I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

In het laatste artikel over dit onderwerp (je kunt het hier lezen) heb ik beloofd het over toezicht te hebben. Dit woord is heel bekend bij alle psychologen die mensen adviseren. Maar in de oren van de klanten klinkt het onbegrijpelijk. Wat voor soort beest is toezicht? Gezondheidsfoto gemaakt door freepik - www.freepik.com De regels voor de implementatie ervan verschillen op verschillende gebieden en scholen van de psychologie. Maar één ding hebben we altijd gemeen: tijdens de supervisie vertelt de psycholoog over zijn ervaringen met het werken met een cliënt, over zijn emoties, moeilijkheden, vragen en twijfels. Tijdens het supervisieproces krijgt hij de mening van zijn collega's over zijn werk. Het komt voor dat de psychotherapeut zich tijdens dit proces realiseert dat hij een probleem heeft dat in persoonlijke therapie moet worden opgelost. Tijdens het toezicht moet de vertrouwelijkheid worden gewaarborgd. Niemand uit de groep of de begeleider zelf heeft het recht om informatie over de cliënt van de psycholoog en de psycholoog zelf openbaar te maken. Er worden geen persoonlijke gegevens over de cliënt ter sprake gebracht die zouden kunnen aangeven wie hij is. De psycholoog kan algemene informatie verstrekken (geslacht, leeftijd, geschatte activiteit van de cliënt), die zal helpen het probleem van de psycholoog zelf te bespreken. Welke problemen kan de psycholoog inbrengen bij de supervisie? Zo kan een specialist zich tot een leidinggevende wenden met de vraag hoe de samenwerking met een cliënt verder kan worden gestructureerd, welke langetermijndoelen bij deze cliënt adequaat zijn en welke niet moeten worden nagestreefd. Dit is van groot belang om tijdens de begeleiding te bespreken de zeer sterke emoties van de psycholoog zelf die tijdens het consult naar boven komen. Een psycholoog heeft bijvoorbeeld zoveel medelijden met een cliënt dat hij zelf geen uitweg meer ziet uit de situatie. Tijdens het supervisieproces kan de psychotherapeut ervan overtuigd raken dat hij gelijk heeft (“Ik doe alles goed, ik moet op dezelfde manier met de cliënt blijven werken”), of hij krijgt kritiek. Steun van collega's helpt psychologen zichzelf in stand te houden; het is in wezen het voorkomen van emotionele burn-out. En kritiek zorgt ervoor dat je professioneel kunt groeien. Psychotherapeuten hebben voortdurend training nodig om niet verstard te raken en mensen zo effectief mogelijk te helpen. Zonder toezicht loopt de psychotherapeut het risico ‘in zijn eigen sap te gaan zitten’. Het kan zijn dat hij sommige van zijn fouten niet ziet en deze van tijd tot tijd maakt. Begeleiding kan zijn: persoonlijk, individueel. Wanneer er een ontmoeting plaatsvindt tussen een psycholoog en zijn begeleidersgroep. Wanneer andere psychologen en de presentator aanwezig zijn. In ons land is er op staatsniveau zeer weinig regulering van de activiteiten van psychologen-consulenten en psychotherapeuten (degenen zonder medische opleiding). In landen waar psychotherapie meer ontwikkeld is, zijn de activiteiten van specialisten gelicentieerd. Om daar een dergelijke licentie te verkrijgen, moet u documenten over onderwijs, bevestiging van een bepaald aantal van uw eigen psychotherapie en, natuurlijk, constante aanwezigheid van een supervisor overleggen. . Al deze momenten blijven in ons land vaker op het geweten van de psycholoog zelf. Zoals je kunt zien: het bezoek van een psycholoog aan een andere psycholoog is niet alleen niet eng, maar ook verplicht voor zijn professionaliteit.