De belangrijkste inhoud van dit onderwerp: De theorie van psychologische games is het hoofdidee van de psychologie van manipulatie. Waarom verlies je op een gegeven moment de controle over de communicatie en kom je tot een ongewenst resultaat? communicatie? Hoe kun je manipulatie en machtsspelletjes weerstaan? Hoe kun je valkuilen in de communicatie zien en vermijden? Heb je ooit onaangename gevoelens ervaren tijdens de omgang met iemand anders en heb je toen tegen jezelf gezegd: “Waarom overkomt mij dit altijd?” ; “Hoe kan dit nu weer gebeuren?”; “Ik dacht dat hij/zij een heel ander persoon was, maar...” Voelde u zich verrast door zo'n ongunstige uitkomst en besefte u dat u eerder iets soortgelijks was overkomen? Als uw interactie met iemand anders op dezelfde manier verliep, dan was u een spelletje aan het spelen. Net als voetbal of schaken verlopen psychologische spellen volgens vooraf vastgestelde regels. Interactie tussen mensen, waarbij sprake is van onoprechtheid en manipulatie, wordt een psychologisch spel genoemd (hierna eenvoudigweg een spel genoemd). Het zijn vernietigers van relaties en bronnen van ongeluk. Desondanks spelen alle mensen in meer of mindere mate games. De Amerikaanse wetenschapper, psychiater en grondlegger van de transactionele analyse Eric Berne schrijft in zijn wereldberoemde boek ‘Games People Play’ dat iedereen mensen is. , behalve degenen die geïsoleerd zijn van de samenleving, spelen psychologische games. Mensen die geïsoleerd zijn van de samenleving worden vaak verslaafde gokkers: ze spelen computer- of gokspellen. Daarom kunnen we zeggen dat er in het leven van elke persoon een spel is die mensen spelen" Eric Berne beschrijft ongeveer drie dozijn verschillende spellen. Tijdens het bestuderen van de belangrijkste menselijke behoefte - de behoefte aan stimuli (dorst naar stimulus), ontdekten wetenschappers (Spitz en anderen) een zeer belangrijke wet: de belangrijkste, meest effectieve vormen van zintuiglijke stimulatie worden geleverd door sociale relaties (hantering) en fysieke intimiteit. Dat is de reden waarom Spitz spreekt van ‘emotionele deprivatie’ in plaats van ‘sensorische deprivatie’. Intuïtief wetende dat de meest effectieve vormen van zintuiglijke stimulatie worden geleverd door sociale relaties (hantering) en fysieke nabijheid, sublimeert een persoon de prikkelhonger tot een honger naar herkenning. De eenheid van herkenning wordt psychologische streling genoemd. Tijdens het spel wisselen spelers krachtige, vaak positieve streken uit. En dit is de eerste reden die mensen ertoe aanzet games te spelen. Aan het einde van het spel ervaren spelers zeer sterke gevoelens, waardoor een van hun sterkste behoeften wordt bevredigd: de behoefte aan sensorische en emotionele stimulatie. Dit is de tweede reden die mensen motiveert om games te spelen. De derde reden is dat wanneer we games spelen, we verouderde gedragsstrategieën volgen. Games waren het hulpmiddel dat we als kinderen adopteerden om te krijgen wat we nodig hadden in het leven. Op volwassen leeftijd hebben we echter andere, effectievere manieren om ons te gedragen en te bereiken wat we willen. Maar totdat we dit beseffen, gebruiken we dat wat we kunnen doen - met onze gebruikelijke, vaak kinderachtige gedragsstrategieën breng ik momenteel wijzigingen aan in dit artikel. Het vervolg van het artikel zal binnenkort worden gepubliceerd. Informatie van een advocaat. Gebaseerd op de federale wet van de Russische Federatie “Over auteursrecht en naburige rechten” (zoals gewijzigd door federale wetten van 19 juli 1995 N 110-FZ, van 20 juli 2004 N 72-FZ), kopiëren, opslaan op een harde schijf of een andere methode om werken die in deze sectie zijn geplaatst, in gearchiveerde vorm op te slaan, is ten strengste verboden. Deze teksten zijn uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. Door teksten te kopiëren en op te slaan, aanvaardt u de volledige verantwoordelijkheid in overeenstemming met de huidige wetgeving van de Russische Federatie. Alle auteursrechten op deze teksten blijven berusten bij de houder van het auteursrecht. Elk commercieel of ander gebruik van teksten zonder toestemming van Irina Letova is verboden. Als u ideeën of materialen uit de artikelen van Irina Letova gebruikt, moet u de bron vermelden