Oorlog is een noodsituatie van biologische en sociale aard. Dergelijke noodsituaties omvatten: honger, terrorisme, sociale onrust, diverse vormen van geweld wezens en we kunnen niet zonder een vriend. Een menselijke baby kan niet overleven en mens worden zonder de deelname van een andere persoon. Sprookjes over Mowgli zijn helaas of gelukkig maar sprookjes. Daarom is het gevaarlijkste in deze situatie van militair conflict dat de veiligheid wordt ondermijnd op het niveau: MENS-PERSOON. Tegen deze achtergrond kunnen verschillende psychische stressstoornissen optreden, waar velen geen aandacht aan besteden omdat er veel andere taken zijn opgelost, vaak gerelateerd aan het garanderen van fysieke veiligheid. Deze stoornissen omvatten: - Acute stressstoornis is onze reactie op fysieke en mentale stress. Duizeligheid, angst, gebrek aan begrip van wat er gebeurt, verminderde concentratie, geheugenstoornissen en desoriëntatie kunnen beginnen. Meestal verdwijnen deze symptomen na verloop van tijd. Aanpassingsstoornis: depressieve stemming, verdriet, angst of rusteloosheid, gedragsstoornissen, het gevoel niet in staat te zijn dagelijkse activiteiten voort te zetten in de huidige situatie, moeite met ademhalen, pijn op de borst. Daarnaast zijn er tekenen zoals een gevoel van onvermogen om met het leven of professionele taken om te gaan, evenals problemen met het plannen van de toekomst - PTSS: opdringerige en verontrustende herinneringen aan een traumatische gebeurtenis; verlies van interesse in het leven, apathie; gevoel van gescheidenheid van andere mensen, emotionele vervoering, beperkte toekomst; prikkelbaarheid, woede-uitbarstingen, alcohol- en drugsmisbruik, vooral om de ernst van pijnlijke ervaringen en herinneringen te elimineren; depressie, zelfmoordgedachten of -pogingen; autonome stoornissen en niet-specifieke somatische klachten (bijvoorbeeld hoofdpijn). De grootste last van preventie en hulp bij het behoud van de psychologische gezondheid van de bevolking ligt bij psychologen, psychotherapeuten en maatschappelijk werkers. Soorten psychologische hulp die momenteel worden gebruikt: eerste psychologische hulp, informatieve hulp, crisishulp, werk met PTSS, enz. Volgens de ervaring van internationale organisaties helpt goed georganiseerde eerste hulp om aan de basisbehoeften te voldoen, evenals de verleende eerste psychologische hulp bij het omgaan met de situatie en pas deze later aan. Onze psyche is een hulpmiddel dat, terwijl het een stressvolle situatie doormaakt waarmee het met succes heeft omgegaan, psychologische flexibiliteit ontwikkelt en informatie in het geheugen vastlegt als eenvoudigweg een ervaring. Situaties waarvoor er niet genoeg middelen zijn om te overleven, worden echter geclassificeerd als nood en worden in het onbewuste geregistreerd als trauma. En dan is het beter om hulp te zoeken bij een gekwalificeerde specialist. En het lijkt erop dat, ondanks alle complexiteit van het militaire conflict, ze, afhankelijk van de situatie waarin mensen zich bevinden, verschillende levensproblemen moeten oplossen en dat ze kunnen worden onderverdeeld in. de volgende sociale groepen: - Vluchtelingen - Gedwongen migranten - Inwoners van de gebieden waar vijandelijkheden plaatsvinden - Deelnemers aan gevechtsoperaties - Families van deelnemers aan vijandelijkheden - Vrijwilligers - Anderen Door hun behoeften correct te begrijpen en de moeilijkheden die zich kunnen voordoen bij het oplossen ervan , kunnen ze soms helpen omgaan met de angst die ontstaat tijdens het aanpassingsproces aan de nieuwe realiteit. Veel ervaringen zijn volkomen natuurlijk voor een bepaalde levenssituatie. Dit begrijpen is soms voldoende om uit de verdoving te komen, door een voorwaardelijke diagnose van jezelf te stellen en jezelf in verband te brengen met een of andere groep. Jezelf beoordelen op je ervaringen. Verzekeren van hun geschiktheid. Door jezelf de juiste vragen te stellen. Zoals: Hoe ben ik eerder met levenscrises omgegaan? Welke middelen heb je gebruikt? Wat kan ik anders doen? Het kan erg handig zijn om een ​​kleine hoeveelheid tijd in onzekerheid te brengen.