"Ik kan niets doen met haar druk, ze dringt voortdurend aan, dringt aan, ik kan niet onderbreken, waar ben je?" In plaats van jou is er “Ik kan niet”. Je probeert te praten, ze duwt opnieuw, dumpt, onderbreekt, dat wil zeggen, er is hier geen stabiele positie. Geef het haar! Als slachtoffer - NU hangt alles af van wie er voor je staat. Meestal kan het slachtoffer niet doen, voelen, definiëren, omgaan met gevoelens, ze faalt en ze wacht en wacht, lijdt en roept om hulp slachtoffer is. Laten we zeggen dat ze je hebben vastgebonden, in een kelder hebben gegooid, je hebben gedwongen gratis te werken, je aan een radiator hebben vastgebonden - dat is een opoffering. Kijk, is dit zo? Is bij jou alles precies zo? Of lijdt u nog steeds, maar is er in het appartement licht en water, voedsel en dierbaren, terwijl u volwassen bent? Zo ja, dan ben je geen slachtoffer. Dus dit is je eigen beslissing, om haar de kans te geven je iets op te leggen, druk op je uit te oefenen, naar haar te luisteren? Dit betekent dat u zelfstandig de positie van het slachtoffer kiest als u niet eens een woord kunt uitbrengen, maar de schoonmoeder voor u acceptabel is. Dus wie ben jij op dit moment voor haar? Iemand dichtbij, zoals een volwassen dochter. Dus ze is qua rang ouder dan jij, het is goed dat je naar haar luistert, maar val niet in de slachtofferrol. Hoe moet je dan antwoorden? Je kunt natuurlijk jarenlang alles verdragen wat mensen lekken, woede en wrok ophopen, bang zijn om te antwoorden en uiteindelijk ziek worden. Maak een afspraak met dure artsen, controleer je hormonen, koop dure medicijnen en word toch ziek. Omdat het geen kwestie is van hormonen en geen ziekte, maar van het feit dat je jezelf onderdrukt en dit een ONAFHANKELIJKE KEUZE is. Er is ook een handige uitweg: denk er niet aan om slachtoffer te worden en te lijden, en dan help mij schrijven. Doe iets met haar voor mij. Doe iets met haar om mij eindelijk van haar aanwezigheid te bevrijden. Maar dan verschijnt er weer een aanvaller, laten we zeggen een collega op het werk, daar zal hetzelfde gebeuren. Thuis zal uw man u dwingen slachtoffer te worden. Een kind zorgt ervoor dat je je ongelukkig voelt. Zo verschenen sprookjes over de arme Assepoester, vanuit de positie van een slachtoffer. Als iemand vaak in de positie van slachtoffer valt, in een positie van nemen, iets van iemand verwachten, dan is hij merkt het niet. Het enige dat aan hem opvalt, is dat hij de schuld geeft, veroordeelt, wacht, lijdt, ziek wordt, enz. Hoe hard ik ook probeer in dit bericht uit te leggen wat en hoe, het zal hem niet helpen. Hier is het beter om naar een specialist te gaan en serieus aan je interne toestand te werken, met als doel liefde voor jezelf en je gezondheid te tonen. Als iemand periodiek in de staat valt van 'Ik wacht, geef me dan eerst jij”, dan is het heel goed mogelijk dat een blik van buitenaf hem kan helpen en deze uitleg zal van grote hulp zijn. Dit artikel is dit jaar door een andere psycholoog op deze site gepubliceerd. Maar! Nadat ik het op VK had geschreven. Olga Ilyicheva - psycholoog, auteur van het artikel. Neem contact met mij op, ik help je graag. Abonneer je op mijn groep, abonneer je, veel nuttige dingen.🙌