In mijn persoonlijke ervaring maakte ik kennis met het onderwerp rituelen tijdens mijn studie kinderpsychologie. Als je zogenaamde gezinsrituelen in het gezinsleven introduceert, helpt dit angst te verlichten de emotionele toestand verbeteren. Hier zit geen magie in, er zijn bepaalde patronen en mechanismen. Ik stel voor om uit te zoeken hoe het werkt en wat je precies een ritueel kunt noemen (in psychologische zin). Het voordeel van een familieritueel is dat je hierdoor contact kunt onderhouden tussen kinderen en ouders, man en vrouw. Dit kunnen gewone rituelen zijn: ‘goedemorgen’ en ‘welterusten’ zeggen, er kan een speciaal kwartier voor het slapen gaan zijn waarin een kind een sprookje wordt voorgelezen, of op zondag een film wordt gekeken. Ik denk dat elke quality time met een andere persoon die wordt herhaald een ritueel kan worden genoemd. Jung geloofde dat iemand door middel van rituelen zijn belangrijke innerlijke ervaringen en toestanden uitdrukt om zijn stabiliteit te verzekeren. Met veranderingen en overgangen van deze toestanden ontstaat er een beschermingsritueel. Deze beschermende functie is goed zichtbaar wanneer obsessieve gedachten en acties verschijnen, wanneer de spanning toeneemt, een symptoom wordt gevormd (dit gaat over overtredingen). Maar onder normale omstandigheden werkt bescherming als een hulp. Dus gezinsrituelen, typen (Milan School of Systemic Family Therapy): rituelen van het dagelijks leven (eten, naar bed gaan, ontmoeten, afscheid nemen, rituelen van de gezinskalender (verjaardagen). , verjaardagen); rituelen voor het vieren van gebeurtenissen die zijn gemarkeerd in de ‘externe’ kalender (Kerstmis, Nieuwjaar); rituelen van levenscycli (huwelijk, geboorte van een kind, dood). Want als je het formeel doet, en het is niet duidelijk waarom, is het onwaarschijnlijk dat er resultaat zal zijn. Aan de andere kant is een ritueel een handeling die vele malen herhaald moet worden. Dit is ook het principe van zijn werk. Ik zal een voorbeeld uit mijn familie geven. Toen mijn kinderen naar school gingen, kregen ze het drukker met lessen en secties, en werd onze totale tijd veel korter. En vragen voor elkaar gingen niet weg. Er is weinig tijd, maar veel emoties. Dit is het avondritueel dat is ontstaan: tijdens het eten praat iedereen over wat overdag prettig en wat onaangenaam was + plannen voor morgen. Nu gebruiken we dit zelden. Maar als kinderen iets belangrijks willen zeggen, onthouden ze dit ritueel uit noodzaak. En hier gaat het er juist om dat het hele gezin, allemaal samen, en je kunt praten over wat nu relevant is. Trouwens, sinds het begin van de quarantaine hebben ze voorgesteld dit ritueel te hervatten. Wat nu? Ik wil duidelijk maken dat ik het gebruik van kant-en-klare rituelen niet aanbeveel. Zal uitleggen. Elk gezin, samen en afzonderlijk, heeft zijn eigen ervaringen, interesses en behoeften. Het is geweldig als je je eigen ritueel bedenkt. Of probeer nu een voorbeeld uit je kindertijd te onthouden (deel het in de reacties, heel interessant). Bied hetzelfde aan. Dit is ook het geheim van sterke gezinnen: tradities en rituelen door erfenis doorgeven en aanvullen met nieuwe. Een ander belangrijk punt is dat rituelen destructief kunnen zijn. Degene die schade toebrengt. Dan is het beter om na te denken over hoe je het uit je leven kunt verwijderen of vervangen. Een korte samenvatting van het bovenstaande: het ritueel helpt de stabiliteit en balans in het gezin te behouden, in relaties tussen partners. Het is het beste om een ​​ritueel te creëren, rekening houdend met de kenmerken van degenen voor wie het is. Het ritueel moet positief zijn, het gezin verenigen en tegelijkertijd persoonlijke ruimte voor iedereen achterlaten. In moderne omstandigheden kan ik met vertrouwen bordspellen aanbevelen voor gezinnen, tieners en koppels. Op psychologisch gebied zijn dit zeker de spellen van Gunther Horn. Daarin kun je werken aan moeilijke gevoelens, grenzen, strategieën.