I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

En waarom zou een psycholoog naar een andere psycholoog gaan? Waarom zou een psycholoog niet met zichzelf moeten werken als hij psychologie begrijpt? Tijdens de opleiding tot praktiserend psycholoog vereist de onderwijsorganisatie die hem voorbereidt meestal dat hij therapie ondergaat. Waar is het voor? Het is belangrijk voor een aspirant-psycholoog om zichzelf te leren kennen: om te begrijpen welke stereotiepe overtuigingen hij heeft, hoe hij de communicatie met andere mensen opbouwt, op welke sterke punten hij kan vertrouwen in zijn werk, hoe hij zich manifesteert in moeilijke situaties, enz. Uiteraard is dit niet alleen jezelf leren kennen, maar ook nog wat andere veranderingen bij jezelf aanbrengen, als dit voor de psycholoog belangrijk en noodzakelijk blijkt. Dit alles helpt omdat de psycholoog de cliënt niet belast met zijn problemen. En door met zijn eigen moeilijkheden om te gaan, die misschien niet direct verband houden met zijn professionele activiteiten, krijgt hij inzicht in hoe het is om cliënt te zijn, wat over het algemeen belangrijk is voor een beter begrip van de cliënt. Ja, en door zijn moeilijkheden te overwinnen, doet hij onschatbare ervaring op, waarop hij in de toekomst in zijn werk kan vertrouwen. En zelfs voor een ervaren psycholoog met uitgebreide werkervaring is het nooit nutteloos om jezelf te kennen, jezelf en je vaardigheden te verbeteren. Hoe lang iemand ook naar therapie gaat, het is in principe onmogelijk om met alle moeilijkheden om te gaan, alles te overwinnen en volledig ken jezelf. En vaak is het niet eens nodig. Ik heb hierover gesproken in dit artikel van mij. Een psycholoog kan naar een andere psycholoog gaan als hij geïnteresseerd is om zichzelf te leren kennen en voortdurend te verbeteren. Als hij er zelf niet mee om kan gaan, duidt dit dan op een onvoldoende opleiding tot specialist? Ik denk het niet, en dit is waarom. Zelfhulp was, zoals de praktijk heeft geleerd, niet effectief genoeg en daarom ontstond er psychologische hulp. Het is bekend dat het niet uitmaakt hoeveel boeken over psychologie je leest, het helpt het probleem vaak niet op te lossen. En het punt hier is helemaal geen gebrek aan kennis in psychologie of werkervaring, als we het over een psycholoog hebben. Feit is dat veel in ons leven natuurlijk voor ons is, te gewoon, vertrouwd, normaal, en als het normaal en gebruikelijk is, dan hebben we geen reden om er aandacht aan te besteden en besteden we er geen aandacht aan. Ik merk het niet, hoewel het nuttig zou zijn. Dit is hoe onze psyche werkt. Daarom hebben we met psychologische hulp een ander nodig die kan opmerken wat we niet in ons opmerken, een ander die het verschil tussen ons zal opmerken. Natuurlijk bestaat de hulp van een psycholoog niet alleen uit het opmerken van iets. Al blijkt iets opmerken vaak heel nuttig en bevorderend. Ja, het inschakelen van een psycholoog helpt altijd om dit of dat probleem sneller en effectiever op te lossen. En dit betekent niet dat een psycholoog veel problemen die zich in zijn leven voordoen niet alleen kan oplossen. Misschien, maar het is niet altijd mogelijk om dit te doen, en ik wil dit nog eens zo effectief en snel benadrukken als samen met een andere psycholoog. Het vermogen om hulp te vragen is juist een teken van een goed voorbereide psycholoog.