Het belangrijkste is om het goede voorbeeld te geven. Over hoe je dit kunt doen, vind je in dit artikel https://www.b17.ru/article/15072/Het is raadzaam om te beseffen dat het kind is een aparte persoon. Accepteer tegelijkertijd het feit dat kinderen afzonderlijke individuen zijn die niet van jou zijn. Het is belangrijk om te begrijpen dat een kind een onafhankelijk persoon is die al een tijdje een gemeenschappelijk lot met ons heeft. Het is verkeerd om kinderen als uw eigendom te beschouwen. Tegelijkertijd is de verleiding groot om een ​​kind als uw eigendom te beschouwen. Een moeder die negen maanden lang een foetus onder haar hart heeft gedragen, heeft immers de neiging de baby letterlijk als een deel van haar eigen lichaam te beschouwen. De vader van het kind ziet in hem zijn voortzetting en begint hem tot een voorbeeld van zijn beste zelf te vormen. De taak van ouders is er alleen voor te zorgen dat ze bij het kind de kwaliteiten van een goed mens cultiveren, om aangeboren vermogens en neigingen tot activiteit te helpen ontwikkelen, zelfs als deze neigingen niet samenvallen met de voorkeuren van de ouders. Het is niet altijd de zoon van een dokter die dokter wordt. Om een ​​kind te beïnvloeden, moet je een respectvolle relatie met hem opbouwen. Al het andere is secundair. Als je kijkt naar hoeveel ouders met hun kinderen omgaan, zul je zien dat ze hun individualiteit simpelweg niet respecteren. Als jij je kind niet respecteert, zal hij jou ook niet respecteren. Zolang er geen respect is, zal hij je woorden niet waarnemen. Totdat hij uw woorden waarneemt, zijn alle educatieve acties zinloos. Geef daarom het idee op om het kind te "onder druk te zetten", begin hem te respecteren. Onthoud: als je regelmatig tegen een kind herhaalt dat hij nergens toe in staat is, zal dit tot zijn degradatie leiden. Het gevoel van eigenwaarde van het kind zal afnemen en er zullen zich complexen gaan vormen. De suggesties zullen vrij snel vruchten afwerpen - hij zal werkelijk tot niets in staat worden. Later, op volwassen leeftijd, zal het moeilijk voor hem zijn om beslissingen te nemen en verantwoordelijkheid te nemen. Het komt zelden voor dat een ouder toestaat dat een kind fouten maakt. Ondertussen heeft het kind zijn eigen ervaring nodig, anders stopt zijn ontwikkeling en gaat hij onvolwassen en onvoorbereid de volwassenheid in. Ouders zijn bang dat het kind zichzelf schade zal berokkenen en omringen hem met buitensporige zorg en voogdij. Er is een kind op de wereld gekomen om te acteren, maar van alle kanten zeggen ze tegen hem: "Bemoei je niet, raak niet aan, dat kan niet, doe dit niet." Fouten leren sneller dan duizend woorden - je kunt vele malen zeggen dat de kaars heet is en niet mag worden aangeraakt, of je kunt het kind de kans geven om niet één keer te verbrand te raken, zodat hij een ervaring krijgt die hij zich nog lang zal herinneren de rest van zijn leven. Natuurlijk moet alles binnen het raamwerk van gezond verstand vallen - je moet niet blijven staan ​​​​en kijken hoe een kind een vork in een stopcontact steekt. Het meest verrassende is dat de ouders eerst het opdoen van ervaring en leren verbieden, en dan het kind verwijten maken : “Je handen groeien van de verkeerde plek. Je doet alles verkeerd.” Dit gedrag van ouders veroorzaakt de ontwikkeling van een minderwaardigheidscomplex. Hij denkt: “Het zou beter voor mij zijn om helemaal niets te doen, dan dat ze mij uitlachen.” In de kindertijd worden fouten gemakkelijk vergeven, maar op volwassen leeftijd is dat niet langer het geval. Wanneer iemand volwassen wordt, is hij inactief uit angst om fouten te maken, of hij maakt fouten die voor volwassenen al onvergeeflijk zijn. Geef waarde aan de ideeën en meningen van uw kind. Schuif zijn advies en suggesties niet terzijde, maar geef hem de kans om zich uit te spreken. Een van de belangrijkste onderwijsprincipes klinkt als volgt: - “Een kind luistert altijd naar iemand die hem respecteert.” En bij het ouderschap is het allerbelangrijkste dat uw kind luistert en naar u luistert. Daarom is de belangrijkste regel bij het opvoeden van kinderen: ‘Wie de oren en de geest van een kind beheerst, is zijn ware opvoeder.’ Cultiveer bij uw kind respect voor zijn eigen persoonlijkheid. Maak echter het verschil tussen waardigheid en egoïsme duidelijk, en help hen de rechten en vrijheden van andere mensen te leren respecteren. Hoe kun je een kind op competente wijze straffen zonder hem te vernederen of te beledigen? De schuldige.