Het concept van “dubbele boodschappen” werd ontwikkeld door de Brits-Amerikaanse wetenschapper Gregory Bateson toen hij de mogelijke oorzaken van schizofrenie bestudeerde Als kind kreeg hij vaak dubbele instructies. Degenen die elkaar uitsluitende concepten in één zin bevatten, of er was een discrepantie tussen verbale en non-verbale informatie. Feit is dat een beslissende rol bij het begrijpen van de betekenis van de boodschap wordt gespeeld door het communicatieraamwerk, dat verbale, non-verbale en contextuele informatie omvat. Bateson suggereerde dat schizofrenen niet in staat zijn om metacommunicatieframes correct te definiëren. En daarom werden ze, om ‘de psyche te beschermen’, gedwongen te ‘ontsnappen’ aan de boodschap die ze niet begrepen in de vorm van symptomen (interne dualiteit, ontsnappen aan de realiteit, overhaast denken, negeren, zoeken naar dubbele betekenis). In het systeem van relaties tussen gezonde mensen spelen dubbele boodschappen, al dan niet bewust, ook een belangrijke rol. Het is goed als beide mensen ‘op dezelfde golflengte zitten’, en dan zijn er geen problemen met het correct begrijpen van de informatie. Maar het gebeurt vaak anders. Soms komt het tot conflicten als we het gevoel hebben dat de betekenis van een zin dubbelzinnig is, of dat woorden en non-verbale uitdrukkingen (gebaren, gezichtsuitdrukkingen, houding, enz.) uiteenlopen, of dat de zin te vaag is in zijn aard. wat betekent dat er veel metaforen, associaties en gebrek aan details zijn. Of er zijn uitdrukkingen die elkaar uitsluiten: twee houdingen die elkaar tegenspreken. Of de berichten kunnen veranderen afhankelijk van de situatie en zich aanpassen aan de situatie. Het draait allemaal om één ding: om dubbele berichten. De basis van dubbele berichten is een paradoxaal recept - gebaseerd op een tegenstrijdigheid. Heel vaak wordt dit interactiemodel 'opgenomen met moedermelk' en is het onbewust - het is gewoon dat een persoon zelf vanaf zijn kindertijd dubbele berichten ontvangt en deze vervolgens zelf uitzendt. Het is voor zo iemand moeilijk om zijn gevoelens, verlangens en behoeften te analyseren en te realiseren, hij weet niet hoe hij consistent moet zijn. Bewust of niet, het gebruik van dergelijke dubbele boodschappen helpt de psychologische macht en controle over een andere persoon te behouden. Conflicterende attitudes houden een persoon in constante spanning, een staat van onzekerheid, onzekerheid over zijn gedrag, omdat het onmogelijk is om dergelijke instructies op te volgen, wat betekent dat het slachtoffer altijd schuldig en ongelijk zal hebben. Soms wordt de persoon die de bron is van dubbele berichten zelfs een manipulator genoemd. In de regel doen zich situaties van dubbele berichten voor bij mensen die nauw emotioneel contact hebben - 'moeder en kind', 'man en vrouw', 'baas en ondergeschikte'. Een ouder kan bijvoorbeeld op het ene moment meer onafhankelijkheid van het kind eisen, en op een ander moment inspireert hij hem dat hij nog klein is en de ouder moet gehoorzamen, of zonder hem te laten gaan wandelen, scheldt hij hem daarvoor uit ”. dat het kind “de hele dag thuis zit met een gadget”, of “Heb je een B gehaald?..?” Oké, maar je kunt meer doen! Dit is een laag cijfer voor jou, probeer harder!” enzovoort. Dubbele berichten komen ook vaak voor in romantische relaties. De man is er bijvoorbeeld tegen dat zijn vrouw ‘geld uitgeeft aan cosmetica, kleding, salons’ (‘Je bent al mijn mooiste!’). En dan uit hij klachten over haar uiterlijk ("Op de een of andere manier zorg je niet voor jezelf, je ziet er slecht uit!"). Of een vrouw vertelt haar man dat ze niet van bloemen houdt, zodat hij er geen geld aan uitgeeft, maar dan is ze beledigd dat ze geen boeketten van hem ontvangt. Als een baas de behoefte heeft om zijn gezag over zijn ondergeschikten te laten gelden. om macht te demonstreren, wanneer er een verlangen is om het gevoel van eigenwaarde van werknemers te onderdrukken, om hen in constante spanning en angst te houden, gebruiken ze ook dubbele boodschappen. Een baas geeft bijvoorbeeld bij het geven van een taak geen precieze instructies en geeft vervolgens de werknemer de schuld voor het onnauwkeurig voltooien van de taak. Of de baas stelt opzettelijk onmogelijke deadlines voor de oplevering van een project/onmogelijk inkomstenplan voor zijn ondergeschikten, waarna hij het ‘recht’ krijgt om hen te beschuldigen van onproductiviteit, en vervolgens ‘strafmaatregelen’ kan nemen in de vorm van degradatie, ontbering.]