De meeste verdwijnen in het eerste levensjaar, maar sommige blijven voor het leven. Over welke reflexen hebben we het? De tenen van de baby moeten uitwaaieren en de voet moet draaien terwijl het handvat van de hamer langs de buitenrand van de voet wordt gevoerd. Je kunt gewoon je hand bewegen, het zal hetzelfde zijn. Deze manipulatie is bij veel volwassenen bekend van afspraken met een neuroloog. De baby draait zijn hoofd en opent zijn mond wanneer er druk wordt uitgeoefend op zijn handpalm. De grijpreflex kan gemakkelijk tot stand worden gebracht door de handpalm van een pasgeborene te aaien. Hij kan het zo stevig in een vuist balden dat je het kunt optillen zodat het kind in de lucht hangt. Dit reflexieve grijpen moet uiteraard niet worden verward met de grijphandeling die bij een baby na 17-20 levensweken zal optreden. Als reactie op een hard geluid spreidt het kind zijn armen en benen zijwaarts en brengt ze terug naar hun oorspronkelijke positie. Als je een kind voorzichtig in je armen gooit, zal hij dezelfde acties uitvoeren. Bij het strelen van de wang draait de baby zijn hoofd in de richting van de aanraking. De pasgeborene bepaalt dus trouwens de locatie van de voedselbron. Veel ouders zullen misschien verbaasd zijn als ze de goed gecoördineerde zwembewegingen van hun baby observeren wanneer ze hem, terwijl ze de buik en de borst ondersteunen, in het water plaatsen of op zijn buik leggen in een loopreflex. Niet minder verrassend zijn de bewegingen van een pasgeboren baby, die doen denken aan goed gecoördineerd lopen, als je je baby bij de armen ondersteunt terwijl je met blote benen het tafeloppervlak of de vloer lichtjes aanraakt. Het begint onmiddellijk na de zoekreflex, wanneer het kind, nadat het de locatie van de borst van de moeder heeft bepaald, erop begint te zuigen. Bij sommige pasgeborenen begint dit nadat de zogende moeder de borst of fopspeen rond haar mond beweegt. Cervicale tonische reflex. Het is gemakkelijk te zien als het kind op zijn rug ligt, zijn hoofd is gedraaid, meestal naar rechts, en beide vuisten zijn gebald. Tegelijkertijd worden de arm en het been aan deze kant van het lichaam gestrekt en aan de andere kant samengedrukt, alsof de baby zich voorbereidt op een schokreflex. De pasgeborene trekt zijn voet terug als de zool wordt gekieteld. De aan- of afwezigheid van deze en andere reflexen is een belangrijke indicator voor de neuropsychische ontwikkeling van de baby. Op basis van het geheel van beoordelingen van de manifestatie van de genoemde reflexen, wordt gewoonlijk het niveau van psychomotorische ontwikkeling van de baby beoordeeld.