I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Als je lijdt voor een man die je heeft verlaten, dan moet je allereerst onderscheid maken tussen het natuurlijke lijden dat ontstaat als je te maken krijgt met verlies en verraad, en langdurig lijden dat al een ongezonde reactie is op wat er is gebeurd. Veel vrouwen maken zich grote zorgen als hun lijden voor een man aanhoudt. Je moet begrijpen dat verraad en het vertrek van een man een kleine dood is. Als je lijdt voor een man die je heeft verlaten, moet je allereerst onderscheid maken tussen het natuurlijke lijden dat ontstaat wanneer je wordt geconfronteerd met verlies en verraad. en langdurig lijden, wat al een ongezonde reactie is op wat er is gebeurd. Soms, na een maand ervaring, begint een vrouw het gevoel te krijgen dat het lijden te lang heeft geduurd en dat het de hoogste tijd is om alles te vergeten en op een nieuwe manier te gaan leven. Het is echter normaal om te lijden en de pijn van verlies te voelen. Een man bedriegen en verlaten is een kleine dood en moet je meemaken. Dit is altijd een tragische gebeurtenis, die gepaard gaat met pijn, teleurstelling, verlies van vertrouwen, het gevoel dat je verraden, vernederd, oneerlijk behandeld, in de steek gelaten, afgewezen bent. En wat kunnen we zeggen over gekwetste trots en trots... Afscheid nemen is vooral moeilijk als een vrouw niet meer zo jong is. Veel vrouwen in deze dramatische situatie stellen zichzelf de volgende vragen: - hoe kunnen ze het verlies overleven? ? - hoe om te gaan met de pijn? zijn mogelijk? Heel vaak mist een vrouw eenvoudige kennis over de natuurlijke stadia van het ervaren van verlies. Ze begrijpt niet hoe ze moet blijven leven, hoe ze zich moet gedragen. In een dergelijke situatie moet je weten dat onze psyche bij het afscheid bepaalde stadia van ervaringen doormaakt. Verraad en het vertrek van een man is een kleine dood. Vijf stadia van het doormaken van de periode van verlies (verlies) van een dierbare Fase 1. Ontkenning Verklaring: “Dit had iedereen kunnen overkomen, maar mij niet!” Je hebt waarschijnlijk wel eens van soortgelijke verhalen gehoord, maar het is moeilijk voor je te geloven dat dit jou is overkomen. Afscheiding en dreigende eenzaamheid zijn zo beangstigend dat je niet begrijpt hoe je verder moet leven. Fase 2. Woede Hoe kon hij mij dit aandoen? Ik verdiende het niet om op deze manier behandeld te worden! Verdriet verandert in woede, en soms ben je bang voor de intensiteit van je haat tegen je ex-partner. Door wrok en bitterheid, onrechtvaardigheid en vernedering voel je je hulpeloos en erg boos. Fase 3. Activiteit Je begint te denken: “Wat als?..” Je zoekt naar mogelijke opties om van pijn af te komen en een vreselijke situatie te veranderen. Deze zoekopdrachten veroorzaken een golf van energie. Je wordt creatief. En je gebruikt elke kans om de relatie te herstellen. Veel mensen komen op dit moment naar een psycholoog met het verzoek om hun man terug te krijgen. Of ze beginnen te onderhandelen met God of het universum en beloven alles te zullen doen als de relatie wordt hersteld. En sommigen wenden zich tot allerlei waarzeggers en helderzienden. Maar alle acties zijn tevergeefs. Er verandert niets. Fase 4. Depressie, eenzaamheid Na een stijging van de energie en een emotionele uitbarsting treedt er een nog diepere teleurstelling en ernstige verwoesting op. Een krachtig gevoel van verlies, eenzaamheid, verdriet en algemene vermoeidheid met de wereld is wat een vrouw hierbij voelt. fase. Ze heeft moeite om 's ochtends op te staan ​​om naar haar werk te gaan of huishoudelijke klusjes te doen. Klassieke tekenen van depressie verschijnen: gebrek aan eetlust, soms een onwil om iemand te zien of te communiceren, evenals tranen, slapeloosheid of, omgekeerd, constante slaperigheid. Fase 5. Acceptatie van de situatie en het verlangen om uit deze staat te komen. Reis naar jezelf Een sterk verlangen om te genezen leidt ertoe dat je serieus aan jezelf gaat werken. Je begint je relaties, je leven, jezelf te analyseren. Er rijst een natuurlijke vraag: "Waarom is mij dit allemaal overkomen?" Je begint manieren te zoeken om mentale wonden te genezen, het verleden los te laten, iedereen te vergeven, opnieuw contact te maken met jezelf en vrede in je ziel te vinden stap waarmee u verder kunt gaan - vanscheiden in een nieuw, gelukkig leven. En ik wil je ook zeggen: let niet op de woorden van je vrienden dat je jezelf door elkaar moet schudden en op alles moet spugen. Nu is het heel belangrijk dat je alle stadia van rouw doorloopt. Onthoud: “de nacht is altijd het donkerst vóór de dageraad.” Bij het doorlopen van al deze fasen is het erg belangrijk dat er mensen naast je zijn die klaar staan ​​om je te ondersteunen en te begrijpen. Dit is een persoon die je zal helpen alles te begrijpen wat er is gebeurd en je door alle moeilijkheden van de periode heen zal helpen. Wie is dit? Een goede vriendin, moeder, spirituele leraar, psycholoog – het maakt niet uit. Het belangrijkste is dat u het gevoel krijgt dat u niet alleen wordt gelaten met uw lijden. Stop met lijden. Het duurt ongeveer drie jaar om volledig te herstellen van de pijn. Als je lijden lang heeft geduurd, dan is het tijd om na te denken. Als je LANG lijdt onder de man die je heeft verlaten en je hem niet kunt laten gaan of de situatie kunt accepteren, dan ben je afhankelijk van de relatie en de man. De uitweg uit een verslaving is niet gemakkelijk. Elke verslaving veroordeelt je tot lijden. Tegelijkertijd begrijp je dat je gelukkig kunt zijn en gemakkelijk kunt leven, maar... je hebt nog niet de ervaring gehad van langdurige, vreugdevolle en diepe relaties. Diep van binnen weet je dat er een ander leven is en dat je anders kunt leven. Maar om de een of andere reden denk je dat het niets voor jou is. Het is alsof je aan een tafel vol heerlijke gerechten zit en niet besluit om er een te proberen. Als je je lange tijd zorgen maakt over een overleden man, dan wordt liefde voor jou blijkbaar geassocieerd met lijden. Je moet begrijpen dat terwijl je gekweld wordt en aan hem denkt, je in een staat van virtuele liefde verkeert. De illusie van de aanwezigheid van een man in je leven wordt gecreëerd. Je blijft een relatie met hem onderhouden, ook al is die er in werkelijkheid niet. Het niet voor altijd kunnen scheiden brengt lijden met zich mee. Het lijden stoppen betekent echt afscheid nemen. En juist deze gedachte is voor jou ondraaglijk. Door vast te houden aan de hoop, veroordeel je jezelf tot kwelling. Verslaving maakt het voor jou onmogelijk om uit elkaar te gaan. Op een subtiel niveau creëer je de illusie van een relatie. Je vult je ruimte met iets dat niet bestaat. Je bent niet alleen - je bent alleen met je lijden en pijn, met hoop, met virtuele liefde. Als je plotseling stopt met het voeden van je lijden en jezelf ervan bevrijdt, wat zal je dan nog overhouden? Niets. Je wordt vervuld van angst als je erover nadenkt, omdat je niet weet hoe je anders moet leven. Echt uit elkaar gaan is een bedreiging voor uw gevoel van veiligheid. Volledige leegte en eenzaamheid maken mij doodsbang. Een van mijn cliënten, die jarenlang haar man, die naar een andere vrouw vertrok, niet kon vergeten, herinnerde zich tijdens onze ontmoetingen hoe zij als kind telkens hoopte en wachtte tot een andere man zou vertrekken. haar levensmoeder Hij vertrok, en moeder keerde emotioneel weer naar haar terug, tot de volgende roman. En nadat ze al een volwassen vrouw was geworden, bleef ze, nadat ze het had uitgemaakt met een man, hopen dat hij niet met een ander zou kunnen leven, dat hij zou beseffen hoeveel hij van haar hield en zou terugkeren. Het idee dat hij niet langer van haar houdt, werd door haar niet 'verteerd'. Hope sterft in twee gevallen erg lang en pijnlijk: óf in de kindertijd was de emotionele pijn door gebrek aan aandacht te sterk, óf de emotionele kilheid werd periodiek vervangen door liefde voor jou kan oneindig wachten, en pas als je beseft dat je de situatie niet kunt beïnvloeden en er geen wonder zal gebeuren, pas dan kun je in contact komen met je echte verdriet. Hopeloosheid is als je op de veertigste dag aan het graf staat een geliefde en begrijp dat hij er niet meer is en er NOOIT zal zijn. Op dit moment ontdek je een enorme gapende innerlijke leegte en wond. Zelfs na de dood van dierbaren komt het bewustzijn van het verlies op de veertigste dag. En wat kunnen we zeggen over een levend persoon. Daarom zal de hoop heel lang leven, zich verstoppen in de hoek van je hart, je geleidelijk vernietigen en je de kans ontnemen om gelukkig te zijn. Een andere cliënt van mij beschreef een soortgelijke situatie met haar vader: haar moeder nam emotioneel afstand van haar toen ze zich verzoende met haar man , en omgekeerd kwam ze dichter bij haar dochter na weer een ruzie met haar partner in het levenDeze volwassen vrouw maakte een soortgelijk scenario mee: een man vertrok naar een andere vrouw, en lange tijd kon ze niet geloven dat dit voor altijd zou zijn. Ze bleef wachten op het moment waarop hij weer bij haar terug zou komen. Jaren gingen voorbij en dit gebeurde niet. Hij kreeg een kind en was heel gelukkig in zijn nieuwe gezin. Maar ze bleef hopen op zijn terugkeer en wilde niet geloven in zijn geluk en liefde met een andere vrouw. Dit is erg pijnlijk! Het doet pijn om te accepteren dat je niet langer nodig bent, dat er niet van je gehouden wordt. Voor een kind wordt het verlies van moederliefde geassocieerd met de ineenstorting van de wereld. Geen enkel kind kan begrijpen en accepteren dat hij niet nodig is. Genezing van verslaving. Hoogstwaarschijnlijk was je relatie met een man niet vreugdevol, in je hart was je ongelukkig en voelde je je niet gelukkig naast hem. Je had nogal wat klachten; je vond hem waarschijnlijk jezelf onwaardig. Als je naast hem zat, had je redenen om te lijden, je partner kon je niet helemaal gelukkig maken. Je miste altijd iets in de relatie, het leek je dat de man niet genoeg van je hield en weinig aandacht besteedde. Je voelde je niet gelukkig met hem en droomde misschien zelfs van een leven zonder hem, en toen hij wegging, bracht het je geen vreugde. Een vreemde paradox, nietwaar? je heeft verlaten, betekent dit dat je volgens jouw scenario helemaal niet gelukkig kunt zijn. Je streeft naar een leven in een paleis, maar als je daar eenmaal bent, zul je je ongemakkelijk voelen en jezelf onwaardig vinden om op zo'n prachtige plek te wonen. Of, integendeel, als je in de hut zit, zul je denken dat je iets meer nodig hebt en, belangrijker nog, dat je beter verdient. Als je al heel lang verraad ervaart, als je toestand aanhoudt, dan betekent dit er maar één ding - je bent afhankelijk van de aanwezigheid van een andere persoon in je leven. Je houdt niet van jezelf, je bent niet geïnteresseerd om alleen te zijn met jezelf, je hebt hem nodig om je gelukkig te voelen. En daarom is het tijd om naar jezelf te gaan zoeken. Realiseer je leven zonder man. Je moet de kracht van de invloed van verslaving op je leven begrijpen. De moeilijkheid ligt ook in het feit dat de man jouw hoop blijft voeden met zijn gedrag of dat jij er zelf “voedsel” voor vindt. Afhankelijke relaties veroorzaken lijden voor beide partners - totdat één ervan uit elkaar gaat en vastberadenheid toont. Ik weet uit ervaring hoeveel vrouwen een definitieve breuk van een man verwachten. Je moet begrijpen dat het hart van een verslaafde persoon zacht is en dat het moeilijk voor hem is om iemand pijn te doen, een stevig standpunt in te nemen. Ja, en medelijden speelt ook een lastige rol. Daarom is het niet verrassend dat een vrouw een goede vriendelijke houding van een man aanneemt vanwege uitingen van liefde. Veel vrouwen besteden een groot aantal jaren aan hun verwachtingen, fantasieën en verlangens. Jouw gevoelens zijn vergelijkbaar met de gevoelens van kinderen die in een weeshuis belanden, als ze de hele dag voor het raam staan ​​te wachten op hun moeder. Ze zien het bij elke vrouw, 's nachts laten ze het zachte speelgoed niet los, knuffelen het en praten ermee, in de veronderstelling dat ze met hun moeder praten, die altijd bij hen zal zijn. Jouw reactie is vergelijkbaar met de reactie van een klein kind dat zijn moeder niet kan vergeten, kan niet geloven dat ze hem heeft verlaten, dat ze hem niet nodig heeft. Het kind voelt zich verlaten, verlaten. Alleen gelaten worden, zo klein, in een grote wereld is heel eng. En met haar vertrek stort de wereld in, het belangrijkste verdwijnt: het gevoel van VEILIGHEID. Als je lijden aanhoudt en er geen andere mannen in je leven komen, dan moet je begrijpen dat deze reactie niet op een man is gericht. Na zijn vertrek ontwaakt de pijn uit je kindertijd en bevind je je in de zwakke punten uit het verleden. Alle gevoelens die je ervaart zijn niet nieuw. Ze komen je bekend voor. Je herinnert je ze gewoon niet meer. Ze werden opgeslagen in de diepten van je onbewuste, en door het afscheid werden ze wakker. Soms zorgt de pijn die voor het eerst in je leven komt ervoor dat je wakker wordt en het gevoel hebt dat je nog leeft. Door deze patronen te begrijpen en de pijn stap voor stap te doorstaan, kun je een compleet ander leven gaan leiden