Konflikt jest najostrzejszym sposobem rozwiązywania znaczących sprzeczności pojawiających się w procesie interakcji międzyludzkich. Powstawanie konfliktów wynika z działania czterech grup przyczyn: obiektywnych, organizacyjno-kierowniczych, społeczno-psychologicznych i osobistych. Obiektywne przyczyny to: 1. Zderzenie interesów materialnych i duchowych ludzi w procesie ich życia. Przykładowo, jest jedno wolne stanowisko dla zastępcy dyrektora, ale kandydatów na nie jest dwóch.2. Słaby rozwój prawnych i innych procedur regulacyjnych w celu rozwiązywania sprzeczności społecznych. Nasze społeczeństwo nie wypracowało jeszcze skutecznych, standardowych metod ochrony interesów i praw człowieka.3. Styl życia ludzi. Niestabilność materialna i codzienna, niemożność wykorzystania swoich możliwości i potencjału twórczego prowadzą u większości ludzi do wzrostu poziomu konfliktu. Względy organizacyjno-zarządcze: 1. Niespójność pomiędzy strukturą organizacji a wymaganiami działań, w które jest ona zaangażowana. Jeżeli organizacja nosi nazwę „Salon Piękności”, wówczas w skład jej personelu powinien wchodzić (co najmniej) administrator, kosmetolog, fryzjer i sprzątaczka, a nie jeden fryzjer, który pracuje również na pół etatu jako administrator, kosmetolog i sprzątaczka.2. Funkcjonalne i organizacyjne. Relacje zewnętrzne przedsiębiorstwa z innymi organizacjami muszą odpowiadać rozwiązywanym zadaniom i zapewniać ich realizację. Tym samym wymaganiom muszą odpowiadać relacje pomiędzy komórkami strukturalnymi organizacji oraz pomiędzy poszczególnymi pracownikami.3. Błędy popełniane przez menedżerów i podwładnych. Błędna decyzja kierownictwa lub niewykonanie przez pracownika zadań powierzonych mu przez kierownictwo może spowodować konflikt w tej kwestii. Przyczyny społeczne i psychologiczne to: 1. Osoba lub obie osoby mogą odgrywać odmienne role, niż oczekuje od nich partner interakcji. Jeśli więc „junior” (podwładny, dziecko) zdecyduje się wydać polecenia „starszemu” (szefowi, rodzicowi), wówczas może powstać konflikt.2. Podejście do problemu z różnych stron. Opinii jest tyle, ilu ludzi, jednak czasami jesteśmy wrażliwi na punkty widzenia odmienne od naszego i na krytykę naszego stanowiska.3. Preferowanie członków własnej grupy nad członkami innej grupy. „Mój syn jest dobrze wychowanym chłopcem! To twoja Petya ma na niego zły wpływ!”.4. Niekompatybilność psychologiczna ludzi. Osoba o jednym typie psychologicznym może nie rozumieć osoby o innym typie, ze względu na odmienne wartości życiowe i sposoby postrzegania świata.5. Utrata lub zniekształcenie informacji podczas interakcji międzyludzkich. Nieporozumienie między ludźmi jest główną przyczyną konfliktów i znacznie komplikuje rozwiązywanie sprzeczności. Osobiste przyczyny konfliktów wiążą się z indywidualnymi cechami psychologicznymi ich uczestników. Na wzrost poziomu konfliktu wpływają: 1. Temperament. Emocjonalni, niepohamowani, łatwo pobudliwi cholerycy i drażliwi, wrażliwi ludzie melancholijni mają więcej konfliktów niż towarzyscy ludzie optymistyczni i zrównoważeni flegmatycy.2. Poziom aspiracji. Osoby żyjące z postawą „chcę wszystkiego na raz” są bardziej skonfliktowane niż osoby o realistycznym oglądzie sytuacji.3. Postawy i wartości społeczne. Jeśli dla danej osoby na pierwszym miejscu są dobra materialne (samochód, mieszkanie, konto bankowe) i status społeczny (pozycja, popularność), to będzie on bardziej skonfliktowany niż osoba, dla której ważniejsza jest rodzina, przyjaźń, harmonijne relacje.4. Kompetencja komunikacyjna człowieka. Osoba, która nie potrafi słuchać, jasno przekazywać innym swoich myśli, ani konstruktywnie krytykować, będzie stałym uczestnikiem interakcji konfliktowych. Większość z nas postrzega konflikt jako coś negatywnego, czego należy unikać. Ale każdy konflikt ma nie tylko negatywne, ale także pozytywne strony. Do negatywnych konsekwencji konfliktu zaliczają się: - Koszty emocjonalne uczestników +79045485589