waar hij geen controle over heeft. Kopatych is ook verslaafd aan de consumptie van honing - hij is er zo dol op dat hij het soms ten koste van zichzelf eet. Kopatych's obsessie met honing werd in één aflevering expliciet vergeleken met alcoholverslaving. Deze kenmerken hebben betrekking op epileptoïde accentuering van karakter. Volgens A.E. Lichko worden epileptoïden gekenmerkt door frequente perioden van slecht humeur, sterke emotionele uitbarstingen, sterke verlangens en mentale traagheid. Het is typerend voor hen dat ze in een stresssituatie een groeiende irritatie in zichzelf vasthouden en die dan plotseling op het dichtstbijzijnde voorwerp of persoon gooien. Het is gebruikelijk dat epileptoïden emoties vergelijken met een ‘stoomketel’ of een ‘bad van geduld’, waarbij elke onaangename gebeurtenis de ‘laatste druppel’ kan zijn. Ze hebben meer tijd nodig om te herstellen van een emotionele uitbarsting dan vertegenwoordigers van hyperthymische en labiele accentueringen en onthouden grieven lang. Epileptoïden hebben veel plezier, ze houden van luidruchtige feesten, vuurwerk, liedjes aan tafel, enz. Er zijn zowel pure soorten als gemengde soorten. Epileptoïdisme is gemakkelijk te combineren met een breed scala aan accenten. In dit geval worden opvliegendheid en woede toegevoegd aan de kenmerken van andere accentueringen. Kopatych behoort tot het labiel-affectieve type, gelegen op de kruising tussen labiele en epileptoïde accentuering. Hij is extravert, emoties komen sneller tot uiting, een slecht humeur blijft niet lang hangen en woede is niet op anderen gericht, maar heeft een auto-agressieve oriëntatie (Kopatych's favoriete zin is "Bijt me, bij!"). naast opvliegendheid onderscheiden epileptoïden zich door een speciale vorm van alcoholisme. Epileptoïden beginnen al vroeg met het drinken van alcohol en hebben vaak de neiging om te drinken tot het punt van bewusteloosheid. Alcohol is op zichzelf geen plezier, maar het normaliseert de stemming, helpt stress te verlichten en is ook noodzakelijk voor ‘plezier’. Bij dronkenschap kunnen epileptoïden dat vaak doen».